ต่างภพต่างภูมิกับดวงดาว 148

บ่ายแก่ๆ ของวันที่ 23 เรากำลังเป็นห่วงเรื่องอาหารการกินในวันรุ่งขึ้น จัดเป็นวันสุดท้าย เสบียงหมด แถวนั้นปราศจากร้านอาหาร เครื่องดื่มแต่อย่างใดในรัศมีหลายกิโลนอกจากตรงไป ตรงวนอุทยานน้ำพุ 7 สี กันทีเดียว พวกเด็กนักเรียนเขาหิวข้าวกัน เรากำลังมองซ้ายมองขวา พลันเห็นคุณปู ซึ่งเธอเป็นภรรยาของคนเกรดดินในวัด เธอจะมาทุกวัน

ซึ่งเราไม่ได้เห็นเธอทุกวัน พอวันนี้อยากเห็น ชีโผล่มาให้เห็นจริงๆ …เธอมาวัดทุกวันเพื่อดูการไถดิน ช่วยสามี “ปูๆๆ มานี่ดิ” “แม่มีอะไรคะ” “ปูพอจะสั่งข้าวกล่องมาส่งเราที่วัด สัก 20 กล่องได้ไหม” “ได้ค่ะ หนูมีเพื่อนขายอาหารอยู่”  “ดีๆๆๆ เอาข้าวผัดไข่ใส่ผักธรรมดา ไม่ใส่เนื้อสัตว์ ไม่ใส่ผงชูรสนะ 20 กล่อง” “ได้ หนูจะเอาข้าวมาส่งให้ก่อนแปดโมงเช้านะ แม่อยู่ที่นี่เป็นไงบ้าง” เมื่อตกลงราคากันได้แล้ว ซึ่งเราจะจ่ายเองเพราะเงินทำบุญยังมีอยู่  ปูเริ่มถามเรา โดยเรียกเราว่าแม่ “แม่หนูอยากถามแม่ว่า หนูจะถมบ่อน้ำทางนี้เขายอมไหม เจ้าที่น่ะ หนูกลัว ไม่กล้าทำนะ แม่ถามเขาให้ที” “เอางี้นะ ปูเขียนมาเลยเป็นข้อๆ ว่าจะทำอะไรบ้าง เราจะสื่อถามเขาให้” ซึ่งอันนี้ ตุ๊เอก เองก็ทำไม่ได้  ไม่นานปูได้เอาเศษกระดาษมายัดใส่มือเรา เราพูดว่า “นี่ …ค่าข้าว ปูน่าจะทำบุญกับคณะเรานะ ปูจะได้บุญอย่างมาก ครึ่งหนึ่งก็ได้นะ …เราชี้ทางบุญให้จะทำหรือไม่ไม่บังคับนะ แต่เรื่องเจ้าที่เราจะถามให้แน่นอนไม่ต้องห่วง” “ได้ …ได้ แม่หนูขอทำหมดเลย พรุ่งนี้ก่อนแปดโมงเช้าหนูมาส่งให้” พอเด็กทุกคนรู้ว่า พรุ่งนี้ได้ข้าวกล่องเด็กดีใจกันมาก …โดยเฉพาะได้ฟรี

เราเดินกลับมานั่งหน้าเต็นท์ จวนได้เวลาอาบน้ำต้องอาบก่อนบ่าย 3 เพราะไม่มีน้ำร้อน เด็กบางคนจะสระผมกันตอนบ่ายเลย เพราะสระกลางคืนมีหวังเป็นหวัดแน่  ขณะนั่งมองดูเด็กๆ อยู่นั้น คิดถึงกระดาษที่คุณปู เขียนให้ ควักออกมาอ่านมี 4 ข้อที่ ท่านอาจารย์ชำนาญ สั่งให้สามีคุณปูทำก่อนท่านจะเดินทางไปฮ่องกง ทันทีที่อ่านเสร็จเราส่งจิตถามรุกขเทวดาตรงนั้นเลย ซึ่งก่อนจะถามท่านดู ลองใช้จิตตนเองจับดูก่อนกับเจ้าที่ ท่านยอมให้ทำ 2 ข้อ อีก 2 ข้อท่านห้ามเด็ดขาด ใช้คำว่าห้ามเลย คือห้ามถมบ่อที่อยู่ข้างกุฏิเจ้าอาวาส บ่อนี้เราถึงกับไปตามตุ๊เอกให้มาชี้ให้แน่ใจเลย ด้วยการเดินไปดูเอง อีกข้อ เจ้าอาวาสต้องการให้ขุดหลุมขนาดใหญ่เพื่อเก็บขยะทั้งหมดของวัดลงหลุม  ตรงนี้เจ้าที่ชาวเมืองรุกขเทวดา ต่างนั่งยันนอนยันไม่ยอมเด็ดขาด

