สมัยที่เราใช้ชีวิตอยู่อเมริกา มีโอกาสได้ใช้ชีวิอยู่ในหลายมลรัฐมาก เริ่มที่มลรัฐ โอคราโฮมา แคนซัส เท็กซัส  มิสซูรี่ จนท้ายสุด ที่แคลิฟอร์เนีย เพราะลูกศิษย์ลูกหาเหมือนโรคระบาด แพร่ไปทุกรัฐ จึงได้รู้ด้วยตนเองว่าแคลิฟอร์เนีย มีคนไทยอยู่มากที่สุดเปรียบเสมือน อู่ข้าวอู่น้ำ ถ้ารู้จักการทำมาหากินอย่างใสซื่อบริสุทธิ์ยุติธรรม โดยใช้หลักเมตตาธรรม  พระอรหันต์ธาตุของพ่อแม่ ครูบาอาจารย์มั่น ภูริทัตโตได้เสด็จมาหาเราครั้งแรก  ที่แคลิฟอร์เนีย ใครเล่าจะลืมได้  รัฐนี้อุดมสมบูรณ์ สภาพอากาศเย็นสบายตลอดทั้งปี ทำให้การปฏิบัติก้าวหน้า หน้าที่การงานมีแต่ขึ้น สามารถเลี้ยงตัวคนเดียวให้รอดอย่างสบายๆ งานก็ไม่เหนื่อย เช่า อพาร์ทเมนท์ หนึ่งห้องนอนอยู่กว้างขวาง ผิดกับที่ออสเตรเลียหน้ามือเป็นหลังมือ ขณะนั้นตรงกับปี 2008 เป็นปีที่มีพระอรหันต์ธาตุเสด็จมายังที่พัก จากการปฏิบัติดีปฏิบัติชอบมากที่สุด ได้มีโอกาสรู้จักกับคุณ อารยะ หวังทวีวิทย์  ซึ่งเราเรียกท่านว่า คุณน้า ท่านได้สอนการดูพระธาตุกับความรู้เรื่องพระธาตุอย่างมากมาย ถ่ายทอดให้เราหมดกับ เรามีโอกาสช่วยท่านพิมพ์ หนังสือพุทธมหัศจรรย์  3 เล่ม หนึ่งเล่มช่วยส่งออกตามที่ท่านให้รายชื่อและที่อยู่ไว้

ได้ไปมาหาสู่เยี่ยมคุณน้า กับ คุณสมบูรณ์ ภรรยาของคุณน้าบ่อยมาก

จนมีอยู่วันหนึ่งเราได้ไปหาคุณน้าอีก เพื่อนำพระอัฐิธาตุไปให้คุณน้าดู พระอัฐิธาตุนี้เพิ่งเสด็จมาที่ ที่พักของเราเมื่อเช้ามืด ถึง 3 องค์ ปรากฏว่า “นี่อัฐิของหลวงปู่ทวดนี่ หนู นี่สิ…!!!! มันต้องได้อย่างนี้ แล้วองค์ก่อนไปไหนล่ะ?” “เรื่องมันยาวคุณน้า” วันนั้นคุณน้าได้ให้เราชมพระอัฐิธาตุของใครคนหนึ่งแล้วบอกว่า “น้าจะแบ่งให้หนูองค์หนึ่งนะ” ขณะที่คุณน้าใช้ที่ตักอันเล็กๆ ตักอัฐิธาตุ วางลงในตลับที่จะให้เรา คุณน้าต้องอุทานขึ้นมาว่า “นี่ ดูสิๆ ท่านเสด็จมาเพิ่มเองอีกหนึ่งองค์เดี๋ยวนี้เลย ในตลับของหนู รวมกับที่น้าให้อีกหนึ่งองค์… เป็น 2 องค์ มหัศจรรย์มาก… ท่านอยากไปอยู่กับหนูนะ” “อัฐิธาตุของใคร คุณน้า” “พระนางอุบลวรรณาเถรี” แค่ได้ยินชื่อของพระนางโดนใจมาก จึงไปค้นหาประวัติของท่านมาอ่าน ปัจจุบันนี้พระอัฐิธาตุของแม่นาง ทั้งสององค์ หายไปจากตู้พระธาตุ อย่างไม่มีร่องรอย หายมานานหลายปีแล้ว จนในปี 2018 ภายหลัง จึงรู้สาเหตุ เพราะในปี 2018 วันที่ 15 มีนาคม ( 10 ปี พอดีจากวันที่ได้อัฐิแม่นางมาโดยประมาณ ) ได้มีโอกาสสนทนาธรรมกับพระนาง เพราะพระนางเองก็คงคอยจังหวะเวลา หาโอกาสมาอนุโมทนาบุญกับเรา กับขอเราในบางสิ่งบางอย่างเป็นการส่วนตัว ซึ่งเราถือว่าเป็นเรื่องเล็กมาก แต่มันมีความหมายยิ่งใหญ่มากสำหรับพระนาง เราจะนำมาเปิดเผยให้หมดในบทนี้  อานิสงค์ใดๆที่จะได้จากการเขียนบทความนี้ ยกให้แม่นางทั้งหมด เพราะแม่นางขอให้เอาเรื่องของแม่นางมาเปิดเผยเพื่อเป็นวิทยาทาน… บุญวาสนาบารมีนั้นแข่งกันไม่ได้ …ไม่ได้จริงๆ ที่จะได้สนทนาธรรมกับแม่นาง… มีไม่กี่คน เพราะพระนางไม่ใช่ธรรมดา พระนางเลือกคนที่ไม่ใช่ธรรมดาเช่นกัน

