พอกลับตัวนิสัยดีขึ้นอยู่กับร่องกับรอย จึงให้กลับมา ทันทีที่ชินั่งลง เราเห็นเงาดำๆ ขนาดใหญ่ทับร่างชิอยู่ เราไม่เชื่อสายตาไม่แน่ใจ พอทุกคนนั่งเบื้องหน้าเรา เราถามเอ๋พี่สาวชิที่มาด้วยว่า “ มีรัย เอ๋หรือแฟนเอ๋ ” เธอชี้ไปที่น้องชาย “ มันโดน จะมาให้จานช่วย ” “ เอ็งไปทำรัยมาปวดเมื่อยทั้งตัวเลยใช่ไหม ” “ ครับ กดบ่าผมลงขี่บ่าผมอยู่ ทำให้ผมกลับไปกินเนื้อสัตว์ ทำให้ผมนอนไม่หลับทำผมคลุ้มคลั่ง ผลักดันให้ผมจะมาหาอาจารย์ให้ได้ แต่ผมมาไม่ได้ เพราะงานผมหนักมากทำทุกวันเลิกดึก งานช่วงนี้หายากก็อยากรักษาเอาไว้  แล้วกินไม่ได้นอนไม่หลับ จนวันนี้ผมทนเขาผลักดันผมต่อไปไม่ได้ ผมขอลาออกจากงานเลย เพื่อจะมาหาอาจารย์ เมื่อเช้าพวกผมย่องกันมาหาจานทีหนึ่งแล้วเห็นบ้านเงียบ ” “ พวกเอ็งรู้ไหมว่าทำอะไรกันอยู่ รู้ไหมว่าข้าจำศีลปิดวาจา 9 วัน บาปกันไหมเนี่ย ” คนทั้ง 3 ทำหน้าจ๋อย “ ทุกทีที่หนูจะมาหาอาจารย์ ถ้านัดอย่างเป็นทางการ มันจะแกล้งหาเหตุทำให้พวกหนูมากันไม่ได้ ไม่มีทางได้เจอ ต้องมาแบบ ปัจจุบันทันทีแบบไม่ได้นัด ” เอ๋ คลานเข้ามาตอบเราเสียงสำนึกผิด  มันในที่นี้คือ บรรดาวิญญาณ ผีบรรพบุรุษ ของญาติสามีเธอที่บ้าน ที่แรงมากเฮี้ยนมากเราเคยไปสัมผัสที่บ้านเขาทีหนึ่งนานมากแล้ว  เอ๋ต้องการจะเอาเราไปล้างบ้านให้ แต่ต้องรอให้สามีเธอตายก่อน หากสามียังไม่ตาย เขาไม่ยอมให้ใครไปยุ่ง  ทุกวันนี้สามีก็มีสภาพไม่ต่างจากปอบถูกผีที่บ้านรุมทึ้งจนสติแทบจะไม่เหลือแล้ว เราพูดไม่ออก กำหนดจิตถามตัวที่อยู่กับชิ เขาเป็นผู้ชายที่อาฆาตชิมาก หากชิไม่เอาเขามาหาเราให้เราช่วยปลดปล่อยเขา ให้เลิกราเลิกแล้วต่อกันไป เพราะเขารู้ว่าเราทำได้ เราทำมาประมาณ 5 – 6 รายแล้วในโลกวิญญาณ เขาจะบอกต่อๆ กันไป  หากชิไม่มา เขากะเอาชิถึงตาย ตายด้วยอุบัติเหตุทางรถ “ อยากจะไปแล้วใช่ไหม ” “ ขอรับ ขอฟังธรรมจากท่านก่อน ”  เขาตอบเราทางจิต ทันทีนั้นเราเห็นร่างสีดำของเขาออกจากร่างชิมาฟุบกราบอยู่เบื้องหน้าเรา เราจึงให้เอ๋ไปหาดอกไม้สีขาวหน้าบ้านมาหนึ่งดอก ส่วนเราเตรียมธูป เทียนจากลิ้นชักหน้าหิ้งพระออกมามัดเข้ารวมกัน เอ๋ได้มะลิที่บ้านเรามา 3 ดอกใส่พาน เตรียมทำพิธีแซนตี้ ขอขมากรรมเลิกราเลิกแล้วต่อกัน แล้วเริ่มแสดงธรรม ก่อนแสดง หันไปถามชิว่า “ ชิเขาออกมาฟุบอยู่เบื้องหน้าข้าแล้วรู้ไหม ” “ ครับ ผมเห็นเป็นควันออกจากตัวผมไปตะกี้ ” เอาเป็นว่าเห็นตรงกัน  เราหันไปขออาราธนาบารมีขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า กับขอพระองค์ทรงเป็นพระประธานในงานนี้ด้วย ขอน้อมนำพระธรรมของพระองค์มาแสดงให้เขาได้แสงแห่งปัญญาด้วย “  3 กรรม 3 ไตรและ 3 ทาน  เจ้าตั้งจิตฟังให้ดีนะ ก่อนอื่นเจ้าก็เคยเป็นมนุษย์มาก่อนนะ เจ้าก็รู้ว่าการทำมาหากินของเวไนยสัตว์นั้นมันยากแค่ไหน  การก่อกรรมทำเข็ญนะ มนุษย์เราเก่งกันมาก ก่อกรรมกันได้ทุกวัน ข้าก็เคยทำ เจ้าเองก็เคยทำ มีใครไม่เคยสร้างกรรมกันบ้าง ทำกันเก่งทุกคนนะ แต่การที่จะให้เอ่ยปาก ขออโหสิกรรมแก่กันนั้นมันทำกันไม่เป็น แถมบางทีมันอาฆาตกัน ฆ่ากันถึง 7 ชั่วโคตรนะ ดังนั้นการเลิกราเลิกแล้วต่อกัน การอโหสิกรรมต่อกัน หรือให้อภัยทานต่อกันนั้น เป็นการให้ที่ยิ่งใหญ่ยิ่งกว่าการให้ใดๆ  เจ้ารู้ไหม เจ้าตัดสินใจได้ถูกต้องแล้วที่ให้เจ้าชิพาเข้ามาหาข้า เจ้าฉลาดมาก เพราะถ้าเจ้าเลือกที่จะอาฆาตอยู่กับเจ้าชิต่อไป ออกจากนี้ไปเจ้าชิตายไป เจ้าจะไปไหนต่อเจ้าก็ไม่รู้ กับเจ้าต้องอยู่กับเจ้าชิอีกนานเท่าไหร่เจ้าก็ไม่รู้  ยิ่งเจ้าชิปฏิบัติธรรมสูงขึ้นๆ เจ้าก็ยิ่งต่ำลงๆ มันไม่ได้มีหลักรับประกันให้เจ้าได้ไปดีได้เลย แต่วันนี้ที่เจ้าตัดสินใจเข้ามาหาข้า เจ้าจะได้บุญถึง 3 เด้งทีเดียว ตัวเขาเริ่ม ใสสว่างขึ้นตามสภาพจิตที่ซาบซึมกับรสของพระธรรม

บุญแรก เจ้าจะอิ่มบุญกับอภัยทานที่เจ้าจะเลิกราเลิกแล้วอโหสิกรรมให้เจ้าชิ

บุญที่ 2 วางอภัยทานอันนี้เป็นพุทธบูชาแทบบาตรขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า  บุญที่3 คือข้าจะให้เจ้าสมาทาน ศีล 5 ติดไม้ติดมือไปอีก รับศีลจากผู้ทรงศีลอย่างข้า บุญทั้ง 3 นี้จะเป็นเครื่องชี้ทางออกบอกทางเดินเจ้าอย่างแน่นอน เจ้าจะอยู่ในสภาพอิ่มบุญ หลวงปู่หลวงตาจะสอนธรรมมะให้เจ้าต่อ กับเจ้าจะได้ไปเกิดเป็นมนุษย์ อธิฐานจิตขอให้เกิดมาในแผ่นดินของชาวพุทธ หรือขอให้ได้พบกับพุทธศาสนา แล้วมาช่วยพระตถาคตทะนุบำรุงพระพุทธศาสนาให้อยู่ถึง 5,000 ปี อันนี้สิเป็นหลักรับประกันว่า เจ้าได้อริยทรัพย์ไปด้วยเต็มกำลังเลย เดี๋ยวข้าจะให้เจ้าชิ เอ่ยปากขอขมากรรมกับเจ้า เพียงเจ้าพูดว่า “ ข้าอโหสิกรรม ข้าอนุโมทนาบุญกับเจ้า ก็เป็นการเสร็จพิธี กับเจ้าต้องการให้เจ้าชิทำอะไรให้เจ้าบอกข้ามา ” “ บวชให้ กับข้าขอผ้าไตรหนึ่งชุด ” เขาต้องการจะบวชด้วย ต้องการให้ชิบวชให้ เป็นการทำบุญไถ่โทษ เราคุยกับเขาทางจิต ซึ่งจิตเขาขณะนี้เบิกบานพร้อมอาการปีติ  รู้ว่าชิต้องบวชโกนผมให้อย่างต่ำ 9 วันไม่ใช่บวชห่มขาว บวชพระเลย เพื่อแลกกับชีวิตตนเอง  ทุกคนนั่งสงบนิ่ง ด้วยอาการสำรวม คนทั้ง 3 เอ๋ เจ้าชิ และแม่ตุ๊ 3 แม่ลูกรู้ว่าเราทำอะไรได้บ้าง ทั้งเชียงใหม่ เมื่อเกิดวิกฤตเช่นนี้ เขาไม่ไปหาพระ หาเจ้าอาวาสอะไรที่ไหน แต่เขาตรงมาหาเรา ปู่กวนอูได้ยกย่องสรรเสริญ เราไว้มาก กับส่งงานมาให้เราบ่อยๆ เพื่อช่วยเหลือสาวกของปู่ เพราะปู่รู้มือ คนที่มีศีลบริสุทธิ์ ในเชียงใหม่โดยเฉพาะในผ้าเหลืองมีหลายคน ที่สำเร็จแล้ว ต่างมีศีลที่บริสุทธิ์ แต่ท่านไม่ได้ถูกกำหนดมาให้ทำกิจตรงนี้  