ต่อนี้ไปเป็น การสนทนาของปู่ศรีสุทโธ กับเรา ซึ่งลงมาโปรดเจ้า น. หลานในอดีตชาติ ปู่ได้แสดงความเมตตาอย่างประมาณมิได้ในการพยายามอย่างมากที่จะช่วยลูกหลานของปู่ แม้แต่คำว่าศักดิ์ศรี ยังมิอาจมาขวางทางปู่ได้ แสดงถึงน้ำใจกับเจตนาอย่างแรงกล้า เมื่อโอกาสมาถึงที่จะช่วยลูกหลานได้  ปู่ไม่รอช้า

เรายังไม่รู้ว่าสนทนาอยู่กับท่านใด เพราะทุกพระองค์ที่ผ่านลงมา เราจะรู้เอง ถ้าถามชื่อไป ถ้าใช่ท่านก็จะยอมรับ แต่ท่านจะไม่บอก อาจจะใบ้ให้ แต่ไม่บอกตรงๆ…ครั้งนี้เช่นกัน

เรา… เขามีแต่ตัวศรัทธาให้เราแต่เขาไม่มีตัวปัญญา พระคุณเจ้า…ทราบใช่ไหม

ปู่ศรีสุทโธ… “สอนมันหน่อย….บอกมัน ต้องเอาผัวมันมา ให้ผัวมันไปจัดการ ตอนนี้ผัวมันก็ยังไม่เข้าใจ…มันได้แต่ปฏิบัติธรรม ฐานมันมี แต่มันไม่เข้าใจ เพราะฉะนั้นคนที่สอนได้ เจ้าต้องเคี่ยวที่ผัวมัน เมื่อผัวมันเข้าใจ ก็จะไปปรามเมียมันเอง ต้องให้ผัวมันเข้าใจ ไม่ใช่ยอมให้ ยอมให้เมียมันทุกอย่าง ยิ่งยอม ยิ่งพากันลงเหวลงนรก”

เรา… “เวลาที่จะไปโปรดสองคนนี้ โยมเอาไปโปรดเวไนยสัตว์ทางอื่นได้อีกเยอะ”

ปู่ศรีสุทโธ… “เจ้ายังโปรดมันได้…ยังให้มันได้ ทำไม…มันสองคนไม่ได้ทำผิดอะไร แล้วเจ้าให้มันไม่ได้  เจ้าถามใจเจ้าดูว่ามันยุติธรรมไหม  ในขณะที่เจ้าโปรดมัน มันได้สร้างความเดือดร้อนเท่าใด เจ้ายังให้มันนั่งฟังธรรมอยู่ได้ แล้วมันสองคนนั้น มันไม่ได้ทำผิดอะไร มันก็แค่คนที่ไม่รู้ความ เจ้าพอจะเข้าใจเราไหม ?”

เรา… ?????

ปู่ศรีสุทโธ… “ เมตตา…เมตตา  ต้องให้ ไม่เลือกปฏิบัติ…เมตตา”

เรา… “โยมรู้ว่าโยมหลีกเลี่ยงไม่ได้…เพราะรู้ล่วงหน้าเลยว่า โปรดยาก ถึงขั้นโปรดไม่ได้”

ปู่ศรีสุทโธ… “ใช่เมื่อเจ้าเลี่ยงไม่ได้….เจ้าก็ต้องมีเมตตา และพยายามทำให้ดีที่สุด

ตลอดเวลาที่คุยกัน มีลูกศิษย์นั่งอยู่เกือบ 10 คนเป็นพยานหู พยานตา รวมทั้งเจ้า น. นั่งอยู่เบื้องหน้าเรา

ปู่ศรีสุทโธ… ส่งเสียงดังอย่างเกรี้ยวกราดว่า “เจ้ารู้หรือไม่ว่า เราเป็นใครเจ้า น.”

