หากจะถามว่า ความเป็นอาจารย์วารุณี พิทักษ์สินากร นี้ที่ผ่านๆมามีความกลัวกับเขาด้วยหรือไม่? กับกลัวครั้งไหนที่สยิวสยองพองขนที่สุด หรือพูดกันง่ายๆตามประสาจานวาก็คือ “จานเคยถูกผีหลอก หรือมาลองของบ้างไหม?” มีสิ จะเล่าให้ฟัง   มันเป็นความกลัวแบบสุดขั้วหัวใจกันเลยทีเดียว โดนเข้าจังๆหลายที ก็ไม่มีเข็ด เพราะตามหน้าที่ของเรามันหนีไม่พ้นเรื่องเหล่านี้

เหตุการณ์นี้ผ่านมาเกือบ 10 ปีแล้ว แต่เพราะความสยองซึ่งหากเป็นคนอื่นคงสลบคาที่ หรือวิ่งเตลิดทะลุฝาออกมากันทีเดียว  ตอนไปใต้ ที่เมืองคอน หรือนครศรีธรรมราช เมื่อถูกญาติโยมเชิญไป ประมาณว่า เจ๊กลากไปไทยลากมา เราได้ไปพักบ้านโน้นบ้าง บ้านนี้บ้างตามความสะดวกของพวกเขาที่จัดคิวกันอย่างลงตัวไว้ล่วงหน้าแล้วหลายวัน เอาที่สะดวก จนมาถึงบ้านคุณ ปราณี (นามสมมุติ) กับสามี ซึ่งมีลูกชายอายุ 10 กว่าขวบ หนึ่งคน เธอเชิญไปบ้าน มีหมายกำหนดการค้างคืนที่บ้านของเธอในคืนนั้น เป็นบ้านสองชั้น ไม้สัก โอ่งโถง กว้างขวาง เต็มไปด้วยของเก่า ไหของคนจีนขนาดเกือบเท่าตัวเรา เครื่องลายคราม ไม้แกะฉลุรูปนางอัปสร บันไดบ้านขึ้นชั้น 2 เป็นพื้นไม้ ขัดมันลายไม้สวยงามอาจเป็นไม้ชิงชันหรือไม้มะม่วงป่า แม้บ้านจะดูสว่าง แต่บรรยากาศมันอึดอัดจนไม่อยากคิด กับตอนนั้นยอมรับว่าเหนื่อยมาก วันนั้นทั้งวันนั่งตรวจดวงชะตา และฮวงจุ้ยให้คุณปราณี จาก เช้าจนถึงบ่ายสองโมง สามีคุณปราณี ทำงานในตัวเมือง กับมีร้านขาย เครื่องปรับอากาศขนาดใหญ่ จู่ๆได้รับข่าวสารให้เดินทางไปหาดใหญ่ด่วนเพื่อการประชุมด้านธุรกิจบางอย่าง ซึ่งเขาจะไปกับภรรยา และลูก พูดง่ายๆว่าไปกันหมด กับจะค้างแรมที่หาดใหญ่ เขาชวนเราไปด้วย แต่เราหมดสภาพแล้ว บอกเขาตรงๆว่า สิ่งที่พี่ต้องการที่สุดตอนนี้คือ อาบน้ำ สวดมนต์ นั่งสมาธิ แล้วก็เข้านอน เขาจึงทิ้งเราไว้ที่บ้านโดยพรุ่งนี้เช้าจะมีเพื่อนเขาอีกกลุ่มแวะมารับเราที่บ้านนี้ ให้เราปิดบ้านแล้วขว้างกุญแจบ้านเข้าไปใต้ท้องรถอีกคันที่จอดอยู่ในลานจอดรถ เมื่อตกลงกันแล้วพวกเขาก็รีบจัดของขึ้นรถออกเดินทางกันอย่างไม่รอช้า