มันจะออกไปทำงานได้พร้อมๆ กัน 10 ร่าง  10 ที่ แต่เจ้าจงระวัง ตั้งเวลาไปกลับ ปู่แนะนำว่าอย่าไปนาน อย่าส่งออกหลายร่างในเวลาเดียวกัน เจ้าจำไว้ให้ดี ”

จึงบอกคุณไหมไปว่า ที่ร่างที่ 2 ของเราไปหาเธอเพื่อจะบอกเธอว่า “ อย่าไปหาซื้อพระที่ไหน มาทำบุญให้คุณสุภาพรรณ ให้สิ้นเปลืองเงินทอง ยามนี้เงินเป็นของที่หายาก ทุกบาททุกสตางค์มีค่า เราจำได้ว่า เรามีพระประธานหน้าตัก 7 นิ้วขึ้นไปอยู่หลายองค์ ซึ่งเรานิมนต์มาจากบ้านที่กรุงเทพฯ ที่ได้ขายไป เป็นพระมรดกตกทอดมาจากคุณพ่อคุณแม่ ไม่รู้จะเอาไปไว้ที่ไหน จำต้องนิมนต์มาไว้ที่บ้านบุญรักษาทั้งหมดไว้ก่อน ต่อไปในอนาคตลูกศิษย์คนไหนใครอยากจะได้ไปบูชาก็จะให้ไป นี่เอง ที่ร่างที่ 2 ของเราพยายามจะไปบอก กับคุณไหม แล้วเราก็มาเอะใจนึกขึ้นมาได้ ว่าของตนเองมีเยอะแยะ ได้เวลาจะทำบุญอีกแล้ว ยกให้เจ้าไหมไปเลยองค์หนึ่ง จึงเดินกลับมาดูที่หิ้งพระ เพื่อตรวจสอบดูว่า ที่หิ้งพระมีพระปางสมาธิหรือไม่ ที่ได้มาจากบ้านกรุงเทพฯ 4 องค์เป็นปางสมาธิหรือเปล่า รวมของเราเองที่มีอยู่ มีพระปางสมาธิบ้างไหม จึงค้นพบว่า พระปางสมาธิ เรามีเพียงองค์เดียว หน้าตัก  10 นิ้วองค์สีดำขนาดใหญ่ ของเก่าสมัยสุโขทัยของคุณพ่อ เป็นมรดกจากพ่อ ที่เหลือ 7 – 8 องค์ขนาดใหญ่เป็นปางประทานพรทุกองค์ จึงกำหนดจิตถามคุณสุภาพรรณดูว่า เปลี่ยนเป็นพระปางประทานพรได้ไหม เธอตอบว่า “ ยิ่งถ้าพระจากบ้านบุญรักษา เป็นอานิสงส์ของข้ามากเลย อะไรได้ทั้งนั้น ” เราจึงติดต่อคุณไหมไป ยายนี่ก็ติดจะบ๊อง ศิษย์เราแต่ละคนเพี้ยนๆ คงไม่ต่างจากเราเท่าไหร่ เพราะเธอจ้องจะไปเช่าพระองค์ละหมื่น เป็นทองเหลืองแท้ๆ เราต้องอธิบายว่า “ หน้าตักขนาดนี้ ฐานขนาดนี้ ราคาในตลาด 2,500 – 3,000 บาท ไม่ใช่หมื่นเอ็งบ้าไปกันใหญ่แล้ว ” กับเจ้าเป้ ศิษย์เราอีกคนหนึ่ง ส่งข่าวสารไปให้เจ้าไหม พร้อมทั้งรูปพระมากมายหลากหลาย และราคา ประมาณ 3,000 บาท หรือต่ำกว่า เพราะเจ้าเป้ ก็เป็นศิษย์คลาสเดียวกับเจ้าไหมมาก่อน ต่างสะนิดชิดเชื้อกัน พร้อมทั้งขอร่วมบุญด้วย