ต่างไม่ก้าวก่ายกิจของกันละกัน  จากนั้นเราแสดงธรรม อีก 2 ข้อที่เหลือ คือ 3 กรรม 3 ไตร ส่วน 3 ทานเราบอกอีกว่า การให้อามิสทานนั้นจะได้บุญน้อยกว่าการให้ธรรมทาน การให้ธรรมทานยังได้บุญน้อยกว่าการให้อภัยทาน อภัยทานจะได้บุญสูงสุด ที่ว่า การให้ธรรมมะชนะการให้ทั้งปวงนั้นยังผิด การให้อภัยทาน สูงกว่าการให้ธรรมทาน กับเจ้าไม่สามารถจะให้อามิสทาน กับธรรมทานแก่ใครได้ เพราะเจ้าไม่มีกายขันธ์ เพราะเจ้าอยู่ในภพภูมิอื่น ดังนั้นทานชนิดเดียวที่เจ้าสามารถจะทำได้ กับได้บุญยิ่งใหญ่กว่าทุกทานคือ อภัยทาน วันนี้เป็นโอกาสเดียวโอกาสทอง ของเจ้าที่ข้าใส่พานมามอบให้เจ้า เมื่อเจ้ายอมรับด้วยความปีติยินดี ข้าขออนุโมทนาในบุญกับเจ้า  แล้วเราหันไปเรียกชิ  “ ชิ มายกพานนี้ขึ้นจบศีรษะ  แล้วพูดตามเรา ด้วยจิตที่สำนึกผิดนะจะได้เลิกแล้วกันไปซะที ”  ชิ ปฏิบัติตาม ยกพานจบศีรษะ พอชิพูดจบ เราได้ยินเขาพูดคำว่า “ ข้าอโหสิกรรม กับขออนุโมทนาบุญกับเจ้า ” เราได้ยินคนเดียว จากนั้นเราบอกวิญญาณตนนั้นว่า “ เอ้า …. ตั้งใจดีนะๆ พนมมือรับศีลจากข้า ”  เสร็จพิธีเขาไปทันที เราหันไปบอกชิว่า “ ชิ เขาจะให้เอ็งบวชโกนหัว 9 วันนะ กับวันบวชซื้อผ้าไตรไปถวายเขาด้วยหนึ่งชุด ” ขณะที่นั่งปรึกษากันว่าจะให้ชิบวชที่ไหน ลงมติที่วัดร่ำเปิงเพราะเป็นวัดเดียวที่มีโตะอาหารให้ผู้ไปบวชแยกฉันท์กันได้ 2 โต๊ะคือ โต๊ะหนึ่งเป็นอาหารมังฯ อีกโต๊ะเป็นอาหารปกติ  อยู่ๆ ชิก็ทำท่ายกมือยกไม้ พูดด้วยอาการดีใจว่า “ เบาเลยครับ มันโล่งๆ ไปเลย มันว่าง ” ชิพยายามจะอธิบายว่า พอเขาไปแล้ว เหมืออะไรที่เคยเกาะอยู่ครอบงำ สิงสู่อยู่มันหลุดออกไป  เหมือนรายก่อนซึ่งเป็นหญิงที่เป็นมะเร็งที่เต้านม ถูกวิญญาณตนหนึ่งซึ่งอาฆาตมากจากอดีตชาติเกาะมานานถึง 10 ปี 4 ปีหลังทำให้เธอเป็นมะเร็งไม่ตาย อาการขึ้นๆ ลงๆ ไม่หายขาด จนดลใจเธอให้เข้ามาหาเรา พอเราปลดให้ เธอพูดคำว่า “ โหวง เหมือนขาดอะไรไปสักอย่าง ” คือใครที่เคยอยู่ด้วยได้หลุดหายไปแล้ว แล้วเธอก็มีแต่ดีขึ้นๆ ไปบวชรักษาศีลให้เขาเช่นกัน “ ไป๊ๆ เสร็จแล้วออกไป ข้าจะบำเพ็ญเพียรต่อ ” ทุกคนกราบพระ แล้วหันมากราบเราหนึ่งที ภายหลัง เอ๋รายงานมาว่าชิอยู่ระหว่างพักฟื้นอาการดีขึ้น สภาวะจิตดีขึ้น แต่เราได้บุญหรือบาปก็ไม่รู้ ปิดวาจามาช่วย ให้เขาขมากรรมกัน

ช่างมัน อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิด คนมันจะตาย คนมันทุกข์  คิดได้เช่นนั้นปล่อยวางทันทีไม่ให้มันมาติดอยู่ที่จิตจนปฏิบัติต่อไปไม่ได้ ซึ่งอันนี้เป็นการตัดสินใจที่ถูกมาก เพราะถ้าเรามานั่งเสียใจผิดหวังว่า ปิดวาจาไม่ครบ 9 วัน ปฏิบัติไม่เคร่ง เราสอบตกทันทีอารมณ์นี้จะติดอยู่ในจิตเราจนวันที่เหลืออีก 4 วันพังกันไปหมด