จิตของผู้ปฏิบัติทำงานได้อย่างอัศจรรย์ยิ่ง หลังจากที่กาลเวลาผ่านไปเกือบ 20 ปี ตลอดระยะเวลาเหล่านี้ เรามีนักเรียนจากคลาสสมาธิกี่คน มีผู้ที่เข้ามารับการตรวจดวงชะตากับเรากี่คน เรารับตรวจดวงชะตาคนมาจากอายุ 30 กว่าๆ จน ณ.ปัจจุบันตนเองใกล้จะ70 เข้าไปแล้ว ไม่มีทางเลยที่จะทำเรื่องเช่นนี้ได้ …. จะเล่าให้ฟัง ตลอดเวลาเหล่านี้เราได้เปลี่ยนอีเมล์ เปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์ เปลี่ยนโทรศัพท์ แต่ละทีข้อมูลหายไปมาก ลูกค้าเก่าๆ เขาตามตัวไม่เจอ มีอยู่วันหนึ่งเรานั่งตรวจดูอีเมล์เก่าๆ จาก varunee5@yahoo.com  ซึ่งเป็นอีเมล์ที่เราใช้มานาน อ่านรายชื่อลูกค้าเก่าๆ แต่ละคนน่าอัศจรรย์ ที่ส่วนมากเราจำได้ มาหยุดอยู่ที่ใครคนหนึ่ง เธอเขียนหัวข้อที่เมล์หาเราไว้ว่า 16 ปีที่รอคอย เมล์นี้เขียนเมื่อวันที่ 21 พ.ค. 2552  16 ปีย้อนหลัง หมายถึงเราพบกันเมื่อปี 2536  ปีปัจจุบันที่เราเขียนต้นฉบับบทความนี้ คือปี 2562 หมายถึงรวมเหตุการณ์ผ่านมา เพียง 26 ปีเอง ในจดหมายเธอเล่าว่า วันนั้นหนู พบ อ.ที่ร้านถ่ายเอกสารแถว ม.พายัพ ที่เชียงใหม่ อ. มาทักหนูว่าอยากดูดวงไหม เอาวันเดือนปีเกิดมา แล้วพรุ่งนี้จะเขียนดวงมาให้ ตอนนั้นราคาค่าตรวจดวงชะตา อ. คิดหนู 150 บาท

วันรุ่งขึ้น อ. เอากระดาษที่เขียนดวงหนูมาให้ หนู 3 แผ่น หนูเอามาอ่านดวงปีแรก หนูโดนเต็มๆ เลยตามที่ อ.ทำนายมันตรงหมดทุกเรื่อง หนูดูหมอมากี่แห่งๆ ไม่มีใครตรงอย่างที่ อ.ดู จากนั้นหนูได้ตามหาตัว อ. โทรไปตรงเบอร์ที่ อ. บอกสอนภาษาอังกฤษอยู่ ก็ไม่พบ อ. โทรไปตรงร้านกอล์ฟก็ไม่พบเช่นกัน จึงทราบว่า อ. คงกลับไปอเมริกาแล้ว หนูตามหา อ.อยู่นาน จนท้ายสุดค้นทางกูเกิล พบบทความดีๆ ของ อ.มากมาย หนูตามอ่านผลงานของ อ.ตลอดเห็น อ.ปฏิบัติ ญาณบารมี อ.สูงขึ้นๆ จดหมายส่วนที่เหลือของเธอเราได้แนบมากับบทความนี้แล้ว แต่ตัดชื่อ นามสกุลของเธอออก ประเด็ดของบทความนี้คือ ทันทีที่เราอ่านเมล์เธอเสร็จ จิตเราจับได้ทันทีว่า จน ณ.บัดนี้เธอยังตะเกียกตะกายหาทางนั่งสมาธิ หาครูสอนสมาธิ หาทางทำให้จิตสงบ เธอมีความตั้งใจอย่างมากที่จะหาครูบาอาจารย์ที่ถูกกับจริต แต่ยังหาไม่ได้ มันเป็นโชคดีของเธอที่เธอทิ้งเบอร์โทรศัพท์มาด้วย เราจึงโทรกลับไปทันที อย่าได้บอกถึงความดีใจของเธอเลย กับเธอต้องตกใจเป็นซ้ำ 2 เมื่อเราพูดขึ้นมาเองว่า พยายามจะนั่งสมาธิ ยังนั่งไม่ได้เลย เธอพยายามจะหาครูสอนนั่งสมาธิ ยังหาครูที่ถูกกับจริตไม่ได้ เราเปิดคลาสสมาธิมาหลายปีแล้ว ไม่รู้เหรอ ที่เชียงใหม่นี่แหละ ( เธออยู่เชียงใหม่เช่นกัน )  ครู สอนของหลวงพ่อนะ หาใครมีคุณสมบัติทางปฏิบัติจริงๆ นั้นหาได้ยาก มีแต่เก่งกันทางปริยัติอย่างเดียว ครูสอนของทางธรรมกาย ยังมีพลังจิตเก่งกว่าของจิตตานุภาพอีก เธอตกใจแทบสิ้นสติเพราะเธอยังไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับเธอเองเลย เราพูดออกมาเองเป็นฉ็อตๆ เธอพูดว่า อ. หนูขนลุกเลย อ. รู้ได้ไง? หนูพยายามนั่ง หาครู นั่งกับเพื่อนๆ หนูที่เป็นครู ของหลวงพ่อกำลังจะมาชวนหนูไปเรียน อ. รู้เองทั้งหมดได้อย่างไร? เราไม่ได้คุยกันมาเป็น 10 ปี หนูหา อ.ไม่เจอ เราพูดต่อว่า ของหลวงพ่อท่านนะดีมาก แต่ท่านไม่รู้อะไร พวกลูกศิษย์ลูกหาเอาไปทำพุทธพาณิชย์กันหมดเขารู้กันทั่ว ตอนแรกเราเองไม่เชื่อหรอก จนเมื่อไปแอลเอหนหนึ่ง พอดีท่านเปิดคลาส ที่วัดป่าธรรมชาติ ไปนั่งฟังวันสุดท้ายเลย จึงนับว่าโชคดีมากที่ได้พบท่านตัวจริงๆ เป็นครั้งแรก นับเป็นบุญวาสนาแต่ภาพที่เห็นคือ ท่านนั่งอยู่บนเวที ที่จัดให้พระนั่งแสดงธรรม พวกเรานั่งกันที่พื้นข้างล่าง เบื้องหน้าท่านเลยเป็นพานขนาดใหญ่ ทุกคนเอาซองใส่ปัจจัยไปวางในพานเบื้องหน้าท่าน เป็นภาพพจน์ที่ไม่เหมาะเลยอย่างมาก มันจำติดตาคาใจเราว่า นี่หลวงพ่อนะ ทำไมลูกศิษย์ลูกหาท่านจึงทำกับท่านอย่างนี้  จากนั้นเมื่อเดือนกันยายนที่ผ่านมาเรามีโอกาสไปเปิดคลาสที่สกลนคร ไปเจอใครคนหนึ่ง เธอบอกเราว่า ไปเรียนกับพวกครู ผู้สอนของจิตตานุภาพ ปรากฏว่าเธอไม่ได้ภาคปฏิบัติเลย ได้แต่ภาคปริยัติ แล้วครูบาอาจารย์ของหลวงพ่อคือใคร? คือหลวงปู่มั่น ใช่ไหม ท่านสอนว่าอย่างไร? ท่านสอนว่า “ ให้ปิดตำรา ปิดตำรา มาเอาการปฏิบัติให้ได้ก่อน ” แต่นี่ ปฏิบัติไม่ได้อะไรกันเลย แต่ขยับขั้นสูงขึ้นๆๆ นี่มันอะไรกัน คำว่า มติชน หรือคนหมู่มากใช่ว่าจะถูกต้องเสมอไป เน้นปริมาณ หรือเน้นคุณภาพ  หรือเน้นยอดบริจาคอะไรกันแน่  เราจึงบอกเธอคนนี้ไปว่า ไปดูผลงานของเราจากเฟสบุ๊คของเราเอาเองก็แล้วกัน กับบอกเธอไปว่าเราจะเปิดคลาสในเดือนมกราคมที่จะมาถึง ไม่มีค่าใช้จ่าย ไม่มีตำราแจก แต่จด จำ ปฏิบัติเอาเองตามที่เราสอน ซึ่งเด็กที่ออกจากคลาสเรา ชีวิตพลิกหน้าที่การงานดีขึ้นอย่างผิดตาไปหลายครอบครัวแล้ว …. เพราะค่าของคนอยู่ที่ผลของงาน …. ใช้ชีวิตให้มีค่า ใช้เวลาให้มีคุณ …. ที่น่าอัศจรรย์คือ จิตเราจับเธอ กับรู้ทั้งหมดของเธอได้อย่างไร ทั้งๆ ที่ไม่ได้ ติดต่อกันมาแรมปี  ใช่ว่าจะมีอคติอะไรกับใครเป็นส่วนตัวหรอก  เพียงแต่คนพวกนี้ที่มาเข้าคลาสเรา หลุดมาจากครูของหลวงพ่อหลายคน พูดเป็นเสียงเดียวกันหมด จึงทำให้อดสลดใจไม่ได้ว่า การเอาพระพุทธศาสนามาหากินนี้ทำกันได้หลายแบบ ที่เนียนที่สุดก็ตรงเอาศาสนามาบังหน้านี่แหละ