เสียงเจ้า น.ตอบออกมาว่า “ปู่กวนอู” แต่เสียงเราตอบออกมาว่า “ปู่ศรีสุทโธ” “ถูก” ตอนนี้เรารู้แล้วว่า คุยอยู่กับปู่ศรีสุทโธ ปู่สอนเราต่อ

ปู่ศรีสุทโธ… “เมื่อเจ้าให้โอกาสสอนมันแล้ว ถึงเวลามันไม่ทำ มันจะกระเด็นหลุดไปจากชีวิตเจ้าเอง”

เรา… “งั้นปู่เราขอตกลงตรงนี้เลยได้ไหม ว่าเราจะให้โอกาสสอนเขาเป็นครั้งสุดท้าย”

ปู่ศรีสุทโธ… “ได้ครั้งสุดท้าย ทุกอย่างเราฝากเจ้า ม.ไปบอกมันหมดแล้ว  ไปบอกทุกคำพูด ทุกอย่าง ข้าได้เสียน้ำตาให้เจ้า มามากแล้ว ข้าไม่รู้จะทำอย่างไรแล้ว เพราะความศรัทธาของเจ้าจึงทำให้ข้าทุกข์ ข้าไม่เคยทิ้งเจ้า เพราะเจ้าเป็นลูกเป็นหลานเรา….เพราะตัวเจ้ามีศรัทธาในตัวเรา”

เจ้า น. … “เชื่อปู่” เธอพูดแทรกเบาๆทั้งน้ำตา  ของปู่ขึ้น เสียงดังขึ้นมาทันที

ตะโกนสุดเสียง

ปู่ศรีสุทโธ… “เจ้าอย่าสักแต่พูดว่า เชื่อเรา เราให้เจ้าเลิกเล่นหวย เราพร้อมที่จะช่วยเจ้าทุกอย่าง มึงยังทำใจไม่ได้ มึงตัดไม่ได้ (เปลี่ยนสรรพนามเป็นมึง) แล้วมึงพูดมาทำไม ว่ามึงทำได้ ต่อนี้ไปถ้าเจ้าเลิกเล่นหวยไม่ได้ มึงไม่ต้องมาเรียกกูว่าปู่ มึงไม่ต้องมานับถือกู  มึงจำใส่หัวมึงไว้ มึงสร้างความเดือดร้อนให้ใครมั่ง มึงเห็นไหม ไอ้ ม. มันก็เกือบตาย อีกหลายๆคนก็เจ็บ กูไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน กูไปขอร้องเขา ทั้งปู่กวนอู กูก็ไปขอร้องเขา มึงเห็นใจกูไหม มึงคิดแต่ว่าเอาตัวเองรอด มึงมาเรียกกูทำไม มาขอให้กูช่วยทำไม กูช่วยมึงแล้วมึงไม่สนใจ ถ้ามึงหยุดไม่ได้ ไม่ต้องมาเรียกกูว่าปู่ ไม่ต้องมาถามหากูอีก มีเรื่องมายมายให้กูทำ เพราะหลานระยำอย่างมึง ทำให้กูต้องเสียศักดิ์ศรี (โธ่เอ๋ย….เราอุทานเพราะสงสารปู่)

มึงไปคิดทบทวน พิจารณาดูเอง ชีวิตมึงหนึ่งชีวิต กับชีวิตคนอีกหลายๆคน ถ้ายังสำนึกไม่ได้ กูจะปล่อยมึงไป ปล่อยให้มึงตายนั่นละ”

เรา… เราก็คงปล่อยแล้วปู่ ไม่เอาแล้วเช่นกัน ปล่อยจริงๆ

ปู่หันมาทางเรา พูดด้วยสุ้มเสียงที่อ่อนลง  จนเกือบเป็นคนละคนว่า

ปู่ศรีสุทโธ… “เราต้องขอ ขอบใจนายท่านมาก”

เรา… “ปู่ อย่า อย่าเรียกเราว่านายท่าน….เรายังจะต้องพึ่งบารมีปู่อีก”

