แถวหน้ามีนักเรียนหนึ่งคนที่ป่วยไม่สบายด้วยโรคมะเร็ง เธอผอม ศีรษะล้าน เธอเป็นมะเร็งที่โพลงจมูกมานานแล้ว ตอนนี้ได้เคลื่อนมาที่หูข้างขวาทำให้หูข้างขวาเธอตันไม่ได้ยิน …เป็นคำบอกเล่าในวันแรกที่เธอมาคลาส

แถวที่ 2 ทางซ้ายมือเรา ยังมีนักเรียนอีกคนหนึ่ง ตาด้านซ้ายของเธอปิดผ้าไว้ หมอบอกว่าจะต้องเข้าผ่าตัดฝีใต้ตาในอาทิตย์หน้า ปกติเวลาเราเปิดคลาส เราจะเปิดครั้งละ 7 วัน จากเวลา 1900-22.30 กลางคืน พอเปิดคลาสได้วันที่ 3 คนที่เป็นมะเร็งซึ่งนั่งอยู่แถวหน้า ได้บอกเราว่า ก้อนมะเร็งที่เคยปิดอยู่ที่หูข้างขวาได้เลื่อนตัวของมันลงมา ทำให้หูข้างขวาของเธอได้ยินตามปกติแล้วเธอดีใจมาก พอคลาสเปิดได้ คืนวันที่ 5 ซึ่งเป็นคืนที่เกิดเหตุ เพราะ คืนนี้ เราได้แสดงธรรมข้อ อานิสงส์จากอภัยทาน โดยเฉพาะเป็นทานที่ผู้ที่อยู่อีกภพอีกภูมิหนึ่ง เช่นเจ้ากรรมนายเวรของเรานั้นจะทำได้ เจ้ากรรมนายเวรบางตนอยากไป บางตนไม่อยากไปเพราะแรงอาฆาต ไม่มีใครมาชี้ทางออกบอกทางเดินให้ เจ้ากรรมนายเวรบางตนสับสน เพราะผู้ที่ตนมาครอบครองร่างอยู่นั้นได้ปฏิบัติธรรมยิ่งภูมิจิตภูมิธรรมเขาสูงขึ้นเจ้ากรรมนายเวรตนนั้นเริ่มลังเล เพราะยิ่งทำให้ตนนั้นต่ำลงๆ ครั้นได้มาฟังธรรมข้ออภัยทานซึ่งเป็นบุญเพียงอย่าเดียวที่จะส่งพวกเขาขึ้นได้ คือกล่าวอโหสิกรรมเลิกราเลิกแล้วกันไปเพราะอานิสงส์ของอภัยทานนั้นจะเป็นหลักรับประกันว่า วิญญาณจะขึ้นสู่สุขคติภูมิแน่นอน แล้วยิ่งให้อาราธนาศีล 5 จากผู้ทรงศีลไปพร้อมกับอานิสงส์ของอภัยทานด้วยแล้ว เป็นหลักรับประกันได้เลยว่าวิญญาณดวงนั้นไปดีแน่ พอเทศน์มาถึงตรงนี้วิญญาณของเจ้ากรรมนายเวรของนักเรียนคนหนึ่งในคลาส เปิดตัวออกมาทันที  คุณ ม. คนที่เป็นมะเร็ง ได้แสดงอาการอันประหลาดออกมาให้นักเรียนทุกคนในคลาสได้ขนลุกขนพองกันอย่างไม่คาดคิด

คือขณะที่เรากำลังพูดแสดงธรรมข้ออภัยทานอยู่ นักเรียนทุกคนในคลาสจะเข้าสมาธิเอาเสียงคำสอนของเราเป็นอารมณ์ การสอนพูดผ่านทางไมค์ ทั้งคลาสสงบเงียบมีเพียงเสียงคำสอนของเราเท่านั้น คุณ ม. ที่เป็นมะเร็งได้กรีดร้องออกมาดังลั่นห้อง แล้วล้มตัวลงแนบกับพื้นร้องไห้คร่ำครวญด้วยเสียงแหบแห้งโศกเศร้า สองมือไขว่คว้ามาเบื้องหน้าเรา นักเรียนทั้งห้องซึ่งนั่งสมาธิอยู่ทุกคนต่างขนลุกซู่ชูชันกันขึ้นมาถึงต้นคอกับเหตุการณ์เฉพาะหน้าที่ไม่คาดฝัน ปลายมือของคุณ ม. อยู่ห่างจากเราแค่ฝ่ามือ สติเราแตกกระเจิดกระเจิงไปชั่วอึดใจ เพราะไม่เคยเจอะเจอมาก่อน แต่ญาณแห่งการหยั่งรู้ที่ได้จากการปฏิบัติบอกให้รู้ว่าผู้ที่แสดงอาการออกมานี้ไม่ใช่คุณ ม. แต่เป็นเจ้ากรรมนายเวรของคุณ ม. ที่ทำให้เธอเป็นมะเร็งแบบยาวนานถึง 15 ปี จะตายไปเลยก็ไม่ตาย จะหาย ก็ไม่หาย จากกรรมเก่าคำสาปแช่งกับแรงอาฆาต ของเจ้ากรรมนายเวรที่เขาผูกใจเจ็บ ซึ่งไม่ใช่มีรายเดียว …กรรมนั้นจึงเลี้ยงเธอไว้ยังไม่ยอมให้ตาย เมื่อรู้ว่า เป็นเจ้ากรรมนายเวร รายหนึ่งในตัวคุณ ม.  เรายังส่งเสียงเทศน์ต่อไปเหมือนไม่เกิดอะไรขึ้นแข่งกับเสียงที่ยังกรีดร้องอย่างโหยหวนของเธออยู่