เพราะคืนนี้มันเป็นคืนเดือนมืด แรม 15 ค่ำ คืนหมาหอน ทุกดวงจิตดวงวิญญาณในต่างภพต่างภูมิต่างเฝ้ารอด้วยจิตใจที่จดจ่อ จะพลาดไม่ได้ เมื่อรถด่วนจะมาจอดรับถึงสถานี ซึ่งกว่ารถขบวนนี้จะมาเกยถึงที่ต้องใช้เวลานับร้อยๆ ปี ขณะเดียวกันจิตเราจับได้ว่าทุกสายตาของท่านๆ เบื้องบนโดยเฉพาะพระตถาคต แม่กวนอิม ปู่กวนอู หลวงปู่ทวด หลวงปู่มั่น พระศิวะ  ต่างจับตาดูว่าเราจะแก้ไขสถานการณ์อันนี้อย่างไร  นอกจากนั้นยิ่งกว่านี้ ยังรู้อีกว่า พระโพธิ์สัตว์กวนอิมทรงเล่นข้างเราหมดหน้าตัก เพราะเคยรับสั่งกับเราหลายทีเลยว่า “ ข้าดีใจที่ข้าดูคนไม่ผิด ข้าดีใจที่เจ้าไว้ใจข้า กับเชื่อใจข้า ” ดังนั้นขึ้นชื่อว่าแม่ ลงหมดหน้าตักว่าเราจะแก้ไขเหตุการณ์นี้ได้อีก เราก็จะทำให้ท่านผิดหวังไม่ได้ ส่วนหลวงปู่ทวด หลวงปู่มั่น ท่านก็ลุ้นสุดตัว ว่ามันจะต้องผ่านไปได้สิน่า ขึ้นชื่อว่าเป็นลูกหลานของปู่แล้วอย่าทำปู่หน้าแตกทีเดียว

เมื่อเด็กทุกคนเข้าที่เข้าทางกันบนสถูป ลงนั่งบนเบาะรับลมเย็นๆ จิตลึกๆ ของทุกคน มันบอกว่า “วันนี้สุดท้ายแล้วที่จะได้กินลมชมธรรมชาติฟังจานวาเทศน์ท่ามกลางป่าเขาลำเนาไพร ” พวกเขาปล่อยอารมณ์ที่เหน็ดเหนื่อยจากบ้าน จากที่หลับนอนมาอยู่กลางดินกินกลางทรายอย่างอาลัยอาวรณ์ วันนี้บอกไม่ถูกอยากกลับบ้านหรืออยู่ต่อ” “เอ้า …. วันนี้จะพูดสังโยชน์เบื้องสูงที่เพิ่งจบไปเมื่อวาน 5 ข้อทวนให้คร่าวๆ ทุกคนหันไปกราบพระบรมสารีริกธาตุที่พระสถูป เป็นวันสุดท้ายกันแล้วนะ” “ธรรมะที่เราแสดงให้ฟังที่ผ่านมาเข้าใจกันดีแล้วใช่ไหม กลับบ้านคืนนี้นำไปปฏิบัติต่อนะอย่าทิ้งของดี คืนนี้เราจะทบทวนทั้งหมดให้ต่อ แต่ตอนนี้พวกเรามาปลดวิญญาณ กันก่อนดีกว่า 55555   ข้าจะลักไก่พวกมัน เอ้าพวกแรกมีใครบ้างแพมเอากระดาษมาสิ” ทันทีที่เราพูดนักเรียนทุกคนสะดุ้ง คิดไม่ถึงในไหวพริบของเรา เพราะเด็กๆ ต่างกลัวคืนหมาหอนกัน กลับกลายเป็นสุนัขไม่มีโอกาสแม้แต่จะอ้าปากหอน

“เออ …ไม่ต้องตกใจ กลางวันข้าก็ปลดได้ ปลอดภัยกว่ากลางคืนอีก พวกเขาที่อยู่ในรายการปลด 7 จำพวก รออยู่แล้ว …มาเปิ้ล เอาขวดน้ำมาเดี๋ยวข้าจะทำอะไรให้พวกเจ้าหมดห่วงก่อน …. รู้นะว่ายังห่วงกันอยู่” เรารับขวดน้ำจากนิชาวัลย์ เด็กทุกคนรีบสำรวมจิตเขาสมาธิทันที  “แม่ธรณี เจ้าเอ๋ย แม่ช่วยเลื่อนทรัพย์สมบัติแก้วแหวนเงินทองของชาวเมืองทั้งหมดทั้งมวลไปไว้ใต้ฐานพระพุทธรูปที ด้วยคำอธิษฐานแห่งข้ากับบารมีของแม่ ใครที่มีบุญบารมี กับทำเพื่อแผ่นดินจริงๆ ขอให้เขาได้ไปใช้ในการกู้ชาติกู้แผ่นดินด้วยเถิด” ว่าแล้วเรากรวดน้ำลงดิน จากนั้นได้ไล่ปลดวิญญาณตามลิสที่เจ้าแพมเขียนไว้จนหมดเรียบ ทั้ง 7 กลุ่ม โดยทุกกลุ่มให้สมาทานศีล 5 กันไปด้วยอย่างไม่ตกหล่น เสร็จกลุ่มสุดท้าย เรามีอาการอิ่มบุญ ตัวเบาจิตเบา มันเบาไปหมด

คุณนงค์ ผู้มีตาทิพย์มาบอกภายหลังว่า เห็นเป็นสะเก็ดแสงไฟเยอะมากพุ่งจากดินขึ้นไปเป็นสายเลย ในเวลากลางวันแสกๆด้วย หลวงปู่หลวงตาที่รอดูอยู่ข้างบนอมยิ้มกันเป็นแถว หมายถึงคืนนี้เราจะแสดงธรรม ตามปกติ ไม่มีการปลดวิญญาณใดๆ จากนั้นแสดงธรรมต่ออีกนิดหน่อย พร้อมทั้งปล่อยให้นั่งสมาธิ กับมีรายการถกธรรมกัน สนทนาธรรมกันอย่างสนุกสนาน ก่อนจะให้แยกย้ายกันลงไปช่วยเก็บเต็นท์ เก็บของที่ไม่ใช้แล้วใส่ท้ายรถกะบะของเจ้าปุ้ม

รื้อเต็นท์ เสบียง นิชาวัลย์กับแพม เป้ หน่อยทำงานกันหนัก เมื่อเก็บเต็นท์เสร็จยังพากันเอาเต็นท์ไปล้างน้ำ ขัดทุกเต็นท์ มิฉะนั้นคนที่จะทำคือจานวา กับนิชาวัลย์ พวกเขาจะเป็นบาปแน่นอน เด็กจึงพากันลากทุกเต็นท์ไปช่วยกันขัดกันล้างก่อนเอามาพับเก็บ แล้วแยกย้ายกันออกหาฟืนให้พอเพียงสำหรับคืนนี้ ซึ่งเป็นคืนสุดท้ายไม่ต้องเผื่อมื้อเช้า