ในปี 2018 ช่วงปลายปี เรามีโอกาสได้เป็นเจ้าภาพทอดผ้าป่าที่วัดป่าถ้ำสีนิล งานทอดผ้าป่านี้นับเป็นครั้งแรกในชีวิต ซึ่งตลอดเวลาทั้งผ้าป่าหรือกฐิน ไม่เคยสนใจไม่มีความรู้ เพราะวันๆคิดแต่จะสร้างคน  ส้มหล่นครั้งนี้เนื่องจากเมื่อตอนต้นปี 2018 ประมานเดือนเมษายน เรากับคณะสานุศิษย์ประมาณ 7 – 8 คน ได้ไปกางเต็นท์ปฏิบัติธรรมกันกลางป่า ริมน้ำตก กับถ้ำด้วยธรรมชาติที่เอื้อมากๆ พวกเราได้ประสบการณ์อะไรที่แปลกใหม่ชวนให้ประทับใจอยากกลับไปอีก รวมทั้งบรรดาต่างภพต่างภูมิที่อยู่ในละแวกนั้นเยอะมาก ซึ่งเราเคยเขียนลงไปบ้างแล้ว พวกเขาพากันมาฟังธรรม มีการตอบคำถาม ถามคำถาม พวกเขาได้ถามคำถามผ่านร่างสื่อ คือศิษย์เราในกลุ่มหนึ่งคน ได้อรรถรสจนยากที่จะลืมเหตุการณ์เหล่านั้นได้ลง เมื่อครบกำหนดก่อนเราออกมาจากวัดป่า เราได้บอกพวกเขาว่าปีหน้าจะกลับมาอีก กับบอกเขาว่า ปลายปีนี้จะนำเงินหนึ่งแสนบาทมาทำบุญที่วัดนี้

เมื่อครบกำหนดถึงช่วงปลายปี ประมาณเดือนธันวาคมต้นเดือน เราจึงนัดแนะกับลูกศิษย์ลูกหาจะพากันนำเงินไปถวายกับทางวัด เมื่อครูบาอาร์ต เจ้าอาวาสของทางวัดทราบจึงแนะนำให้เราทำเป็นผ้าป่ากองน้อย จะได้อานิสงส์มากกว่านำมาถวายเฉยๆ เมื่อทราบดังนี้เราได้จัดแบ่งเงินหนึ่งแสนบาทออกเป็นสองส่วน ส่วนละ ห้าหมื่น ส่วนแรกมาจากครอบครัวเรา เราทำบุญให้คุณพ่อคุณแม่ ปู่ย่าตายยาย ตระกูลเรา อีกส่วน ห้าหมื่น เป็นของลูกศิษย์ลูกหาทุกคนโดยเฉพาะในคลาสสมาธิ ทั้ง 3 คลาสที่แอลเอ และดาลัส จากนั้นได้ลงประกาศบอกบุญกับลูกศิษย์ลูกหาทาง FB จากวันที่ 9 – 14 ธันวาคม เพียง 6 วัน มีผู้มีจิตศรัทธาในบทความเราทางหน้า FB ร่วมลงปัจจัยมาบริจาค รวมได้ อีก 50,000 บาท กำหนดวันทอดผ้าป่าที่วัด คือวันที่ 30 ธันวาคม เหลือเวลาอีก 2 อาทิตย์ ยังคงมีผู้มีจิตศรัทธาหลั่งไหลร่วมทำบุญกับเราเข้ามาอีกทุกวัน ทั้งๆ ที่บางคนไม่เคยรู้จักเป็นส่วนตัว แค่ตามอ่านการสอนธรรมมะของเราทางหน้า FB เท่านั้น เมื่อรวมปัจจัยทั้งหมดออกมาแสนเก้าหมื่นกว่าบาท ในจำนวนผู้ที่มีจิตศรัทธาที่ส่งปัจจัยเข้ามาร่วมทอดผ้าป่ากับเรานี้ มีใครคนหนึ่ง ที่เขาเคยเป็นลูกศิษย์ลูกหาเรามากว่า 10 ปี