เราจะเล่าให้ฟัง… พอกลับมาเมืองไทย เราก็หาบ้าน หารถ เงินสด ดั่งที่ตั้งใจ จะได้หมดห่วง เวลาที่เหลือเราก็เดินสายโปรดเวไนยสัตว์ และเปิดคลาสมาธิ ทั้งในออสเตรเลีย ไทย เชียงใหม่ อเมริกา หารู้ตัวไม่ว่าแต่ละคลาส มันโดนใจหลวงปู่หลวงตา พระตถาคต พระโพธิ์สัตว์ แน่นอนแม่นางอุบลวรรณาเถรี ท่านตามเราทุกคลาสเช่นกัน จนความสำเร็จเราสุกงอม บารมีเต็มขั้น หลวงปู่หลวงตา ก็สับเปลี่ยนกันลงมาสั่งสอน แนะนำ อบรม ตำหนิ ว่ากันตามเนื้อผ้า พูดง่ายๆ ว่าจานวา เป็นสุนัขรับใช้ ทาสผู้ซื่อสัตย์ ทำงานให้เบื้องบน… เพราะเข้าตากรรมการ พระคุณเจ้าทั้งมวลจับตาดูจานวา ตั้งแต่ ปี 2000-2018 ก็ยังหาข้อมลทิน ข้อตำหนิผิดพลาดใดๆไม่ได้  เทพไท้เทวา หลวงปู่หลวงตา นาคาทุกภพทุกภูมิ พากันเข้ามาในชีวิตไม่ซ้ำหน้าในช่วงเวลาเหล่านี้ แถมพากันจัดบททดสอบกันอย่างสนุกสนาน เป็นปริศนาธรรม ทั้งในประเทศนอกประเทศ อเมริกา ออสเตรเลีย ในคลาสสมาธิ  ปริศนาธรรมแต่ละครั้ง  ไม่มีมนุษย์หน้าไหนจะผ่านได้… แต่จานวา สอบผ่านหมด… จนมาครั้งสุดท้าย ในคลาสสุดท้ายที่เพิ่งปิดไป 10-16 มีนาคม 2018 หลวงปู่มั่นบอกว่า “เอ็งเกือบตก คาบเส้นห้อยร่องแร่งยังไม่ขึ้น” ได้ฟังแค่นี้เราฝ่อ หยุดเปิดคลาส ขอพักระยะยาว ตั้งสติก่อน หลายๆ คลาสที่เปิดเราจะพูดถึงพระนางอุบลวรรณาเถรี แน่นอน พระนางฟังอยู่ด้วยตลอด

ในสมัยพุทธกาลประเทศ อินเดีย กษัตริย์ เมืองหนึ่ง มีพระธิดาพระองค์เดียวเป็นทายาท มีนามว่า อุบลวรรณาเถรี เพราะแม่นางมีผิวพรรณหมดจด ผุดผ่องดังกลีบในของดอกบัว ใบหน้าก็งดงามหมดจด รวมกริยาท่าทางสำรวมอ่อนน้อมมาแต่เยาว์วัย การเลี้ยงดูอบรมสั่งสอนว่าง่าย คงจะมีส่วนได้ช่วยทะนุบำรุงพระพุทธศาสนาเมื่อเติบใหญ่ทางใดทางหนึ่งอย่างแน่นอน ชื่อเสียงเกียรติประวัติความดีความสวยของแม่นางมี แต่จะขึ้นแพร่ไปไกลตามกาลเวลา ยิ่งพระนางเติบใหญ่มา มีแต่จะทวีความสะพรั่งของไม้แรกงามขึ้นตามตัว มีหรือจะเล็ดลอดไปจากสายตาของเหล่ากษัตริย์บ้านใกล้เรือนเคียง ที่มีราชโอรสที่ต่างก็อยากได้แม่นางมาเป็นสะใภ้ ต่างหมายตากันไว้ ด้วยความมุ่งมั่นปรารถนา เพราะแม่นางงามจริงๆ งามทั้งภายนอกและภายใน

