อันเกิดจากการเล่นของ ทำของเพราะเรายังไม่รู้สาเหตุที่มาที่ไป จึงเงียบไม่พูด  คิดว่าเธอโดนหนัก หลายด้านด้วย ปุ้มตรงเข้าไปกราบพระ ให้เจ๊นามานั่งคุยกับเรา “จาน หนูขายของไม่ได้เลย เด็กที่ช่วยขายของก็หายหน้าหมด หนูเหนื่อยมาก หนูว่ามีคนแกล้งร้านหนู กับครูบาอาจารย์หนูก็วุ่นวาย หนูนึกไม่ถึงเลยว่าครูบาอาจารย์หนูแต่ละคนจะมีปัญหาอะไรบ้าๆ อย่างนี้  เรียกใช้แต่หนู ให้หนูไปถอนหญ้ามั่ง มีงานอะไรที่ไหนก็ให้หนูทำอาหารไปให้มั่ง หนูเหนื่อยเด็กที่ร้านก็หายหมด ไม่มีใครเข้าร้าน มีแต่เดินมาดูของ จับของ แต่ไม่ซื้อเดินเลยไปร้านอื่น”

เรื่องร้านก่อน ข้าเห็นดำไปหมดมีคนแกล้งเอง “ใช่จานหนูไปนั่งกินทีไร หายใจไม่ออกเหมือนจะอ๊วกกับเหมือนมีคนเอาข้อศอกมากดไหล่หนูไว้ยอกไปหมด” สาวปุ้มเป็นขุนพลอยพยัก พูดเสริมขึ้นมา แต่ที่ปุ้มพูดเธอโดนจริงๆ เพราะตามพื้นดวงเธอเธอจะสื่อกับพวกนี้ได้ กับโดนผีเข้าผีหลอกประจำ บางทีขับรถกลับบ้านก็จะเห็นยืนดักยืนรอเธออยู่ มาทั้งตัว ไม่ครบตัวบ้าง เอาเป็นว่าสาวปุ้มเห็นตรงกับเรา “เนี๊ยะ จานหนูเบื่อครูบาอาจารย์หนูกลุ่มนี้แล้ว พอดีเมื่อคืนหนูฝันเห็นครูบาอาจารย์อีกคนใส่ชุดขาว บอกให้หนูไปหา” “พอ ไม่ต้องไปหาใคร เอ็งหาตัวเองให้เจอก่อน หาตัวเองเจอแล้วค่อยไปหาคนโน้นคนนี้ กับจะบอกให้นะครูบาอาจารย์ที่ดีที่สุดอยู่ในตัวเราเอง กับครูบาอาจารย์กลุ่มเดิมของเอ็งน่ะนะ นา ข้าจะบอกให้นะแต่ละคนนรกทั้งนั้น มารศาสนา มีแต่จะเอา ศีลก็ไม่บริสุทธิ์สักคน กับข้าอยากรู้เอ็งไปยุ่งกับพวกมันทำไม ลูกผัวเอ็งก็มี ทำไม่ไม่ดูแลลูกดูแลผัว กับครูบาอาจารย์เอ็งกลุ่มนั้นนะ คบมา 14 ปีแล้ว เอ็งได้อะไรจากพวกมันบ้าง ทำไมไม่ทำมาหากินอยู่กับร้าน อยู่กับบ้าน ไปยอมให้เขาหลอกเอ็งหมด กับเสียเงินไปกับมารศาสนาพวกนั้นเท่าไหร่แล้ว” เธอทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ “ใช่อาจารย์ หนูรู้จักครูบาอาจารย์พวกนั้นมาสิบกว่าปี ธรรมะสักคำไม่เคยสอนหนูเลย มีแต่เรียกหนูไปใช้งานบ้าง ทำอาหารเจส่งฟรีๆ บ้าง” “เอ็งมาบ้านบุญรักษา นั่งคุยกับข้า ให้ข้าอบรมแค่หนึ่งชั่วโมง เอ็งยังได้มากกว่าไปคบพวกเปรตพวกปลิงมารศาสนานั้นสิบกว่าปี” “ใช่อาจารย์ หนูทุกข์มาก” “แล้วทุกข์ของพวกมันเอ็งเอามาแบกไว้ทำหอก ทำไม มันใช่ธุระของเอ็งเหรอ ภาระหน้าที่เอ็งต่อครอบครัวเอ็งทำไมไม่ใส่ใจ เอ็งรู้ไหม เงินแต่ละบาทที่เอ็งจะทำมาหามาได้ เหนื่อยแค่ไหน กับนำไปทำบุญกับพวกมารศาสนานั้น เอ็งได้เท่าไหร่ แถมโดนเศษกรรมอีก จำได้ไหม พระพุทธองค์สอนว่าไง ทำบุญกับคนธรรมดาได้บุญแค่ไหน ทำบุญกับคนทุศีลได้บุญแค่ไหน ทำบุญกับพระอริยะบุคคลได้บุญแค่ไหน ควรหรือไม่? เพราะเงินทุกวันนี้หาง่ายหรือยาก แล้วเอ็งเอาไปให้พวกมารศาสนา แทนที่จะได้บุญ แถมติดเศษกรรมมา” “นี่ๆๆ แหละอาจารย์ ทำไมครูบาอาจารย์พวกนั้นของหนู ทำไมไม่สอนหนูอย่างนี้มั่ง”

“แล้วเอ็งตื่นหรือยัง สว่างหรือยัง” “นี่ๆๆ หนูอยากได้อย่างนี้มั่ง อย่างปุ้ม จะได้ไปแคมป์กับอาจารย์ อยากไปกับอาจารย์มั่ง เมื่อไหร่หนูจะได้” “ก็แล้วใครไปมัดมือมัดตีนเอ็งไว้ล่ะ เอ็งอยากไปก็ไปสิ ข้าไม่ได้ห้ามจิตใจเอ็งดี ไม่เช่นนั้นไม่มาพบข้าหรอก” “หนูติดภาระอีก 2 ปี รอให้หนูมีอิสระ ลูกหนูอายุ 16-17 ปี ขับรถเองได้ก่อน นี่พ่อเด็กมันไม่ยอมให้ลูกหนูขับรถ หนูเลยต้องดูลูก เปิดร้านไปก่อน” “เอาป็นว่าวาระเอ็งยังมาไม่ถึง แล้วไม่ต้องไปหาใครมาเป็นครูบาอาจารย์จนกว่าเอ็งจะหาตัวเองให้เจอก่อนรู้ไหม แล้วที่ร้านเอ็งนะ นี่พวกมันก็ฟังอยู่ด้วย ( ขณะพูด เราส่งจิตไปที่ร้านเลย ) อย่าให้ข้าต้องไปถึงร้านนะ ไม่ได้มีเวรมีกรรมต่อเจ๊นาเขา เขาเป็นลูกศิษย์ข้า วิบากกรรมของพวกเอ็งก็สาหัสอยู่แล้ว อยากจะต่ำลงไปกว่านี้อีกหรือ ข้าสงสารในชะตากรรมของพวกเจ้านะ เลิกราเลิกแล้วกันไปซะ มาทางไหนพวกเอ็งกลับไปทางนั้นเลยนะ เดี๋ยวข้าจะให้อาฉางไปเฝ้าที่ร้าน ขอบารมีของพระโพธิ์สัตว์กวนอิมไปช่วยเอ็ง  “เอ้า ของฝาก ที่เอามาให้เอ็ง เงินที่เองทำบุญไปช่วยพระโพธิ์สัตว์ ท่านอนุโมทนามา ทุกอย่างจะเรียบร้อย”