คลาสที่เพียบด้วยคุณภาพ เพราะนักเรียนจะถูกคัดเลือก สถานที่จะถูกคัดเลือกแต่ครูผู้สอนคงเดิม เพราะไม่มีใคร สอนได้กับทำได้แบบนี้ คลาสจะเริ่มวันที่ 20  มกราคม  2020 นักเรียนจะทยอยมากันจากทุกสารทิศ  เริ่ม รวมกลุ่มกันตั้งแต่วันที่ 17  โดยเจ้าแพม มาก่อนจากกรุงเทพฯเป็นคนแรก  แพมรู้จักกับเราตั้งแต่อยู่อเมริกานานประมาน 16 -17 ปีแล้ว ตอนนั้นเธออยากย้ายกลับไทยก็กลัวงานเก่าจะไม่รับ แต่เรารับประกันว่างานเก่ารับเธอแน่ เพราะความฉลาดของเธอชนิดหาตัวจับยาก เธอเคยอาสาทำงานให้ศูนย์นงเยาว์แบบเปล่าๆ ฟรีๆ  เธอตัดสินใจกลับเมืองไทยตามคำแนะนำของเรา  คือย้ายกลับเลย ปรากฏว่างานเก่า เจ้านายเก่ คว้าตัวคืน  แพมเป็นเด็กสายปู่กวนอู แพมมาตั้งแต่เย็นวันที่ 17 ซึ่งเรานัดแนะกันไว้ว่า พรุ่งนี้เราจะกลับไปที่ถ้ำบัวตองกันอีก กับปุ้ม กับนิชา จะเอาแพมไปด้วย เพื่อช่วยกันเอาเสบียงไปลงที่วัดก่อนรอบหนึ่ง พร้อมกับกางเต็นท์ ไว้สัก 5 – 6 เต็นท์ ก่อน เพราะนักเรียนที่มา บางคนมาแบบกะทันหันมากันแต่ตัวกับหัวใจ  รวมทั้งเราจะไปคุยกับเจ้าอาวาส เกี่ยวกับปัญหาเรื่องสุนัข หรือหมาวัดที่มีจำนวนถึง 30 ตัว เวลาดึกๆ ถ้าใครเดินไปเข้าห้องน้ำ ซึ่งมีระยะทางห่างจากเต็นท์ ประมาน 100 เมตร ท่ามกลางความมืด ต้องผ่านป่า ผ่านกอไผ่  ถ้าสุนัขพวกนี้พากันหอนตัวหนึ่ง ที่เหลือคงจะรับทอดกันไปอย่างอร่อยเหาะ คงจะทำให้หายปวดหนักปวดเบากลายเป็นหัวใจวายกันไปแทน   กลับตรงข้าม สุนัขพวกนี้ทุกตัว 30 ตัวกลับเรียบร้อยมาก คณะเราไปวัดมา 2  รอบแล้ว ไม่เคยเห็นพวกเขากัดกัน เห่ากัน คุยกันเสียงดัง หรือเห่าผู้แปลกหน้าเลย บารมีของเจ้าอาวาสที่เอาอยู่ทุกตัว  วัดนี้มีพระอยู่แค่ 2 รูป แม่ชีหนึ่งรูป กับคนดูแลทำความสะอาดกับกวาดใบไม้อีกคน  พระอีกรูปซื่อ ตุ๊เอก เป็นรองเจ้าอาวาส จะมีพวกไกด์นำนักท่องเที่ยวต่างชาติมาที่วัด จะพานักท่องเที่ยวเดินขึ้นถ้ำบัวตองซึ่งอยู่ทางหน้าวัดกันเท่านั้น ลงถ้ำมาเสร็จก็พากันสะบัดตูดออกไป ไม่แม้แต่จะพากันมากราบพระประทาน จนชาวเมืองต่างภพต่างภูมิที่ติดกันอยู่ที่นี้ มาบ่นกับเราว่า พวกนี้ไม่สำรวม ไม่มีสัมมาคาราวะ เราต้องอธิบายให้พวกชาวเมืองเข้าใจรวมทั้งปลอบใจพวกเขาว่า อีกไม่กี่วันพวกเจ้าก็จะไปสู่ภพภูมิอื่นกันทั้งหมดแล้ว อย่าไปยึดติดกับพวกต่ำทรามพวกนี้เลย พวกเขาคงทนกับสภาพเช่นนี้กันมานานแล้ว โดยเฉพาะนักท่องเที่ยวชาวจีนซึ่งนับว่าถ่อยมาก

วันที่ 18 เรา นิชา ปุ้ม แพม กลับไปยังวัดถ้ำบัวตอง ไปกันแต่เช้า พร้อมชี้ตำแหน่งที่จะวางเต็นท์ ท่านเจ้าอาวาส ให้รถเกรดพื้นที่ให้ทันที  เรา 4 คนช่วยกันกางเต็นท์ ได้ประมาน  11 เต็นท์ เพื่อไม่ให้เสียเวลามากในเช้าวันที่ 20 ที่คณะจะมาถึงวัดทั้งหมด   หากกางเต็นท์ทุกเต็นท์พร้อมกันในวันนั้นคงใช้เวลาทั้งวัน   เจ้าอาวาสจะให้ตุ๊เอก เอาปูนขาวมาโรยรอบทุกๆ เต็นท์เพื่อกันแมลง มด จากนั้นเราจะแยกให้เต็นท์ใหญ่หนึ่งเต็นท์ เป็นเต็นท์เก็บเสบียง เก็บอาหารน้ำ รวมของกินทั้งหมดซึ่งนิชาวัลย์จะจัดการแพ็คใส่ตะกร้าบ้าง กระติกบ้าง กล่องบ้างอย่างมีระเบียบ   อีกเต็นท์จะเก็บผ้าห่ม ถุงนอน ซึ่งที่บ้านบุญรักษามีมากเพียงพอ เฉพาะเต็นท์ของเรามี ถึง 9 เต็นท์  ก่อนจากลาเจ้าอาวาสมา เย็นวันนั้นเราขอยืมต้นผ้าป่าจากทางวัดพร้อมไม้เสียบเงินของวัดติดมาด้วยเป็นรูปนกยูง สวยงามทีเดียว  เย็นนี้คุณนงค์ กับผึ้งจะมาจากหาดใหญ่ เวลา 19.00 น. เราให้นิชากับแพมออกไปรับที่แอร์พอร์ต พวกเขาตรงมาที่บ้านบุญรักษาเลย โดยเราหาอาหารให้เขาทานก่อนไปส่งเขาที่โรงแรมที่พัก ของกินเหลือเฟือ ที่บ้านบุญรักษามีตู้เย็นถึง 2 ตู้  เช้าวันที่ 19 เรา 3 คน แพมกับนิชา หาอาหารทานกัน ตระเตรียมเสบียง ผ้าห่ม เสื่อ ให้ครบคน ซึ่งเรามีเสื่อบุฟองน้ำอย่างดี ถึง 18 ผืน พอบ่ายแก่ๆ คณะเราต่างพากันไปรับก้องที่แอร์พอร์ต  อีกไม่ช้าเราจะรู้ จุดประสงค์ในการมาคลาสนี้ของก้องว่าเพราะสาเหตุใด ทั้งๆ ที่เราเปิดคลาสมาธิมา 3 – 4 ปี ก้องไม่เคยมาแจมเลย รับก้องเสร็จ เราพากันไปนั่งสมาธิยังริมปิง ตรงปางช้าง ให้คุณอนงค์ ผึ้ง ก้อง แพม ได้รับทิวทัศน์ใหม่ กับลองลิ้มชิมรสกาแฟของนายแก้ว  คุณอนงค์ ล่อไป 2 แก้วเลย กับเห็นว่าจะสั่งไปเปิดตัวที่หาดใหญ่ด้วย