คุณปราณีไม่ลืมที่จะเตรียมอาหารเช้าไว้ให้เรา กับสอนการใช้ไมโครเวฟ ทุกอย่างพูดง่ายๆว่าบ้านเธอระดับมีอันจะกินกันชาตินี้ก็คงไม่หมด เราไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ก่อนไปเธอได้พาขึ้นไปดูห้องนอนซึ่งเธอเตรียมไว้บนชั้นสองแล้วเปิดแอร์ทิ้งไว้ให้เราเสร็จ สิ่งแรกเลยคือเราเข้าอาบน้ำ อาบน้ำสบายตัว เสร็จเดินออกมาที่ห้องพระ เพื่อนั่งสมาธิก่อนนอนหนึ่งชั่วโมง แผ่บุญกุศลไปยังสรรพสัตว์ อดเหลือบสายตามองไปรอบๆบันไดชั้นสองซึ่งเต็มไปด้วยของเก่าทุกซอกมุม ราคาแพงมองดูก็รู้ได้ เมื่อเข้าห้องพระสวดมนต์เสร็จได้นั่งสมาธิต่อ การนั่งสมาธิในยามเหนื่อยจัดมันวิเศษมาก เพราะจิตจะนิ่งของมันเอง ปกติ เรากำหนดจิตให้นิ่งได้ทุกเมื่อ แต่ยามเหนื่อยหนักไม่ต้องกำหนดเลย สังขารขันธ์มันอยากอยู่เงียบๆตามลำพังของมันเองแล้วโดยอัตโนมัติ  โดยไม่ง่วงนอนด้วย ที่จริงแล้วความเหนื่อยกับความง่วงค่อนข้างจะแยกกันได้ยาก พอครบหนึ่งชั่วโมงก็ตรงเข้าห้องนอนที่อยู่ประตูถัดไปจากห้องพระ  ปกติคนศีล 8 มันต้องนอนพื้น แต่เลือกไม่ได้ทุกอย่างอยู่ที่จิต ถ้าเราประมาทมีอารมณ์คล้อยตามเคลิบเคลิ้มกับความหรูหราเราก็สอบตกแล้ว แต่เราเอนหลังลงนอน บนที่นอนราคาแพง ฟูกอย่างดี มีแอร์เย็นฉ่ำ อย่างจำใจ ไม่ได้ถูกใจอะไรเลยอยากนอนพื้นมากกว่า เราก็ไม่ผิดอะไรเขาจึงดูกันที่เจตนา ขณะที่กำลังคิดอะไรเพลินๆ แล้วถอนหายใจยาวๆอย่างเหนื่อยอ่อนก่อนจะหลับตา ก็มีเสียงดัง ก๊อก ๆ ๆ  3 ที แล้วหยุด จิตที่ผ่านการปฏิบัติมาอย่างดีแล้ว พร้อม ทั้งสติปัญญากำกับ จึงจับได้ ณ.บัดนั้นเลยว่า โดนเจ้าที่ มาทดสอบเข้าให้แล้ว เขามาด้วยเจตนา 3 อย่างคือ หนี่ง มาเป็นตัวทดสอบหรือลองของนั่นเอง สอง ถ้าเราสอบผ่าน เขาก็ขอส่วนบุญ ถ้าไม่ผ่าน ก็เอ็งแน่ไม่จริง เรื่องของเอ็งจะจับไข้หัวโกร๋น หรือสติแตกเกิดได้แน่  สาม เพื่อบอกให้รู้ว่าบ้านนี้มีเจ้าที่เจ้าทางบรรพบุรุษปู่ย่าตายายของเขาดูแลทรัพย์สมบัติอยู่ ต้องยอมรับว่าแม้สติปัญญา ทุกอย่างจะอยู่ครบถ้วนก็อดเสียวไม่ได้ เมื่อเสียง ก๊อกๆๆ ของไม้เท้าที่กระทบกับขั้นบันไดดูจะดังขึ้นๆ แล้วใกล้ เข้ามา อีกเพียงไม่กี่ขั้นก็ถึงชั้น 2 ของบ้านซึ่งอยู่ห่างจากประตูห้องเราเพียง 2 เมตร

