พี่เมย์ ทักกลับมาทันที ว่าไม่สบายครั้งนี้หนัก นอนอยู่ที่รพ.ในนิวยอร์ก การสนทนาในเเมสเซนเจอร์นี้เราจะคัดลอกออกมาให้ดูซึ่งจะให้เลขานิชาวัลย์จัดการให้ “ พี่หกล้มท่าพี่จะแย่ เดือนกันยายนพี่ต้องกลับเมืองไทยแล้วไปอินเดียกับเพื่อนๆ ที่นัดกันไว้ แล้วจองตั๋วแล้วด้วยพี่อยากไปกราบองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า  เมื่อเราได้ยินดังนั้นสงสารพี่เขามาก เราได้คุยกันถามสารทุกข์สุขดิบทางแมสเซนเจอร์ แล้วเราบอกพี่เขาว่า “ พี่เดี๋ยวเราจะส่งพลังไปให้พี่ ช่วยรักษาพี่นะ กับเราจะมาเยี่ยม ” คืนนั้น ตอนเราเข้าสมาธิ เราได้ส่งพลังจิตอย่างมากไปให้พี่เมย์ ด้วยความมั่นใจว่า พี่เมย์จะดีขึ้นเพราะช่วยมาหลายคนแล้วด้วยวิธีเดียวกัน  พอเช้ามาสวดมนต์นั่งสมาธิกันเช่นปกติทุกเช้า เราส่งพลังให้พี่เมย์อีกรอบหนึ่ง เสร็จวันรุ่งขึ้น พี่เขาทักมาว่า “ เป็นไงช่วยรักษาพี่หรือยัง ” “ พี่เรื่องอย่างนี้มองไม่เห็นนะแต่พี่จะสัมผัสได้เอง ”  พี่ว่าพี่พ้นขีดอันตรายแล้วนะ หมอบอกพี่ตอนนี้พี่ทำกายภาพบำบัดอยู่ เราดีใจมาก จากนั้นพี่เมย์เข้ามาอ่านเฟสบุ๊ค ได้เห็นพลังจิตของเราที่ไปช่วยคน อ่านคำสอนธรรมะของเรามาตลอด ติดตามผลงานเรา แล้วเธอเกิดความศรัทธาไปบอกเพื่อนๆ เธอซึ่งเป็นกลุ่มปฏิบัติ คบกันมาตั้งแต่ชั้นมัธยม กลุ่มที่เธอวางแผนจะไปอินเดียด้วย จากนั้นเรายังแนะนำให้พี่เมย์ ไปปล่อยปลา กับซื้อโรงศพจำนวน 32 โรงๆ ละ 32 บาท เมื่อทำเสร็จให้อุทิศส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวรของพี่เมย์ และขอให้พี่เมย์ หายแข็งแรงออกจากโรงพยาบาล พร้อมทั้งไปกราบพระตถาคตที่อินเดียให้ได้ วานเพื่อน หรือญาติที่เมืองไทยใครก็ได้ทำให้และทำโดยเร็วที่สุดแต่ต้องใช้เงินของพี่ จากกระเป๋าพี่ พี่เมย์ดีใจมาก รีบให้เพื่อนรักซึ่งโตมาด้วยกันอยู่นครพนมริมฝั่งโขง ไปจัดทำให้ พร้อมถ่ายภาพปลา วิดีโอปล่อยปลา โลงศพส่งมาทางไลน์ เมื่อพี่เมย์คุยกับเพื่อนทางไลน์ แล้วให้เราเข้าไปร่วมไลน์สนทนาด้วย  พี่เขาบอกกับเพื่อนว่า เรานอนหลับสบายรวดเดียวไม่ต้องคอยลุกมาทุกชั่วโมงเพื่อเข้าห้องน้ำ ทำให้เราเหนื่อยมาก หลับดีเหมือนคืนที่เขามาเยี่ยมเราที่โรงพยาบาล ( เขาในที่นี้ คือเมื่อร่างที่ 