ประสบการณ์ที่เงาของท่านมัจจุมารได้ทาบลงมายังร่างของผู้ใดนั้น แฝงอยู่สองนัยยะ แรกคือ ชะตาขาดจะได้ตายจริงๆ หลังคือ ท่านมาทดสอบ ว่าผ่านพระอนาคามี หรือพระอรหันต์มาแล้วจริงหรือ หากสอบตก ท่านก็จะยังไม่เอาชีวิตไป แต่จะไล่ให้กลับไปทำใจกันซะใหม่ไม่ให้กลัวตาย ปฏิบัติกันให้เข้มข้น ไม่งั้นผ่านท่านไปไม่ได้แน่ๆ ท่านมัจจุมารเป็นหนึ่งในมารทั้ง 5 กับเป็นมารตัวสุดท้ายที่ผู้ปฏิบัติทุกคนจะต้องผ่าน ไม่งั้นเข้าสู่มรรคผลนิพพานไม่ได้

ก่อนอื่นเรามาเรียนรู้กันก่อนว่ามารคืออะไร? มารคือผู้ขวางหรือผู้ ฆ่า และผู้ทำลาย เขาอาจจะใช้คำว่า ขวาง ทำลาย หรือฆ่าได้ในต่างกรณี มารท่านมีวิมานของท่านอยู่ในสวรรค์ ชั้น 6 ท่านทำหน้าที่ปัดแข้งปัดขา ขวางทางผู้ที่จะเข้าสู่พระนิพพานโดยเฉพาะมันเป็นหน้าที่ของท่าน เราต้องขอบคุณท่าน เพราะท่านเป็นครูใหญ่ผู้เข้ามาทดสอบ มารไม่เคยหวังนิพพานสมบัติ มารจะหวังแค่สวรรค์สมบัติ กับมนุษย์สมบัติเท่านั้น  เราไม่เคยคาดคิดเลยว่า ท่านมัจจุมารจะย้อนกลับมาทดสอบเราอีกในเมื่อท่านได้ทดสอบเราไป   3 หนแล้วแบบต่างวาระกัน เมื่อเหตุการณ์ผ่านไปแล้วทั้ง 3 หน จึงคิดได้ว่า 3 หน นั้นท่านแค่ทดสอบให้แน่ใจ ว่าผ่านหรือยัง เมื่อท่านแน่ใจว่าเราผ่านแล้ว มาครั้งนี้ท่านกะเอาชีวิตเลยจริงๆ ขณะเดียวกันจะทดสอบเราด้วยว่า ความรู้สึกที่ไม่กลัวตาย กายกับขันธ์แยกกันได้แล้วทั้งเป็นๆ นั้นยังอยู่กับเราจริงหรือเปล่า? เพราะเวลามันผ่านมา 3 – 4 ปีแล้วทีเดียวตอนที่ท่านมาทดสอบครั้งล่าสุด มันนานมาก ที่มลรัฐมิชิแกน ครั้งแรก ที่บ้านบุญรักษา ครั้งที่ 2  ครั้งล่าสุดที่อ่าวนางกระบี่ เคยเขียนลงในต่างภพต่างภูมิไปหมดแล้ว

เมื่อท่านแอบมาทดสอบครั้งนี้ พูดได้คำเดียว หลังเหตุการณ์ได้ผ่านไปแล้วว่า ดีใจมาก เพราะสภาวะจิตเรานิ่งอย่างมหัศจรรย์  กับท่านใช้เวลาทดสอบอยู่ 3 วันเต็ม ๆ เพื่อให้สภาวะจิตของเราได้รับรู้ว่า เรากำลังจะตายเร็วๆ นี้เป็นการตายก่อนอายุขัย โดยเรารับปาก ยอมมอบชีวิตของเราให้ด้วยปากของเราเองแล้วด้วย

เหตุเกิดดังนี้ คลาสสุดท้ายที่เปิดที่บ้านบุญรักษา เมื่อวันที่ 16 – 21 พฤศจิกายน 2020 ที่เพิ่งผ่านมา มีนักเรียนมาแค่ 5 คน  มีเป้ หน่อย เปิ้ล เล็ก และคุณรันต์ ที่เปิดคลาสนี้ เพื่อให้คุณรัตน์โดยเฉพาะ เธอเป็นครูสอนเด็กประถมชั้นปีที่1 กับก่อนการสอนทุกเช้าเธอจะสอนธรรมมะเบื้องต้นให้เด็กทั้งชั้น กับช่วงต้นปี คุณรัตน์มีปัญหาชีวิตมาก ทำงานที่ไหนโดนเพื่อนร่วมงานกลั่นแกล้งตลอดชีวิต เปลี่ยนที่ทำงานเพื่อหนีเพื่อนร่วมงานมาตลอด ตอนเข้ามาตรวจดวงชะตากับเรา พอเราทำดวงเธอเสร็จ เราถามเลยว่า “ เหนื่อยไหม จะหนีไปไหนอีกเนี่ย อายุก็มากแล้วนะ ” เธอตกใจมากร้องไห้ แล้วบอกว่า “ หนูเพิ่งยื่นใบลาออกไปกับทางโรงเรียนเมื่อ 2 – 3วัน ก่อนมาหาจานค่ะ ”  เมื่อเธอกลับออกไป สิ่งแรกเลยเธอไประงับใบลาออก เพราะเธอได้มาจดทะเบียนแจ้งเกิดเป็นคนใหม่กับเราเรียบร้อยแล้ว มุมมองใหม่ที่เธอได้ไปกับเราคือ “ ชั้นจะหยุดแล้ว ชั้นจะไม่หนีแล้ว ชั้นเข้าใจแล้ว ชั้นจะขอทำคุณใช้โทษ ใครจะด่าว่า แกล้งชั้นอย่างไร ชั้นยอมหมดแล้ว ชั้นเหนื่อยที่จะหนีแล้ว ชั้นจะอยู่ที่เดิมตรงนี้ แล้วชั้นจะยอมจ่ายหนี้เวรหนี้กรรมของชั้นให้หมด ” จากนั้นเธออยากมาเข้าคลาสเรามาก เราได้มีโอกาสเปิดคลาสหลายครั้งแต่เธอมาไม่ได้ เพราะครูสอนกลับบ้านเย็น ปลีกตัวไม่ได้เลย เธอหายไปจากต้นปี ถึงปลายปี 10 เดือนกว่า ทราบว่าสิ่งที่เราสอนเธอยึดเป็นหลัก แล้วแอบไปปฏิบัติธรรมต่อยอดของเธอเองที่วัดอุโมงค์บ้าง วัดร่ำเปิงบ้างตามแต่ที่มีโอกาสได้แวบ เธอเปลี่ยนไปอีกคน อย่างไรก็ตามกลับมาครั้งนี้ เธอบอกอีกว่า หนูจะลาออกจากโรงเรียนนี้อีก เราจึงต่อรองว่า เอางี้ ให้จบคลาสนี้ แล้วค่อยว่ากันใหม่ดีไหม  หากคิดจะลาออกก็ทำไปเลย เราจะไม่ห้าม จึงเป็นไปตามนั้น  การสอน เราสอนหนักไปทางภาคปริยัติ เพื่อให้เธอนำไปสอนต่อให้เด็กนักเรียนของเธอได้ เธอจดอย่างหิวกระหาย เพราะบอกไปปฏิบัติที่อื่นมาไม่เห็นเขาสอนอย่างนี้ พร้อมทั้งสอนการนั่งที่สามารถทำให้จิตของเธอพบกับความสงบลงได้ เพื่อให้เธอไปสอนเด็กต่อได้ถูกต้อง 2 วันแรก เธอไม่สงบทั้งกายและใจ โดนขันธ์มารลงจนน่วม แต่พอวันที่ 3 ไปแล้วเธอสงบมาก ใบหน้าผุดผ่องจากรสแห่งพระธรรม จนหน่อยทัก วันที่ 5 ก่อนวันสุดท้าย เราให้เธอได้สัมผัสกับอำนาจแห่งพระธรรม โดยจะอาราธนาพลังของหลวงปู่หลวงตาองค์ที่เธอแอบเคารพอย่างแนบสะนิดติดอยู่กับจิต เอ่ยพระนามมาเลยว่าพระคุณเจ้าองค์ไหน เมื่อเราพูดจบภาพหลวงปู่สดปรากฏขึ้นให้เราเห็น