สำหรับเราแล้ว เป็นประเภทที่เมื่อความกลัวมาเยือนสุดขั้วหัวใจเมื่อไหร่ ความบ้าจะเข้ามาแทนที่ทันที จนดูๆไปแล้วไอ้สองตัวนี้ดันเป็นสหายต่อกันไปแล้วอย่างแยกไม่ออก เรายังอยู่ในท่านอนตะแคง จึงเอ่ยปากพูดไปดังๆทั้งในท่านอนว่า “เรามาดี มิได้มีเจตนาเป็นอื่น ทั้งได้สวดมนต์ แผ่ส่วนกุศลไปให้แล้ว ก็เห็นๆอยู่ตอนนี้เหนื่อยมากนะอยากพักผ่อนไม่มีเวลาอารมณ์ไปเล่นอะไรกับใครละ จะไปไหนทำอะไรก็ทำเถิดเราจะนอนละนะ” แล้วเราก็ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น เสียงก๊อกๆๆๆ ทุกอย่างก็หายเงียบคืนสู่ความสงบ เราได้หลับลึก หลับสนิทเป็นตายจนเช้ามา ได้อาบน้ำ สวดมนต์ หอบเป้ลงไปชั้นล่าง เข้าห้องครัวจัดหาอะไรมาทานตามปกติ ลืมเรื่องเมื่อคืนไปสนิทแบบไม่ติดใจ อากาศยามเช้าสบาย ท้องฟ้าปลอดโปร่ง นกกาพากันออกหากิน คือเสียงของธรรมชาติเสียงของธรรม บ้านเขาอยู่ในป่าพอมีบ้านคนประปรายจึงยังคงความเป็นธรรมชาติอยู่มาก เราเลือกไปนั่งตรงสระบัวมีน้ำพุ ฟังเสียงน้ำแล้วเข้าสมาธิ แผ่เมตตาให้เจ้าที่เจ้าที่ ที่ให้เราได้มาอาศัยหลับนอน สักพักใหญ่ เสียงรถของญาติโยมที่จัดจองคิวไว้ เข้ามาจอดหน้าประตูบ้านทุกอย่างเป็นไปตามหมายกำหนดการอย่างราบรื่น เรามิได้ปริปากแพร่งพรายเรื่องนี้ให้ใครรู้แม้แต่คนเดียว นี่คือความกลัวสุดขั้วหัวใจครั้งแรก ยังมีตามมาอีกสามครั้งที่น่ากลัวกว่านี้จะเล่าให้ฟังในตอนต่อไป

ป.ล. พลิกตำนาน…ของหลวงปู่ทวดเหยียบน้ำทะเลจืด ฉบับสมบูรณ์ กำลังจะออกเป็นรูปเล่ม จากปากคำบอกเล่าของหลวงปู่ทวด ที่เมตตา เราอย่างสูง หลวงปู่…เปิดเผยว่า เกิดอะไรขึ้นกับสามเณร คนที่ถือดอกมนทาสวรรค์ มาหาหลวงปู่ ร่างกายขันธ์ของทั้ง 2   อยู่ที่ไหน และพระองค์ที่ไปปรากฏที่มาเลเซีย นั้นใช่หลวงปู่ทวดหรือไม่ ที่ว่าหามร่างท่านไป น้ำเลือดน้ำหนองหยดที่ไหนให้ปักหมุดตรงนั้น ร่างนั้นใช่หลวงปู่ทวดหรือไม่?  หลวงปู่ถอนแล้ววิธีถอนทำอย่างไร? คือไม่อยู่แล้วไม่ปรารถนาพุทธภูมิแล้ว…จะถูกนำมาถ่ายทอด ทุกคำสนทนา