ท้ายสุดพอพระนางอายุได้ 16 ปี กษัตริย์จากเมืองรายรอบ เพื่อนบ้านต่างยกทัพพากันมาสู่ขอแม่นางพร้อมเพรียงกันอย่างกับนัดแนะกันไว้… แล้วใครเล่าจะตัดสินใจได้ สงครามมิเกิด หรือถ้าแม่นางฝักใฝ่ในกามอารมณ์ มีความกำหนัดยินดีในทางโลก เลือกไปกับราชโอรสของเมืองใดเมืองหนึ่ง ชีวิตเลือดเนื้อของประชากร ผู้บริสุทธิ์จะต้องเสียไปกี่ชีวิต… คิดได้ดังนี้พระนางจึงตัดสินใจปลงพระเกศา ออกบวชเป็นพระภิกษุณีในสำนักของพระตถาคต นับแต่วันนั้นมาเป็นการจบกันไป

เมื่อมาดูการตัดสินใจของพระนาง มันบ่งบอกถึงฐานเก่า ที่สั่งสมมาอย่างมาก บ่งบอกถึงความเสียสละเพื่อหลีกเลี่ยงการสงคราม รักษาความสงบสุขของพระบิดามารดา ประชากรเอาไว้ ที่สำคัญ ปฏิปทาความเด็ดเดี่ยวมั่นคงของจิตใจมุ่งมั่น ในมรรค ผล นิพพาน สานต่อให้ถึงฝั่งในชาตินั้น จากนั้นแม่นางก็ปลีกตัวหาที่สัปปายะ บำเพ็ญเพียรสร้างบารมีในป่าเขาตามลำพังอย่างมีความสุข …กระท่อมที่แม่นางอยู่ในป่าตามลำพัง วันหนึ่งมีอมนุษย์ ( แม่นางใช้คำนี้ คือสัตว์ในร่างคน ) นามว่า นันทมานพ ซึ่งก็เป็นหลานชายของแม่นางเอง แอบเข้ามารอในกระท่อมในขณะที่แม่นางออกไปหาผลหมากรากไม้ในป่าตามลำพัง  เมื่อแม่นางกลับมาได้ใช้กำลัง ล่วงเกินแม่นางจนยับเยิน แม่นางได้ร้องขอ มิได้มีความกำหนัดยินดีด้วย ได้เตือนสติ แต่เพราะกำลังแรงของนัทมานพมีมากกว่า จึงได้ในสิ่งที่ตนเอง เฝ้ารอมานานจากความงามของแม่นาง ที่อยู่ในสายตานันทมานพมาตลอด  แม้แม่นางจะปลงผม บวชอยู่ในพุทธศาสนาแล้วก็ตาม แม่นางได้แยกกายกับจิตออกจากกันแล้วว่า  แม้กายจะถูกย่ำยีจนหมอง แต่จิตของแม่นางไม่ได้หมอง ไม่ได้มีความโกรธเกรี้ยวกราด ได้ให้อภัยทาน นันทมานพนั้นไป… แต่กฎแห่งกรรมยุติธรรมที่สุด แม้แม่นางไม่ถือโทษ… แต่พระแม่ธรณีได้รู้เห็น เป็นพยาน รับไม่ได้ ทันทีที่นันทมานพ ก้าวออกจากกระท่อม แม่ธรณีได้สูบร่างของนันทมานพหายไปในบันดล …เราได้นำเรื่องนี้มาเล่าให้ศิษย์ในชั้นฟังว่า ในสมัยพุทธกาลคนที่ถูก ธรณีสูบมีกี่คน… รวมความชั่วช้าลามกของนันทมานพ ที่ทำกับพระนางอุบลวรรณาเถรีอีกหนึ่งเรื่อง

จากนั้น พระนางได้นำเรื่องนี้เข้าทูลต่อพระตถาคต… พระองค์จึงนำมาเป็นกฎ กับออกกฎของพุทธศาสนาใหม่เลยว่า… พระภิกษุณี ห้ามธุดงค์ตามลำพัง นับแต่นั้นมา

มาดูจิตของพระนาง ตอนนำเรื่องทั้งมวลไปทูล หากเป็นคนอื่นจะปิดเงียบไหม เพราะนันทมานพก็ถูกแม่ธรณี จัดให้ไปเรียบร้อยแล้ว พยานรู้เห็นใดๆ หาไม่ได้ หากแม่นางจะปิดปากเก็บเรื่องนี้ไม่นำออกมาประจานตนเองให้เป็นที่เหยียดหยามในหมู่ แม่นางย่อมทำได้ แต่ไม่ทำ การกระทำของแม่นางเสียสละล้วนๆ ลงที่จิตกัน จังๆ เพื่อป้องกันหัวอกลูกผู้หญิงเหมือนๆ กันไม่ให้มันเกิดขึ้นอีก ในอนาคตภายหน้า ตรงนี้ไม่มีใครมองเห็นความดี การเสียสละของแม่นางเลย แต่กลับพากันมองแม่นางในมุมมองอื่น… ควรหรือไม่ ?