2 ของเราได้ไปเยี่ยมพี่เมย์ ที่นิวยอร์ก ทั้งๆที่ตัวเราอยู่ ในห้องเล็กๆ ที่ซิดนีย์ จึงทราบจากไลน์ที่พี่เขาคุยกับเพื่อนในกลุ่มทั้งหมด รวมถึงได้เล่าเรื่องทุกอย่างเกี่ยวกับเราให้เพื่อนๆ ฟัง ท้ายสุดทั้งเพื่อนๆ กับครอบครัวอยากได้มีโอกาสพบเรา กับชมพระอรหันต์ธาตุของหลวงปู่มั่น หลวงปู่ทวด พี่เมย์ ได้ร้องขอมาว่าพี่จะกลับเมืองไทยจะมีโอกาสเจอน้องไหม

กับพี่และเพื่อนๆ ทุกคนชอบทำบุญกับเป็นสายปฏิบัติธรรมกัน ขอเป็นเจ้าภาพในการพิมพ์หนังสือหลวงปู่ทวด ขอให้พี่ได้มีส่วนร่วมทำบุญกับน้องด้วยเถิด ซึ่งเรื่องนี้มหัศจรรย์มาก พี่เมย์ส่งข่าวขอเป็นเจ้าภาพพิมพ์หนังสือหลวงปู่ทวด เข้ามาทางไลน์เรา วันที่ 23 กรกฏาคม  แต่เมื่อวันที่ 18 กรกฏาคม ก่อนหน้าไม่กี่วันเรากับนิชาวัลย์ ไปจองตั๋วเตรียมเดินทางไปหาดใหญ่ เพื่อพิมพ์หนังสือหลวงปู่ทวด มันเป็นเวลาที่เรารอคอยกันซะที เขียนเสร็จมานาน ตรวจทานเสร็จ พร้อมส่งให้โรงพิมพ์แล้ว ตั้งแต่ก่อนเดินทางไปออสเตรเลีย นัดกับเจ้าของโรงพิมพ์แล้วให้เวลาเขาจนถึงเดือนสิงหาคม ว่าเราจะกลับมาเลือกแบบ ให้เขาออกแบบรูปเล่มทุกอย่างรอไว้ ส่วนปัจจัย หลวงปู่ทวดได้รับปากกับเราอย่างแข็งขันว่าปู่จะจัดการให้ หลวงปู่ให้มาบางส่วนแล้ว แต่มันยังไม่พอเพราะต้องขนหนังสือที่พิมพ์แล้วทั้งหมดมาเชียงใหม่ เราจองตั๋วไปหาดใหญ่ล่วงหน้าหนึ่งเดือน คือกำหนดเดินทางไปหาดใหญ่กลางๆ เดือนสิงหาคม  เมื่อกลับจากจองตั๋วได้  2 – 3 วัน ตรงกับคืนวันที่ 20 กรกฏาคม เราเข้าสมาธิคุยกับหลวงปู่เช่นทุกครั้งเวลาจะถามอะไรหลวงปู่ คืนนี้เรากราบเรียนหลวงปู่ว่า “ หลวงปู่ทราบแล้วนะ ลูกไปจองตั๋วกันแล้ว หนังสือหลวงปู่จะได้ออกสู่สายตาลูกหลานซะที ลูกจะขอพูดเรื่องปัจจัยนะหลวงปู่ ” จากนั้นเราได้อธิบายให้หลวงปู่ได้รับทราบ ขอเป็นเรื่องระหว่างเรากับหลวงปู่

พอวันที่ 23 กรกฏาคม พี่เมย์ ไลน์มาบอกว่า พี่กับเพื่อนๆ ขอเป็นเจ้าภาพในการพิมพ์หนังสือ เราน้ำตาซึม ซาบซึ้งในความเมตตาที่หลวงปู่มีให้เราทั้งยังไว้ใจเรา เชื่อมั่นในตัวเรามาตลอดเวลา มันซึ้งจนบรรยายอะไรต่อไปไม่ได้อีกแล้ว จึงขอเอวังลงด้วยประการเช่นนี้ก่อน …. สาธุ รักหลวงปู่ทวด หากไม่ได้บารมีหลวงปู่ลูกคงมาไม่ไกลถึงวันนี้