พร้อมๆ กับที่เธอพูดออกมาท่ามกลางความเงียบของทุกคนในคลาสว่า “ หลวงปู่สดวัดปากน้ำค่ะ ” เราอดสะดุ้งสุดตัวไม่ได้ เพราะพลังของหลวงปู่นั้นเราสัมผัสมาแล้วหลายหนว่าแรงแค่ไหนโดยเฉพาะตอนเปิดคลาสที่หาดใหญ่   เราจึงอาราธนาพลังหลวงปู่ลงให้คุณรัตน์ ขอให้ตัดวิบาก ให้ความเข้มแข็งแก่คุณรัตน์ด้วย ประมาณ 2 – 3 นาทีต่อมา เธอเล่าว่าขนหนูลุกซู่ซ่า หลวงปู่พลังเย็นมากสูงมาก เธอนั่งลูบขนที่แขนเธออยู่ จากประสบการณ์แปลกใหม่ คืนนั้นเมื่อคลาสปิดแล้ว หลวงปู่สดได้สื่อกับเรามาว่า ให้ไปบอกรัตน์ว่า “ ปู่ขอเป็นครูอาจารย์ของรัตน์เวลาจะเปิดคลาสหรือไปสอนเด็กในอนาคตภายหน้า กับพระของหลวงปู่สดของวัดปากน้ำ รุ่น ที่ 7 แต่ใช้ผงของรุ่นที่ 1-2-3 ที่เอ็งมีอยู่ในตู้องค์หนึ่ง ยกให้เขาไปซะ ” เราคลิ๊กทันที กราบเรียนบอกหลวงปู่แบบต่อรองว่า “โยมจะจัดการให้ แต่ห้ามมีเรื่องเงินทอง หรือการสร้างวัตถุใดๆ มาเกี่ยวข้องกับคลาสสมาธิของคุณรัตน์ ในภาคหน้าโดยเด็ดขาด สอนแต่ธรรมมะของพระตถาคตตามทางที่เราสอนในคลาสเรียนของเราทุกคลาสนะหลวงปู่ ” จึงตกลงกันได้ตามนั้น นับว่าเป็นการช่วยกู้ชื่อของหลวงปู่สดกลับมา จะเป็นตามนั้นในอนาคตอันยาวไกลข้างหน้า …. กับเราให้พรคุณรัตน์ไปว่า แม้เธอออกจากอาชีพครู เกษียณไปแล้ว ขอให้ทางโรงเรียนเชิญเธอกลับไปสอนธรรมมะให้เด็กๆ อีก หรือมีคลาสอบรมสอนธรรมมะให้เด็กนักเรียนที่บ้าน ซึ่งเธอหวังมาก จึงรู้ว่าคุณรัตน์ จะเป็นครูอีกคนหนึ่งที่ถูกส่งมาเพื่อช่วยทนุบำรุงพระพุทธศาสนารับช่วงจากเรา ในวันถัดมาอันจะเป็นคลาสวันสุดท้าย เรานั่งค้นพระหลวงปู่สดองค์ที่ว่าซึ่งไม่มีใครรู้ว่าเรามี เพราะพระเราเยอะมาก แจกศิษย์ไปก็หลายองค์แล้วทั้งพระประธานมรดกจากพ่อ ไม่เคยหวง ของเก่าๆ เต็มตู้ เป็นเหมือนพระของสมเด็จโต ของแท้ ซึ่งได้มา ประมาน 16 ปีแล้ว เราเก็บไว้ในตู้ ไม่เคยสนใจไม่เคยบอกใคร เพราะเห็นว่าไม่สำคัญ คงไม่ใช่ของแท้ 16 ปีผ่านมาเมื่อเปิดคลาส มีร่างผ่านซึ่งเป็นนักเรียนในชั้น พระคุณ เจ้าสมเด็จโต ผ่านเข้าเด็กคนนั้น มาบอกว่า พระของข้าที่เอ็งมีอยู่องค์หนึ่งน่ะ ของแท้หายากมากทั้งโลกมีแค่ 200 องค์ เอามาบูชาซะ เท่านั้นละเราใช้เวลาค้นอยู่หลายวันจึงเจอ  ติดตามตอนต่อไป