ปู่ศรีสุทโธ… “เราต้องขอ ขอบใจที่ท่านยังไว้ชีวิตมัน ยังช่วยชีวิตมัน เราก็สุดที่จะทานทนเมื่อเห็นเช่นนี้ มันเป็นหลานเรา มันดีแต่นั่งปฏิบัติ แต่ไม่เคยได้เข้าในพุทธ ธรรม สงฆ์  มันดีแต่นั่งปฏิบัติ แต่มันนั่งโดยไม่เข้าใจ ว่าสิ่งที่มันได้คืออะไร มันไม่ได้อะไร มันต้องทำใจใหม่ เปิดใจรับพุทธ ธรรมสงฆ์  เต็มที่ ทิ้งทุกอย่าง” (เจ้า น.ซึ่งนั่งสะอื้นอยู่ )

ปู่ยังพูดอบรมเจ้า น. ต่อด้วยเสียงที่สุดจะอัดอั้นตันใจ แทบทนไม่ได้ กลั้นไม่อยู่

ปู่ศรีสุทโธ… “กูจะให้โอกาสทำบุญใหญ่ ไปเอาสมบัติของต้นตระกูลมาทำบุญกับพระพุทธศาสนา นี่คือโอกาสสำคัญที่เจ้าจะได้ถ่ายโทษและทำบุญใหญ่ มึงจะไปหรือไม่ไปก็แล้วแต่มึง กูให้โอกาสมึงสร้างกุศล เพื่อช่วยนาคทุกตน มึงช่วยเขา เขาช่วยมึง มึงทำตรงนี้ได้ มึงหยุดได้ มึงทำตรงนี้ได้ มึงหยุดเล่นหวยได้  หยุดร้องขอความช่วยเหลือจากคนอื่นได้ กูจะให้มึง   คิดได้เมื่อไหร่ค่อยมาเรียกกูว่า ปู่  คิดได้เมื่อไหร่ น้อมใจรับ พุทธ ธรรม สงฆ์ ได้เมื่อไหร่ ค่อยมาเรียก กูว่า ปู่ มึงมีโอกาสเป็นมนุษย์ มึงมีโอกาสเป็นมนุษย์ มึงมีโอกาสได้ช่วยเหลือนาคทุกๆตน  ทุกๆตน ต้นตระกูลของมึง แต่มึงกลับเอาแต่ตัวรอด มึงกลับคิดถึงแต่ตัวเอง มึงเคยคิดมั่งไหม แม้กระทั่งตัวกู ยังไม่มีโอกาสเหมือนมึง

สุดท้ายนี้… กูอยากจะบอกมึง ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นเพราะตัวมึง มึงทำตัวเอง ด้วยสาเหตุ

เพราะกรรมบังตา (เล่นทางอวิชชา รับขันธ์ เล่นหวย ซื้อของที่มีตัวตนเข้าบ้านแล้วไม่ปฏิบัติ ของมาตีกันเราต้องไปล้างบ้านให้)

เพราะมึงไปขวนขวายหาเรื่องใส่ตัว (ไปให้อมนุษย์คนเลวลงอักขระทำพิธีขึ้นขันธ์ เอากุมารตุ๊กตาเทพมาเลี้ยง) มึงเจอครูดี อาจารย์ดี มึงไม่รู้จักรักษา กูไม่รูจะพูดอย่างไร แต่ไม่ว่ากระไร มึงคือลูกหลานกู แต่กูสุดจะทานทน มึงไปพิจารณา ตัวเองใหม่ ว่ามึงยังเหมาะสม จะเป็นลูกหลานกูไหม ถ้ามึงยังคิดไม่ได้ มึงก็ไปตายซะ พากันตายไปทั้งหมดนั้นแหละ”

ปู่ศรีสุทโธ… “เราต้องกราบขอขมา ขอขมาจริงๆ….(ร่าง ที่ปู่เข้าหันมาทางเราก้มลงกราบเรากับพื้นด้วยเสียงที่สุดจะรันทด เราสงสารปู่จนน้ำตาคลอ)

เรา… “อย่า ปู่ อย่า อย่าทำอย่างนั้น เราไม่ได้โทษอะไรเลย เราสงสารมัน เพราะความเมตตา เรามีหน้าที่ช่วยทุกสรรพสัตว์อยู่แล้ว กับเพราะเขาเป็นลูกหลานแม่กวนอิมด้วย หลานปู่ด้วยเราต้องช่วยอยู่แล้ว ตามความสามารถปู่….อย่ามาคาใจอะไรกับเราทีเดียวนะ”

ปู่ศรีสุทโธ… “เรามา เราทำท่านเดือดร้อน ศิษย์เจ้าเดือดร้อน หลวงปู่ หลวงตาพากันเดือดร้อน ทุกท่านเดือดร้อน ต้องมาช่วยกันล้างอักขระมนต์ดำ (ในตัวเจ้า น.) เรารู้ว่ามันแรงมากแต่เราก็ไม่รู้จะทำอย่างไร ต้องขออภัยและขอขอบใจทุกๆท่านในที่นี้ ขอขอบพระคุณองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่เมตตา ขอขอบคุณองค์หลวงปู่ หลวงตา พระอรหันต์เจ้าทุกพระองค์ ที่มาช่วยล้างมนต์ดำ (หน้าหิ้งพระที่บ้านบุญรักษา ทุกพระองค์มากันถ้วนหน้า) ขอขอบคุณทุกๆคนที่มาช่วยส่งจิตส่งใจ (ลูกศิษย์ลูกหาเรา) ช่วยล้างทุกสิ่งทุกอย่าง ช่วยแก้ไขสิ่งที่ผิดพลาด จัญไร ขอบใจและขอบใจที่ให้โอกาสแม่ย่า (ย่าศรีปทุมมา) ของเรา ที่ได้เข้าเฝ้ากราบองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า เป็นบุญของเขา”

เรา… “เราจึงเรียกแม่ย่ามาตั้งแต่เมื่อคืนยังไงปู่ (เพิ่งเมื่อคืนปู่ศรีสุทโธ มาผ่านร่างเจ้า ป. เพื่อสื่อกับเจ้า น.หลานของปู่ ก่อนจะเข้ามาอบรมสั่งสอนในเช้าวันต่อมา คือข้อความของบทนี้ เราได้ถามปู่ว่า “ปู่ ๆๆ ย่าอยู่ไหน ย่ามาด้วยหรอเปล่า” “ย่าไม่อยู่ ย่าไม่ได้มาด้วย ย่าติดธุระที่อื่น” แต่ทันทีที่เราถามหาย่า….ย่าซึ่งอยู่ไกลลี้ลับได้ยิน มาทันที แล้วไม่ไปไหนเลย จนถึงวันเปิดคลาส พระตถาคตทรงเสด็จมาเป็นองค์ประทาน เช่นทุกครั้งที่ปิดคลาส ย่าศรีปทุมมาไม่เคยเลยที่จะได้เข้าเฝ้าพระองค์อย่างใกล้ชิด ตัวต่อตัวมาก่อน ย่าได้มาขออนุญาตเราเข้าเฝ้าทันที  เพื่อถวายสร้อยสังวาลย์ประจำตระกูลของย่า ที่ย่ารักและหวงแหน รักษามาหลายพันปี เป็นพุทธบูชาแทบบาทของพระตถาคต)

ปู่ศรีสุทโธ… “เราต้องขอขอบใจเจ้า….เป็นประโยคสุดท้าย ก่อนปู่จะออกไป

วันถัดมา แม่พระธรณีลงสนทนาธรรมกับเรา ผ่านเจ้า ป. เพราะเราได้นำพระแม่ธรณี ของเราองค์ที่อยู่บ้านที่กรุงเทพฯ มาอยู่ที่บ้าน เชียงใหม่แทน ท่านอยู่มานาน ไม่เคยว่า ว่าท่านมีตัวตน คลาสล่าสุด ท่านอยากมาฟังธรรมด้วย อยากย้ายจากบ้านที่กรุงเทพฯ

พระแม่ธรณี ฝากมาบอกทุกคนว่า “ปู่กับย่า อยู่เบื้องบนแล้ว หลุดแล้วมีคนอื่นมาเฝ้าแทน ที่คำชะโนด  กับเจ้า น. หากหยุดหวยได้ครบ 3 เดือน หนี้สินจะหมด ลูกผัวจะดีขึ้น หนี้สินจะมีทางออกของมันเอง ทุกอย่างจะดีขึ้นหมด  แต่ถ้าเจ้า น. ปฏิบัติอย่างเคร่ง ตามสายสติปัฏฐาน 4  อย่างเคร่ง 3 เดือน เจ้า น.จะหลุดจากหนี้สิน”