ส่วนข้อที่ยอมคือ ถมถนนที่มีอยู่แล้วให้ดีขึ้น กับทางระบายน้ำในวัดที่เหมือนคลอง จะแบ่งคั่นอย่างไรเขายอมหมด กับเราต้องบอกคุณปูอีกว่า เกือบ 2 อาทิตย์ที่พวกคนงานของเขามาทำงานเกรดดินถางป่าในวัดซึ่งจัดเป็นเขตอภัยทานได้จับปลากับตัวตุ่น หรืออะไรสักอย่างเราจำไม่ได้ ไปต้มไปแกงกินกัน พวกมันเตรียมตัวกันได้ เร็วๆ นี้ จะมีอันเป็นไปกันแน่ สมน้ำหน้าพวกมัน  มันทำให้คุณปูกลัวขี้หดตดหาย รีบไปบอกสามี ทำให้คนงานทั้งหมดมีอาการแจ้งตายกันเป็นแถว มาถามเราให้ช่วยแก้ เราบอก ไปถามตุ๊เอกให้ท่านช่วย ตุ๊เอกต้องส่งไปให้ใครต่ออีกตูไม่สนละ นรกพวกนี้น่าจะมีสามัญสำนึกกันบ้างตายๆ กันซะบ้างก็ดี อยู่ไปรกแผ่นดิน

เช้าวันที่ 24 หลังจาก เราตื่นก่อนใครเพื่อนตามปกติ มาสุมกองไฟ เช้านี้อากาศอุ่นกว่า 2 คืนที่แล้ว เมื่อทุกคนทำกิจส่วนตัวเสร็จ มารวมตัวกันสวดมนต์เป็นวันสุดท้ายแล้วไปใส่บาตรพระ วางขนมให้เจ้าที่ แล้วช่วยกันขนเสบียงที่เหลือทั้งหมดมาเลือกทานกัน เลือกเอากลับบ้านใครจะเอาอะไร แบ่งให้สุนัขที่เข้ามารุมกันเหมือนรู้กับมีระเบียบด้วย ไม่กัดกัน กับแบ่งเอาไปวางให้ที่โรงครัวของวัดให้คนดูแลวัด  แล้วทานรองท้องกันไปพลาง คุณปูเอาข้าวกล่องมาให้ทันเวลา เราขอแบ่ง 3 กล่องไปถวายแม่ชี ตุ๊เอก และคนดูแลวัดอีกคน  ระหว่างทานอาหาร เราบอกแพมว่า “ เดี๋ยวเอากระดาษ มาจดรายชื่อวิญญาณ ที่จะปลดนะ แบ่งแยกปลดเป็นกลุ่มๆ อย่างมีระเบียบ ” แค่ พูดแค่นี้พวกวิญญาณที่อยู่แถวนั้นฮือกันขึ้นมาทันที เพราะเป็นเวลานานนับร้อยปีที่เขาเตรียมจะทิ้งถิ่น แต่รอเวลาผู้มีบุญบารมีจะมาปลดเท่านั้น เมื่อผู้มีบารมีมาถึงพวกเขาจะจับตาอยู่เพียงกับเราคนเดียวว่า …เมื่อไหร่ เรียกว่าเป็นจุดศูนย์รวมของทุกสายตา ทุกกริยาบทของเราทีเดียว

