บททดสอบ การจะได้อะไรมาสักอย่างนั้น โดยเฉพาะที่จะทำให้เข้าสู่มรรคผลนิพพานราคาสูงมาก ไม่มีอะไรจะได้มาเปล่าๆ ฟรีๆ

วันแรกของคลาสที่ 4 เรากลับจากแม่ฮ่องสอนวันที่ 12 กรกฏาคม เวลา 16.30 น. เวลา 18.00 เย็นวันเดียวกันเราต้องเข้าสอนเลย ตอนนั้นมันมีอาการ ไม่สู้ดีจากการไปโดนฝนที่ถ้ำลอด ที่แม่ฮ่องสอน กับเพิ่งได้รับดอกมลฑาสวรรค์จากหลวงปู่ทวด กำลังปรับตัวเข้ากับดอกมลฑาสวรรค์อยู่ หลวงปู่ทวดบอกว่า ใช้เวลา 30 วัน นี้ถือเป็นศึกหนักทีเดียว วันแรกที่ไปสอน มีอาการไข้ ไอต้องทานยา แก้ไอแก้ไข้ 3 ชั่วโมงในการสอนมันยาวนานเหมือนนิจนิรันดรเสียงที่สอนแหบแห้ง นักเรียนทุกคนมองดูด้วยสายตาที่อธิบายไม่ได้  แต่ทุกอย่างเราได้สอนตามปกติเหมือนทุกคลาส เหมือนไม่ได้ เจ็บไข้ได้ป่วยเพราะรู้ว่าพยานสายตา มันทั้งจาก 3 ภพ 3 ภูมิ ชีวิตนี้เมื่ออุทิศแล้ว ถอนตัวไม่ได้แล้ว อันสัจจะวาจา นั้นก็รักษาด้วยชีวิตแม้จะต้องนั่งตายคาคลาสเรียน ก็ต้องยอม กับฉากสุดท้ายในชีวิตเราก็จะเป็นจริงๆ อย่างนั้นอยู่แล้ว จะช้าหรือเร็ว มันก็ต้องตายอยู่ดี  อีกทั้งยังเป็นถึงครูบาอาจานเขา ขันติบารมีจะหย่อนไม่ได้ ตรงข้าม มันกลับเป็นเวลาที่จะเป็นตัวอย่างที่ดีแก่ศิษย์ทุกคน  คืนแรกผ่านไปได้อย่างทุลักทุเล จิตมันวิตกไปถึงวันพรุ่งนี้เรียบร้อยแล้ว พอเช้ามาหิวแต่ ตีห้า พอ 6.00 น. เช้ารีบลุกมาหาไรทาน ตกมา 11.00 น. อวกออกมาหมด ทานอะไรอวกออกมาหมด อันนี้ผิดธรรมดาเสียแล้วเพราะเป็นเวลานับปีที่จะมีอาการไข้หรืออาการอวก ต้องเป็นมลฑาสวรรค์แน่นอนที่ขับทุกอย่างที่ไม่ดีออกมา บ่ายแก่ๆ อวกอีก เดี๋ยวเย็นต้องไปสอน กำลังจะโทรไปหาคุณจอย เพื่อยกเลิกคลาสในวันนี้ มันเพลียจะทานอะไรก็ไม่ได้ มันหลังเที่ยงแล้ว ท้องว่างมีอาการหิว จัดเป็นเวทนาอย่างหนึ่ง

แต่เพราะจิตใจที่ผิดคนธรรมดา จิตใจที่หลวงปู่หลวงตา ต้องยอมยกให้มันผ่านได้ทุกงานกับให้เครดิต  ทำให้เราไปปรากฏตัว หลังไมล์หน้าชั้นเรียนตามปกติ เพียงแต่วันนั้นไม่มีอาหารตกถึงท้องเลยท้องว่างเปล่า มาแสดงธรรมะ โปรดเวไนยสัตว์ แค่ 2 วันแรกท่านท้าวศรีสักกะก็ขยับตัวเตรียมหลุดพ้นจากพันธนาการแล้ว พอวันที่ 3 เสียงแหบแห้ง ตามหาไฟล์ จากน้องออ้มจากเฟตบุ๊คของเรา แล้วฟังเสียงเรา ฟังเสียงคุณหมี ที่กรี๊ดร้องดังลั่นห้อง เสียงที่ขาดๆหายๆเพราะแหบจากอาการ ประหลาด ดูจะเป็นมารที่เข้าขัดขวางบารมีของเรา 3 วันแรกผ่านไปได้ด้วยดี วันที่ 4 ท้องร่วง ขณะสอน ต้องวิ่งเข้าส้วม อันนี้ก็ไม่เคยเป็นอีก ท่านเบื้องบนเคยบอกไว้ว่า อาการ ท้องเสีย เป็นหนึ่งอาการ ที่เขา ขับออก กับที่ใช้คืนเขา ไม่ใช่เขาจะยอมให้ช่วยง่ายๆ ราคาที่จ่ายมันแพง ลองจินตนาการดูว่าหากใครคนนั้นทำได้ ผ่านหมด เขาจะได้อะไรมาเป็นรางวัลตอบแทน  เราไม่ต้องการอะไรทั้งนั้น นอกจาก เครดิต จากเบื้องบน

ทุกอย่างผ่านไปได้อย่างสวยงาม ภายหลังท้าวศรีสักกะนาคได้ผ่านทางคุณหนิ่ง มาขอบคุณเรา ท่านกล่าวว่า คำว่าขอบคุณ ยังน้อยไปมาก เขาพูดอะไรมิออก ว่า เจ้าช่วยเราหลุด เจ้าก็หลุดด้วย