บทความนี้ แสดงถึงความนอบน้อม ความห่วงใย ความจริงจัง ทุกคำพูด ที่กินใจ ตรงจุดมีความหมาย เป็นหลักฐานว่าปู่มีตัวมีตน ปู่มีความรู้สึก ปู่ห่วงลูกห่วงหลาน ก่อนเขียนได้ขออนุญาตปู่แล้ว หลังปิดคลาสทุกคนแยกย้ายกันกลับถิ่นฐาน จากนั้นไม่นานเรากับศิษย์วงในได้พากันไปบำเพ็ญเพียรที่วัดป่าถ้ำสีนิล ทางอ.แม่แตง เชียงใหม่ ป่าแห่งนั้นอดีตกองทัพของท่านพ่อตากได้เดินทางผ่านไปทำสงครามกับพม่า

แถวที่เรากางเต้นท์นอนกันนั้นเป็นสุสานคนตายนับไม่ถ้วน ทุกคืนจะมีอะไรประหลาดๆให้พวกเรา 7 คืน ปู่ศรีสุทโธได้ให้บริวารมาดูแลพวกเรารอบเต้นท์ทุกคืน

ส่วนเจ้า น. กาลเวลาผ่านไปจนจะครบ 3 เดือน เธอยังทำใจไม่ได้  คณะเราจำต้องวางอุเบกขา คิดถึงคำที่ว่า สัตว์โลกเป็นไปตามกรรม  เพราะช่วยเธอมามากแล้ว แต่เธอไม่พยายามจะช่วยตัวเองแต่อย่างใด แล้วก็ได้ปล่อยให้โอกาสที่ทุกคนหยิบยื่นให้หลุดลอยไป เพราะเธอไม่เคยให้โอกาส แก่ตัวเองเลย เธอได้ชีวิตใหม่กลับมาแล้วทุกคน ทุกพระองค์ได้ช่วยกันถอน อักขระคุณไสยทุกอย่างให้เธอหมดแล้ว เธอได้ชีวิตใหม่กลับมาแล้ว แต่เธอกลับทิ้งโอกาสนั้นไป

จบบริบูรณ์

ป.ล. พลิกตำนาน…ของหลวงปู่ทวดเหยียบน้ำทะเลจืด ฉบับสมบูรณ์ กำลังจะออกเป็นรูปเล่ม จากปากคำบอกเล่าของหลวงปู่ทวด ที่เมตตา เราอย่างสูง หลวงปู่…เปิดเผยว่า เกิดอะไรขึ้นกับสามเณร คนที่ถือดอกมนทาสวรรค์ มาหาหลวงปู่ ร่างกายขันธ์ของทั้ง 2   อยู่ที่ไหน และพระองค์ที่ไปปรากฏที่มาเลเซีย นั้นใช่หลวงปู่ทวดหรือไม่ ที่ว่าหามร่างท่านไป น้ำเลือดน้ำหนองหยดที่ไหนให้ปักหมุดตรงนั้น ร่างนั้นใช่หลวงปู่ทวดหรือไม่?  หลวงปู่ถอนแล้ววิธีถอนทำอย่างไร? คือไม่อยู่แล้วไม่ปรารถนาพุทธภูมิแล้ว…จะถูกนำมาถ่ายทอด ทุกคำสนทนา กับเรา โดยแบ่งเล่มนี้เป็น 3 หมวด หมวดแรก พลิกตำนานหลวงปู่ทวด  หมวดที่ 2 ต่างภพต่างภูมิกับดวงดาว หมวดที่ 3 อาถรรพ์จันทร์โดดเดี่ยว 2 ในเล่มเดียวกัน ผลงานของอ. วารุณี พิทักษ์สินากร ล้วนๆ  วางรูปเล่มเมื่อไหร่ จะแจ้งให้แฟนๆได้สั่งจองเพราะจะพิมพ์จำนวนจำกัด