แพม รีบเอากระดาษ ดินสอปากกาลงมาจดทันที “กลุ่มแรกนะแพม มุณี พระอริยะกับเจ้าเมืองทั้ง 2 เมือง พระธิดาบัวแก้ว บัวตอง ขุนผาดำ กลุ่มที่ 2 ชาวเมืองผู้เฒ่าผู้แก่ ลูกเล็กเด็กแดง นางสนมกำนัล ชาวเมืองผู้มีศีลมีธรรมทั้งหมด รวมหมูหมากาไก่ สัตว์เลี้ยงของพวกเขา ที่ถึงวาระเวลากันแล้ว กลุ่มที่ 3 ทหารนักรบของเมืองคีรีทานครที่เป็นนักฆ่าแต่ได้สำนึกและทำการขอขมากรรมต่อกัน พร้อมทั้งได้ฟังธรรม ได้อานิสงส์ของอภัยทานแล้ว ทั้ง 10,000 ดวงหรือกว่า ซึ่งถึงวาระเวลาที่จะไปแล้ว กลุ่มที่ 4 นางไม้รุกขเทวดาที่อยู่บริเวณนี้ กับถึงวาระเวลาที่จะไป แล้วได้มาฟังธรรมครบ 5 คืนแล้ว กลุ่มที่ 5 ของพลพรรคยักษ์ ของอินสร กับพวก ทั้ง 7 เมือง สหายของเจ้าปุ้ม ฟ้า บิ้น และผึ้งที่ได้มาฟังธรรมกันครบ กับได้วาระเวลาที่จะไปแล้วเช่นกัน จำนวนนับหมื่นดวง เขียนลงไปแพม กลุ่มสุดท้าย 6 คือนักท่องเที่ยว ทั้งชาวจีนชาว ต่างชาติฝรั่ง มากมายที่บางดวงวิญญาณยังไม่รู้ว่าตนตายไปแล้วกลายเป็นสัมภเวสีเร่ร่อนจะกลับบ้านเกิดเมืองนอนก็กลับไม่ได้ ขณะนี้พวกเขารู้กันแล้ว  เขาหมดวาระแล้วด้วย รอไปเกิด กับได้มาฟังธรรมรู้เห็นเหตุการณ์ทุกอย่างใน 4 คืนที่ผ่านมา ทั้งหมดทั้งมวล เขาขอไปด้วย

ทุกคนเมื่อทานข้าวทำกิจทุกอย่างเสร็จ เอาผ้าใบไปปูที่เนินสถูปรอฟังธรรม พร้อมกันตอนบ่ายโมงนะ แสดงธรรมเสร็จ มาเก็บเต็นท์ รวมเต็นท์ ใครนอนกับใครคืนนี้ คุยกัน เต็นท์ไหนว่าง เป้เก็บพับเลย  กับทุกคนขอให้ระวังเรื่องขยะอย่าทิ้งขยะแม้แต่ชิ้นเดียวไว้ในวัดนะ จะเป็นบาป แล้วคืนนี้รอบกองไฟเราจะปลดวิญญาณกัน เราประกาศดังลั่นให้ได้ยินไป ถึง 3 ภพ 3ภูมิ  พวกเขาได้ยินหมดทั้งลูกเล็กเด็กแดง กับเตรียมระดมพลมากันคืนนี้ พรุ่งนี้เช้าตื่นมาทำกิจส่วนตัวเสร็จเก็บเต็นท์  ไปทานข้าวกันในเมืองไม่ต้องสวดมนต์แต่ทุกคนกรวดน้ำให้เจ้าที่ พอกลับไปถึงบ้าน บอกเจ้าที่ด้วยว่า “ เรามีบุญใหญ่มาฝาก ”

เมื่อทุกคนพร้อม ไปพบกันที่สถูป บ่ายโมงตรงนะ …. คืนหมาหอนกำลังจะมาถึง

ตามตอนต่อไป

พลิกตำนาน …ของหลวงปู่ทวดเหยียบน้ำทะเลจืด ฉบับสมบูรณ์ และหนังสือจากศูนย์สู่ดับสูญ รวบรวมคำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า หนังสือชุดนี้จัดพิมพ์เป็นที่เรียบร้อย ( ส่งต่างประเทศในช่วงสถานการณ์ของโรคระบาดไวรัสโคโรนา เราจะจัดส่งให้ทางเรือ ) หากท่านใดสนใจ

ธรรมมะขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ไม่เลือกชนชั้นวรรณะ ทุกชาติทุกศาสนาที่นำมาศึกษาปฏิบัติ ต่างพบกับสัจธรรมของชีวิตอย่างชัดเจน เพราะพระองค์ไม่เคยเน้นว่า ธรรมะเป็นของพระองค์ หรือของพระพุทธศาสนา แต่เป็นของมวลมนุษย์ชาติที่มองหา ความสุข สงบ ทางใจ นำไปใช้ได้ทุกคน

หนังสือจากศูนย์สู่ดับสูญ รวบรวมคำสอนขององค์พระพระสัมมาสัมพุทธเจ้า มรดกของชาว พุทธแท้ พุทธะ ของท่านพุทโธ