เขาได้หายไปจากชีวิตเรา เขาเป็นผู้ชาย ต่อมาเขามาสารภาพว่า เขาแอบตาม FB เรามาเงียบๆ เป็น10 ปี เขาส่งปัจจัยมาร่วมบุญ 5,000 บาท แล้วขอขมากรรมเรามาทาง เเมสเซ็นเจอร์ ว่าในอดีตเขาเคยลบหลู่ กับทำตัวเป็นศิษย์ที่นอกลู่ จากนั้นมาชีวิตเขาลงตลอด ครั้นกลับตัวมาปฏิบัติธรรมทุกครั้งที่นั่งสมาธิ จิตไม่เคยสงบเลย เขาขอขมากรรมกับเราทางแมสเซ็นเจอร์  เหตุการณ์ทั้งหมดนี้เราได้ลืมไปหมดแล้ว เพราะลูกศิษย์ลูกหาเราเยอะมาก ต่อให้ความจำดีแค่ไหนก็จำได้ไม่หมด เราอโหสิกรรมให้เขา วันถัดมาเขารีบส่งข่าวมาว่า “ พอขอขมาจาน ผมโล่งเลยครับ ” เราจึงคุยกันตามปกติธรรมดา ครูบาอาจานกับศิษย์ เราบอกเขาว่า “ เรากำลังจะพิมพ์หนังสือหลวงปู่ทวด ท่านให้งานมา เราหาโรงพิมพ์อยู่ ” “ ผมเป็นเจ้าของโรงพิมพ์ที่หาดใหญ่ครับ ” คำบอกเล่าของเขาทำเราช็อคมาก แต่ตอนนั้นเรามัวยุ่งๆ กับงานทอดผ้าป่า มีเด็กมาจากรุงเทพฯหลายคน ทุกคนตื่นเต้นจะได้บุญใหญ่ มาค้างนอนกองกันที่บ้านบุญรักษา ยิ่งตื่นเต้นกันสุดขีดเมื่อทราบว่า เงินแสนเก้า ยอดผ้าป่าที่พวกเราร่วมด้วยช่วยกันทุกเม็ดนี้ ได้ถูกแบ่งถวายทางวัดอรัญญวิเวก ไป 50,000  บาท เพื่อไปซ่อมพระเมรุ ที่เตรียมจะจัดงานถวายพระเพลิงศพของหลวงตาเปลี่ยน ที่พระคุณเจ้าได้ละสังขารไปเมื่อต้นปีที่แล้ว เท่ากับโชค 2 ชั้นบุญ 2 เด้ง เด็กๆ กับผู้ที่ร่วมบุญด้วยครั้งนั้นต่างได้บุญใหญ่กันโดยไม่รู้ตัว เมื่องานผ่านไปเรียบร้อย จบลงด้วยทุกคนมีอาการอิ่มบุญ เราย้อนกลับมานึกถึงคำพูดถึงศิษย์เราที่หาดใหญ่ เจ้าของโรงพิมพ์ เขาชื่อเจ้าหงส์ ความที่เขาเคยเป็นศิษย์ที่เกเรในสมัยก่อน เราถึงกับเขียนบทความบทหนึ่งเกี่ยวกับเขาว่า “ หงส์ปีกหัก ” เป็นบทความที่เขียนมานานกว่า 10 ปีทีเดียว  หลังจากงานทอดผ้าป่าผ่านไปอย่างเรียบร้อย เจ้าหงส์ได้ส่งข่าวมาอีกว่า “ ขอเชิญจานมาเปิดคลาสที่หาดใหญ่ มาเปิดคลาสที่หาดใหญ่บ้าง จานจะสะดวกช่วงไหนครับ? ได้มาคุยกันเรื่องงานหนังสือหลวงปู่ทวดด้วย ”

แต่แรกเลย เราได้ประเมินราคาเขาต่ำ ว่าโรงพิมพ์เขาคงเป็นโรงพิมพ์ธรรมดาๆ แต่ที่ไหนได้…

ต่อตอนต่อไป