การไปเยือนซิดนีย์ครั้งที่ 6 ถูกพ่อแม่ครูบาอาจานมั่น  ทักไว้แล้วว่าไปครั้งนี้ จะได้เดินทางทางเรือด้วย เป็นฟาร์มเก่า ไปปลดวิญญาณเยอะมาก ก็ไม่ได้ติดใจจะจดจำอะไรหรอก จนกระทั่งวันที่ 31 สิงหาคม เจ้าอรวัณ ศิษย์เก่าตั้งแต่เที่ยวที่แล้ว มารับไปลุย บอกจะพานั่งเรือไปเกาะ Cockatoo ตอนแรกก็ไม่รู้ว่าเป็นเกาะนรก ถานที่เคยกักกันนักโทษสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 ยังใช้เป็นอู่ซ่อมเรือรบ ของฝ่ายพันธมิตรขณะเดียวกันด้วย ก็ใช้แรงงานของพวกนักโทษนั่นแหละ ก็แปลกที่ มาหลายครั้งก็ไม่เคยได้นั่งเรือ แต่ครั้งนี้ได้ไปทางเรืออย่างที่ท่านทำนายไว้ล่วงหน้าไม่มีผิด เมื่อไปถึงพบกับบรรยากาศที่อึมครืม ถูกใจมากตรงเข้าใส่ทันที รู้ว่างานบุญเข้าแล้ว เดี๋ยวจัดให้  แล้วแผ่เมตตาไปทุกฝีก้าวที่ เหยียบไปบนเกาะ นึกถึงคำพูดของหลวงปู่มั่นขึ้นมาทันที  บนเกาะยังมีชิ้นส่วนของเรือรบเก่าๆขนาดมหึมา บางชิ้นมีสนิมเกาะ ช่างดูเป็นธรรมชาติของเก่าที่มีอาถรรพ์บางอย่างเกาะกุมอยู่เสียเหลือเกิน มีถ้ำขนาดยาวกว่า ร้อยเมตร อยู่ 2 ถ้ำ บรรยากาศ มันฟ้องตัวเองไม่ยากว่าภายในถ้ำมันเต็มไปด้วยผู้อยู่ต่างภพต่างภูมิ  หน้าปากถ้ำก็ดันมีต้นไม้ใหญ่มากอยู่หนึ่งต้นที่มีรากรกรุงรัง เลื้อยออกมาไม่ต่างจากต้นไม้ที่ คำชะโนด จังหวัดอุดรฯ ของปู่ศรีสุทโธพญานาคาไม่ผิดเพี้ยน แค่ทางเข้าถ้ำตรงต้นไม้ ผู้เฝ้าทางเข้าปากถ้ำ เหมือนจะมองดูเราตาแดงกล่ำ ด้วยจิตที่ไม่สู้จะเป็นมิตรเท่าไหร่ ด้วยหวงแหน อาณาจักรของเขาว่า ไอ้นี่สีสันแสงออรามันผิดธรรมดา มันจะมายึดเกาะตูหรือไร เขาจึงกลัวๆ กล้าๆ ได้แต่มองดูอยู่ห่างๆ ว่าไปแล้ว วิญญาณมันเต็มเกาะตั้งแต่ ย่างเท้าลงจากเรือแล้ว เสียค่าเรือ มาจาก แผ่นดิน ใหญ่ ซิดนีย์ แค่ 5 ดอลลาร์ออสเตรเลีย เท่านั้น ไปทุกที่ไม่ว่ารถเรือ รถไฟ รถบัส ใช้บัตรเดียวกันหมด มันสะดวกอย่างนี้แหละ