ภาพนี้มันติดตาคาใจ ท่านชาคิโน  ที่ยากที่จะลืม  ท่านเป็นศิษย์ของหลวงปู่ชาวัดหนองป่าพง ซึ่งมีใครบ้างไม่รู้จัก เราเองรักเคารพหลวงปู่ชาสุดฤทธิ์สุดเดช ภาพนี้ถูกตีแพร่ไปทั่วโลก ภาพสายตาของเด็กมองก้อนข้าวปั้นก้อนสุดท้าย แล้วท่านได้อธิฐานจิต ขอให้พี่สาวท่านที่อยู่ มาเลเซีย ประสบความสำเร็จในธุรกิจที่เธอกำลังทำอยู่ด้วยในเร็ววัน ท่านจะขอแบ่งปัจจัยจากพี่สาวมาสร้างมูลนิธิตรงนี้สัก 10% แรงอธิฐานของท่านเป็นผลสำเร็จ วัดและมูลนิธิ ถูกตั้งขึ้น แต่เพราะท่าน เป็นชาวต่างชาติ กว่าทางคณะสงฆ์ จะยอมรับท่านเข้ามาเป็นหนึ่งในคณะกรรมการดูแลวัดแสนจะลำบาก ย้อนไปหลายปี เรามีลูกศิษย์ ที่แม่ฮ่องสอนหลายคน เขาเชิญมาแม่ฮ่องสอนเป็นครั้งแรก ได้มีโอกาสไปสัมผัสท่องเที่ยวหลายที่รวมทั้ง มูลนิธิแห่งนี้ด้วย ตอนนั้นประมานปี 2013  แล้วหายยาว พอปี 2016 คุณเล็กกลับมาจากแอตแลนตาจอร์เจีย เราเองได้ตุ๊กตา มาจากอเมริกามากมาย รวมเสื้อผ้าของทางคุณเล็กจากอเมริกาเราจึงพากันกลับไปทำบุญ กันอีกครั้งนี้ เหมารถไปร้านอาหารซื้ออาหารแห้ง เช่นมามา วุ้นเส้น ผงซักฟอก ไข่ เพราะทุกคนที่มูลนิธินี้จะไม่ทานเนื้อสัตว์กัน เด็กทั้งชายหญิงมีจากอายุ 7-8 ขวบขึ้นไป เขาจะทานไข่กับไข่เค็ม กันเป็นหลัก กับถูกสอนให้ปลูกผักปลูกผลไม้ทานกันเพื่อความอยู่รอด จากนั้นเราไม่ได้กลับไปอีกเลย เดินสายไป ออสเตรเลียบ้าง อเมริกาบ้าง คลาสสมาธิเป็นที่ต้องการ ทางหาดใหญ่ อยากให้ไปเปิดอีก ทางสกลนคร อยากได้พลังจากเราอีก ทางสมุทรปราการ อยากให้ไปเปิดอีก ทุกแห่งอยากเข้าคลาสอีก จนกระทั่งในปี 2020 เพราะวิกฤต โควิด 19 ที่สร้างความหายนะให้กับทุกชาติพันธ์ทั่วโลก เราจึงไปไหนไม่ได้ แต่กลายเป็นว่าในปี 2020 ได้เปิดคลาสถี่มากขึ้นแทบจะเดือนเว้นเดือน อย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน บอกได้คำเดียวว่ามันเหนื่อยมาก แต่เพราะหลายๆคน หมดทางไปไร้ที่พึ่ง ถึงทางตันจากวิฤกติ โควิด ที่ได้หยิบยื่นวิบากชีวิตให้กับเวไนยสัตว์อย่างไร้เมตตาและถ้วนหน้าทุกชาติทุกพันธ์ กับถึงครา ที่ธรรมชาติ ได้เอาคืนกับมนุษย์ ที่ต่างกอบโกยเห็นแก่ตัว ไม่รู้จักคำว่าพอ เราจึงเปิดคลาสแบบเดือนเว้นเดือนบางคลาสมีนักเรียนแค่ 6-7 คนเราก็เปิด แล้วจัดเต็มให้ เพื่อดึงสภาพจิตของเขากลับคืนมาแล้วสอนวิธี อยู่ให้ได้ ตายให้เป็น  ในเดือนพฤศจิกายน เรามีโอกาส ไปดอย สองสามดอย แรกคือไปดอยอินทร์นนท์ แต่ไม่ถึงยอด ได้ไปคุยกับตุ๊หน่ำพระผู้ที่ทักเราว่า ได้ มโนยิทธิ ได้อภิญญา 6  มาแล้ว จากนั้นได้ไปเที่ยวแล้วค้างคืนที่โครงการหลวงแม่แฮ พอกลางเดือนพย. ได้เปิดคลาสที่บ้านบุญรักษาอีก โดยบอกเด็กว่า พอปิดคลาส จะพาไปเที่ยวแม่ฮ่องสอน เพราะเด็กบางคนไม่เคยไปแม่ฮ่องสอนมาก่อน หลังปิดคลาส คณะเราจึง เตรียมตัว เดินทางกัน ทุกคนค่อนข้างตื่นเต้น เพราะไม่ได้กลับมานานแล้วแถม ก่อนเดินทางมีเหตุการณ์ประหลาดเกิดขึ้นกับชีวิตอีก ดูไม่รู้จบ ซึ่งตอนหลังจึงเข้าใจ ว่าเพราะอะไรคือ มารท่านมาทดสอบ ครั้งนี้ ท่านมัจจุมารลงเองเลย มารมี 5 ระดับ มัจจุมาร เป็นระดับสูงสุดใครผ่านสอบ คนนั้น ชาตินี้สุดท้ายแล้ว คงจำได้พระตถาคต พระองค์ได้ชื่อว่าพระผู้พิชิตมาร เพราะท่านผ่านมารทุกตัวได้หมดแล้ว มารท่านจะเรียงลำดับกันเข้าทดสอบ จาก กิเลสมาร ขันธ์มาร อภิสังขารมาร เทวบุตรมาร เมื่อผ่าน 4  ตัวแรกมัจจุมารตัวสุดท้าย คือเทพเจ้าแห่งความตาย จะเข้าทดสอบทันที เพราะในอริยบุคคล 4  พระโสดาบัน พระสกิทานามี พระอนาคามี และพระอรหันต์ จะมีแต่พระอนาคามี กับพระอรหันต์ เท่านนั้นที่ไม่กลัวความตาย แต่จะกลัวการเกิด กับความทุกข์แทน สองเหล่านี้ ท่านแยก กายกับจิตออกจากกันได้ทั้งเป็นๆแล้ว  ท่านจึงสามารถทิ้งกายขันธ์ของท่านได้ทุกเมื่ออย่างไม่กลัวไม่เสียดาย เพราะท่านรู้ว่าท่านมีที่ไปที่ดีแล้ว กับสติอยู่กับท่านตลอดเวลาแล้ว