เมื่อก้องมาถึง เราบอกก้องเลยว่า เด็กเราทั้งหมดในคลาสนี้ให้ก้องตรวจอารมณ์ มีใครบ้าง ส่วนของเรามีใครบ้าง   เราจะจัดการเอง  นัดแนะกันตามนั้น เย็นวันที่ 19 คุณผึ้ง กับคุณนงค์ พากันมาที่บ้านบุญรักษา เนื่องจากโรงแรมที่พักอยู่ไม่ไกลจากบ้านบุญรักษาเท่าไหร่  เมื่อต่างแยกย้ายกันหาอาหาร ซึ่งนิชาทำหน้าที่หนักอยู่ในครัวตลอดคืนวันที่ 19 นี้ โดยมีแพมเข้าไปช่วยเคียงบ่าเคียงไหล่ กลุ่มจากหาดใหญ่อีก  3 คน คือ หนูบิ้น เจ้าฟ้า เจ้าหงษ์ จะมาจากหาดใหญ่ โดยหงษ์ขับรถของเขามา กับขนหนังสือพลิกตำนานหลวงปู่ทวดมาส่งเราถึงบ้านอีกกว่า 300 ชุด ชุดนี้จะมาดึกหน่อย ส่วนชุด เจ้าเป้ เจ้าหน่อย เจ้าบี เจ้ามุก จะมาถึงดึกเกิน 3 ทุ่ม จะเข้าพักกันที่บ้านเจ้าแพรว ซึ่งอยู่ใกล้ๆ บ้านเรา  เพราะกว่าชุดนี้จะมาพวกเราที่บ้านบุญรักษา อันมีเรา เปิ้ล ก้อง แพม คงเข้านอนกันหมดแล้ว ชุดของเป้นัดเจอเราเช้ามืดของวันที่ 20  เลย ซึ่งทุกคนจะต้องมาพร้อมกันที่หน้าบ้านบุญรักษา เวลา 06.00 น. ตรง แพมซึ่งนอนที่บ้านบุญรักษาคนเดียวในห้องพระของคืนวันที่ 17 ก่อนก้องมาเล่าว่า ดึกๆ มากแล้วเขาเห็นผู้หญิง ใส่ชุดไทยสองนาง นอน นั่งเล่นกันอยู่บนตั่ง บริเวณที่วางโต๊ะทำงานของเรา ณ. ปัจจุบัน ซึ่งเราพอจะเดาได้ว่า แม่นางเป็นใคร

เย็นวันที่ 19 เมื่อก้องพร้อมหน้าอยู่กับคุณนงค์ คุณผึ้ง เราสาละวนอยู่ในครัว แพมกับนิชาอยู่ในครัว

ก้องได้ทดสอบอารมณ์ ตรวจสภาวะทางจิตของคุณอนงค์ แล้วแก้ให้ กับแนะนำบอกว่าจิตของคุณอนงค์ มีติดวิบากอยู่บางตัว แต่ก้องไม่ฟันมาแบบเด็ดขาดว่าต้องแก้อย่างไร  เมื่อเสร็จจากตรวจอารมณ์คุณอนงค์ คุณผึ้งเป็นรายต่อไป  ใช้เวลาอยู่นาน กับ 2 คนนี้ จนคณะของหงษ์จากหาดใหญ่มาถึง พวกเขาจึงเฮฮาแฮปปี้กันสุดๆ ที่ได้รวมตัวกันได้ พวกเขาช่วยกันขนหนังสือลง กับเราต้อนพวกเขาเข้าครัวไปหาอะไรกินรองท้อง แล้วหงษ์ ซึ่งกระหายอยากพบก้องมาก เนื่องจากรู้ว่าก้องสามารถสกรีนจิตของทุกคนได้  