ขอช่วยออกค่าบูชาพระ เจ้าไหมยังปฏิเสธอย่างแข็งขัน ไม่ยอมให้เจ้าเป้ร่วมบุญ ดูดิทำบุญ ยังต้องแย่งกัน หวงบุญกัน มันอะไรกันนักหนา เราจึงต้องอบรมเจ้าไหมอยู่นานแสนนาน แล้วเสนอพระที่บ้านเราให้ เธอตกลงเลย กับเราเสนอว่าไม่ต้องจ่ายอะไรทั้งนั้นเรายกให้ แต่เธอคาดคั้นถามราคาเรามา จึงมาคิดอีกที งานนี้เป็นเรื่องส่วนตัวของเจ้าไหม หากไม่ให้เธอจ่ายอะไรเลย มันไม่ถูกต้อง จึงบอกเธอว่า “ เอาอย่างนี้ แล้วแต่เธอจะทำบุญมา เราอยากให้ไปฟรีๆ แต่ถ้าเราให้เอ็งไปฟรีๆ คนที่จะได้บุญคือเราคนเดียว เอ็งจะไม่ได้อะไรเลย ” “ ตกลงเลยอาจารย์หนูจะให้เป้ร่วมด้วยตามศรัทธา ” เรื่องนี้จึงจบลงได้ คุณไหมได้เลือกพระประธานองค์สีทอง ปางประทานพร ซึ่งเรามีอยู่หลายองค์ เราได้ส่งรูปให้เธอดูทันทีเลย จึงจบลงได้ ต่อมาอีก 2 – 3 วันเธอส่งข่าวมาเพื่อขอเบอร์บัญชี เราจะโอนเงินค่าบูชาพระมาให้ “ ทำไมต้องรีบ ตอนเอ็งขึ้นมารับพระที่เชียงใหม่ ค่อยให้ก็ได้ ” เมื่อมีเวลาว่างเราจึงมาพิจารณาเรื่องพระปางสมาธิดู จึงทราบว่า  ท่านคงดลใจให้ร่างที่ 2 ของเราไปส่งข่าวเรื่องพระที่มีอยู่มากมาย ให้คุณไหมทราบไม่ต้องไปเสียเงินซื้ออีก  เรื่องเล็กๆ บางที่อาจกลายเป็นเรื่องใหญ่ได้ แทนที่จะจบลงได้อย่างง่ายๆ นุ่มนวลที่สุด กับปราศจากความเสียหายในทุกทาง เวลามีเหตุการณ์อะไรเช่นนี้ร่างที่สองเขาจะทำงานของเขาเองตามความเหมาะสม กับสมเหตุสมผลที่สุด

ข้อสำคัญ คืนนั้นที่ร่างที่ 2 ของเราออกไปหาคุณไหม เราลุกมาเข้าห้องน้ำ ตอนเวลา 03.38 น. เช้า แล้วกลับเข้านอน กลับตัวไปมาจวนได้เวลาลุกมาเข้าสมาธิแล้ว ทุกวันเวลาตีสี่เราจะมานั่งสมาธิจนเวลาหกโมงเช้า จากนั้นจะเดินจงกรมจนถึงเวลา หกโมงครึ่ง เป็นปกติทุกวัน นอกจากวันไหนปวดเมื่อยลุกไม่ไหวจริงๆ ก็จะต่อเวลานอนไปจนหกโมงเช้าหรือเจ็ดโมงเช้า แต่เป็นแรมปีมาแล้วทีเดียวที่เราไม่เคยนอน ตื่น 9 โมงเช้า ยิ่ง 10.00 โมงเช้าจะถือเป็นเรื่องแย่มากๆ ทำไม่ได้ ทำไม่เป็น อายหลวงปู่หลวงตา นอนเอาบ้านเอาเมือง ใครไม่เคยสัมผัสอากาศตอนตีสี่ ลองสัมผัสกันดูเอง