เราจึงต้อนทุกคนไปเข้าครัวหาอะไรกินกัน รองท้อง แล้วให้หงษ์นั่งอยู่กับก้องตามลำพัง ซึ่งเราต้องการมานานมาก ที่จะให้หงษ์ได้ตาสว่าง ได้พบกับก้อง บางสิ่งบางอย่างที่เราพยายามจะบอกหงษ์มานาน แต่พูดไม่ได้เต็มที่ รู้ว่าหงส์กำลังหลงผิด มันเป็นโอกาสดีมากที่ให้หงษ์ได้มาพบของจริงคนจริงอย่างก้อง ขอลงเรื่องของหงษ์เป็นวิทยาทาน  เพื่อให้คนทั่วๆ ไปได้รับรู้กันว่าเรื่องแบบนี้มีอยู่จริงๆ คนที่หากินอยู่กับเดริฉานวิธี  โดยทำกับจิตใจของคนบริสุทธิ์  จะแพ้ภัยตนเองในที่สุด ไม่ช้าก็เร็ว เพราะคำว่าธรรมมะมีหน้าที่ ที่จะชนะอธรรมเท่านั้น

อดีต หงษ์เคยเป็นศิษย์เก่าของเราจากอดีต เมื่อ 8 – 9 ปีมาแล้ว เราพบเขาที่หาดใหญ่ เพราะเจ้าแพรวอยู่ที่นั่น เรามีโอกาสไปหาดใหญ่บ่อย หงษ์มาตรวจดวงชะตากับเรา เราแนะนำให้เขารู้จักการสวดมนต์ไหว้พระ เคารพเจ้าที่เจ้าทาง ว่าเป็นเรื่องสำคัญ  พูดง่ายๆ ว่าเราเป็นครูคนแรกของเขา จากนั้นเขาหลุดไปด้วยการลบหลู่เรา แต่หลวงปู่ทวดไปตามเขากลับมาเพราะเรากำลังหาโรงพิมพ์ เพื่อจะพิมพ์หนังสือพลิกตำนานหลวงปู่ทวดอยู่  เพราะโรงพิมพ์อื่นๆ ทุกแห่งโหดจนคบไม่ได้ หงษ์ทำการขอขมาเราก่อนอื่น เพราะปัจจุบันหงส์เป็นเจ้าของโรงพิมพ์ ที่ใหญ่ที่สุดของหาดใหญ่ สามารถพิมพ์ได้จากทีละหนึ่งเล่มไปถึงพันเล่มทีเดียว ข้อสำคัญหงษ์เคยเป็นลูกศิษย์เก่าของเรา  หลวงปู่ทวดต้องการให้ชาวใต้พิมพ์ ( ฝีมือหลวงปู่ทวดจัดให้เพื่อให้เราได้ออกหนังสือให้หลวงปู่ได้ )  เราจึงคุยกับหงษ์ได้ทุกเรื่อง แต่เรื่องเดียวที่คุยด้วยไม่ได้ คือหงษ์ไปมีครูบาอาจารย์คนใหม่ พอเรารู้ปั๊บ แค่เห็นในเฟสบุ๊คคของเขา เราคิดในใจเลยว่า “ ซวยแล้ว ” เพราะเขามาทางอวิชชา ไปทางสายพราหม์ สายนาค สายบ้าบออะไรที่ไม่ใช่สายพุทธ หงษ์เคารพรักเขามาก ครูบาอาจารย์คนนี้ดูดบุญบารมีหงษ์ ดูดพลัง กับดูดทรัพย์หงษ์มาตลอดเวลา จนมันทำให้หงษ์ตั้งตัวไม่ได้สักที  กับที่เขาปล่อยให้หงษ์มาเข้าคลาสกางเต็นท์กับเรา เพราะรู้ว่าหงษ์จะได้บุญใหญ่จากคลาสนี้อย่างมาก เขาเตรียมจะดูดพลังบุญไปจากเจ้าหงษ์อีกต่อ กับทุกทีที่เราไปเปิดคลาสที่หาดใหญ่ ที่ห้องพระของหงษ์ หลังเรากลับเชียงใหม่ ครูของหงษ์คนนี้จะต้องมาที่หาดใหญ่ในห้องพระของหงษ์เพื่ออะไรบางอย่าง  ในห้องพระของหงษ์มีทั้งหัวโขน หัวบ้าบออะไรที่เป็นใบตอง รูปปู่ฤษีที่ได้มาจากครูคนนี้  ปะปนกับพระวุ่นวายไปหมด รูปครูบาอาจารย์คนนี้เหมือนเป็นเจ้าของสถานที่เสียเอง เรารู้สึกสมเพชเวทนาในการยึดของเขามาก มันคนละขั้น คนละระดับ มันเทียบกันไม่ได้  ทุกครั้งที่เรามาเปิดคลาสที่ห้องพระเจ้าหงส์ จับพลังดูมันเป็นพลังมืด อวิชชา อึดอัดหายใจไม่ออก แต่เราพูดอะไรไม่ได้ ตลอดเวลาที่หงษ์อยู่กับครูคนนี้ การเงินหงษ์ติดลบ การงานย่ำแย่ การปฏิบัติธรรมนั่งไม่ได้ จิตถูกดึงออก จิตไม่เคยสงบเลย เราห่วงเจ้าหงษ์มาก แต่เราไม่ก้าวก่ายไม่ใช่กิจของเรา เพราะเจ้าหงษ์รักเคารพ ครูบาอาจารย์คนนี้มาก ซึ่งเขาอยู่เชียงราย มักให้หงษ์ กับคณะของหงษ์ อันมี เจ้าบิ้น เจ้าโอ๊ต ชาวหาดใหญ่ทั้งหมด ถูกครูของหงษ์คนนี้ครอบงำไว้ทั้งหมด เพราะแต่ละคน ในกลุ่มเจ้าหงษ์ ต่างเป็นเจ้าของธุรกิจใหญ่ๆ ในหาดใหญ่กันทุกคน ที่สามารถเป็นท่อน้ำเลี้ยงส่งปัจจัยให้เขาใช้ได้ตลอดชีวิตเลยทีเดียว  เมื่อเรากลับเข้ามาในชีวิตเจ้าหงษ์อีกที ทำให้ธุรกิจของหงษ์กระเตื้องขึ้น เริ่มมีงานเข้ากับจากหนังสือที่เราให้หงษ์พิมพ์ “ พลิกตำนานหลวงปู่ทวด กับ จาก 0 สู่ดับ 0 ” เราจ่ายล่วงหน้าเลย 3 แสนบาท ให้เอาเงินไปหมุน ครูเจ้าหงษ์ประกาศผ่านแล้วว่า เสียเจ้าฟ้าไปได้ แต่จะเสียเจ้าหงษ์ไปไม่ได้เด็ดขาด  เพราะฟ้า ( ผู้หญิง มาคลาสนี้เช่นกัน ) ทั้งสองเป็นศิษย์เอกของครูคนนี้ หงษ์เป็นคนจิตใจบริสุทธิ์ ขยันมาก อ่อนน้อม น่ารัก หลอกง่ายอีกต่างหาก หงษ์จึงค่อนข้างจะติดสามีภรรยาคู่นี้ เรียกเป็นพ่อ กับแม่เลยทีเดียว ดูๆ อย่างผิวเผิน ครูบาอาจารย์ของหงษ์คู่นี้มีเมตตา แต่กลับใช้อวิชชาดูดทรัพย์ ดูดพลัง ดูดบารมี ของเด็กๆ ชาวหาดใหญ่ทุกคนยิ่งกว่าปลิง  มันดูไม่ยาก ซึ่งคนระดับจานวาแล้วปัจจุบันมองอะไรมันทะลุหมดจนปู่กวนอู ชมว่า “ ข้าไม่มีอะไรจะสอนแล้ว เจ้ารู้หมดแล้ว เอาเป็นว่าเรามาคุยกันดีกว่า ”  เราจึงได้แต่ดู ได้แต่รู้ ได้แต่เห็น แต่ทำอะไรไม่ได้ มันได้แต่อัดอั้นตันใจสมเพชเวทนากับเด็กๆ  เพราะใจของหงษ์ยังยึดติดอยู่กับภพกับชาติ ว่าคนคู่นี้มีสัญญาเก่ากับเขา กับมีบุญคุณกับเขา เขาจะเนรคุณครูไม่ได้  เราจึงได้ประกาศลงในเฟสบุ๊คของเราเลยว่า หงษ์ไม่ใช่ลูกศิษย์เราแต่เป็นลูกจ้างเรา ที่เราจ้างให้พิมพ์หนังสือ พร้อมทั้งพยายามผลักดันหงษ์ออกไปจากชีวิตเรา อย่ามาเหยียบเรือสองแคม เราไม่อยากมีปัญหากับใคร ตรงกันข้ามยิ่งผลักเจ้าหงษ์ออกไป เขายิ่งตะกายเข้ามาพันแข้งพันขาเรา  ถูกเราไล่ตวาดออกไป หงษ์ก็บอกว่าจะเกาะพี่เปิ้ลไว้แทนอย่างแน่นเหนียว  เพราะหงษ์ได้เข้าคลาสเรา 4 – 5 คลาส คำสอนของเรามันโดนใจหงษ์ทั้งหมด ยิ่งไล่ เขายิ่งมา ซึ่งครูบาอาจารย์ปู่ฤษีของเขาสอนแบบเราไม่ได้  แม้แต่คลาสกางเต็นท์ไม่ได้เรียกหงษ์มา แต่เขาฉลาดมาก บอกจะเอาหนังสือมาส่งให้อาจารย์ที่บ้านด้วย เลยกับขอมาเข้าคลาสด้วยเลย กับเจ้าฟ้าศิษย์สำนักเดียวกันกับปู่ฤษี ครูคนใหม่ของหงษ์เป็นคนลากเจ้าหงส์มาเข้าคลาสเราด้วย เรื่องทั้งหมดไม่ใช่เหตุบังเอิญแน่นอน  เพราะหงษ์กำลังจะเจอกับเซียน ก้องผู้สกรีนจิตทุกคนได้หมด เพียง 2 คน ที่ก้องอ่านจิตไม่ได้ คือเรา กับนิชาวัลย์ เพราะเจ้านิชา อธิษฐานจิต ปิดจิตตัวเองเลยไม่ให้มีใครอ่านได้ นอกจากหลวงปู่หลวงตาเบื้องบน กับจานวาเท่านั้น

บัดนี้ หงษ์นั่งเด่นเป็นสง่าแต่ใจกล้าๆ กลัวๆ อยู่เบื้องหน้าก้อง เราสั่งให้ทุกคนออกจากห้องลงไปเจาะแจ๊ะ กันต่ออยู่ในครัว ซึ่งมีทั้ง บิ้น ฟ้า คุณอนงค์ ผึ้ง แพม เปิ้ล  และเรา ก้องนั่งอยู่เบื้องหน้าหงษ์ เราปิดประตูเดินออกจากห้องให้เขาอยู่กันตามลำพัง เราจึงเดินเข้าครัวไปคุยกับเด็กๆ หาของกินให้เด็กๆ แพมทำตัวน่ารักมาก ช่วยกันอย่างแข็งขันกับเปิ้ล …เหมือนเป็นบ้านของเธอเองเลย ทันใดนั้นก้องได้เดินตามเราออกมาอย่างรวดเร็ว… “ อาจารย์ครับ ผมอยากให้อาจารย์มาดูของดีอะไรบางอย่าง เร็วๆ ครับ มาดูซิว่า อาจารย์เห็นเหมือนผมเห็นหรือเปล่า? ”

ตามตอนต่อไป