ทุกลมหายใจของทุกคนมันมีความหวัง กับความฝันปนอยู่ทุกลมหายใจเข้าออก แต่มีเพียงไม่กี่คนที่สามารถสานฝันของเขาให้เป็นจริงขึ้นมาได้ เพราะต่างไปต่อกันไม่เป็น ไม่รู้จะเริ่มต้นกันตรงไหน มีอะไรเป็นหลักรับประกันของความสำเร็จ เพื่อจะให้มันเปลี่ยนจากนามธรรมออกมาเป็นรูปธรรมจริงๆ หรือเปลี่ยนจากมโนความคิดจินตนาการออกมาเป็นความสำเร็จอย่างแท้จริง ที่สามารถจับต้องแล้วชื่นชมกับมันได้
จากจินตนาการสู่ความเป็นจริง จากจินตนาการสู่ความสำเร็จ จากจินตนาการสู่ความร่ำรวย และจากจินตนาการสู่ความสุขสงบของจิต เราได้แจกแจงส่วนผสม แล้วสูตรลับที่จะเปลี่ยนฝันของเราให้เป็นจริงขึ้นมาหมดแล้ว พร้อมทั้งส่วนประกอบสำคัญต่างๆ เพื่อตัดอุปสรรคปัญหาที่จะเกิดขึ้นให้หมดไป หรือมีน้อยที่สุดมาแล้ว แต่นี้ไปเราจะยกตัวอย่างจากชีวิตจริงของเรามาสักเรื่อง ที่เกี่ยวกับจากจินตนาการสู่ความร่ำรวย อันเป็นอย่างเดียวใน 4 อย่าง คือสู่ความเป็นจริง สู่ความสำเร็จ สู่ความร่ำรวย และสู่ความสงบสุขของจิต เป็นอย่างเดียวที่เราจะต้องควบคุมมันให้อยู่ในขอบเขตดังคำสอนของพระตถาคต ที่ให้อยู่อย่างสันโดษ คือพอใจในสิ่งที่มี ยินดีในสิ่งที่ได้ รู้จักพอ รู้จักหยุด เพราะเมื่อได้มาแล้วมารจะเข้าทดสอบทันที คือตัวความโลภ ว่าเรารู้จักพอไหม เราหยุดได้ไหม เรารู้จักคำว่าสันโดษไหม ยิ่งการได้มานั้นหากเป็นการเบียดเบียนผู้ร่วมโลก ทำลายทรัพยากรธรรมชาติ ระบบนิเวศ หรือไปใช้เล่ห์เพทุบาย กับกลโกงปลิ้นชิงเขามาด้วยแล้ว มารจะส่งเราให้พบกับนรกทั้งเป็น หรือตายทั้งยืนในฉากสุดท้ายกันทีเดียว เพราะเจ้ากรรมนายเวรหรือมารที่แท้จริงนั้นต่างหลบซ่อนอยู่ในจิตเราแล้ว แล้วทุกตัวจะจัดฉากให้เราตัดสินใจผิด แล้วฝันทั้งหมดก็ล้มคลืนลงเหลืออาการตายทั้งยืนทิ้งไว้ให้เรา
ตัวอย่างจากอดีตชีวิตจริงของเรามีดั่งนี้
จากปี 2000 อันเป็นปีที่ชื่อของ อ.วารุณี พิทักษ์สินากร เริ่มฉายแสงน้อยๆในอเมริกา จากมลรัฐ Texsas เมือง Houston อเมริกา เราถูกเชิญให้เป็นคอลัมนิสต์หนังสือพิมพ์ไทยฉบับเล็กๆ ฉบับหนึ่งที่เพิ่งเปิดตัวครั้งแรกในแอลเอ อันเป็นการแจ้งเกิดอาชีพนักเขียนครั้งแรกในอเมริกาของเราเช่นกัน แต่สมัยอยู่เมืองไทยเราได้เป็นนักแปลอยู่ก่อนแล้ว โดยแปลหนังสือให้กับสำนักพิมพ์แสงดาว จำได้ว่าแปลให้เขาประมาณ 9 -10 เล่ม ก่อนไปทำงานที่อเมริกา เราใช้เวลาไม่นานเลยแค่ปีเดียวคนไทยในแอลเอ กับมลรัฐอื่นๆ ต่างติดใจในบทความสำนวนของเรา ต่างติดต่อส่งจดหมายบ้าง โทรมาบ้างเพื่อขอตรวจดวงชะตากับเรา
พอปี 2002 เราได้ถูกเชิญตัวเข้าแอลเอ มีที่พักอาหาร ให้ฟรีๆ ในฐานะ แขกรับเชิญของหนังสือพิมพ์ เพื่อให้แฟนๆ บทความทำนัดเข้าพบเพื่อตรวจดวงชะตา

จากปี 2002 – 2009 ติดลมหนังสือพิมพ์อีกหลายฉบับที่ใหญ่กว่า ฉบับที่เขียนอยู่ แทบจะแย่งชิงตัวกันขอบทความ พร้อมทั้งรายการทีวี ขอตัวไปออกรายการทำนายทายทักทางทีวี ดูกันสดๆ ทางทีวีไกลไปถึงแคนนาดา เรียกว่า มาแรงแซงหน้าทุกคนตั้งแต่โค้งแรกๆ ที่เริ่มลงสนามเลย บางวันรับตรวจดวงคน 21 คน บางวัน 18 คน บางวัน 12 คน มองออกไปนอกหน้าต่างเห็นคิวยาวนั่งรอเรา พอคนหนึ่งลุกคนหนึ่งเข้านั่งแทน บางคนอู้ ไม่ยอมลุกต้องเชิญออกไปกันตรงๆ ทุกเย็นตกดึกมาอาบน้ำอาบท่าเสร็จนั่งนับเงิน เงินเข้ามามากจริงๆ มากที่สุดในชีวิตการทำงานเลย หนักๆ เข้าถูกเชิญตัวไปต่างรัฐกว่า 40 มลรัฐในอเมริกา แม้แต่รัฐเมน รัฐเวอร์มอนต์ ดิรเวย์ซึ่งเป็นรัฐเล็กมิชิแกน จนถึงฮาวาย ถูกเชิญไปหมดแล้ว กินอยู่กับพวกเขาฟรีหมดเพราะเขาศรัทธา ซึ่งบางที่ออกค่าตั๋วไปกลับให้ด้วย แล้วแต่เราจะไปลงที่รัฐไหนต่อตามคำเชิญ มันเป็นวิถีชีวิตที่น้อยคนจะได้สัมผัส ภายหลังจึงมารู้ว่าช่วงนั้นเป็นช่วงที่เราเดินสายสั่งสมบุญบารมีไปช่วยคน ชี้ทางออกบอกทางเดินให้เขาสวดมนต์ไหว้พระ เพื่อดับทุกข์ ความที่เงินเข้ามามาก ทั้งเงินสด กับเช็คจึงจัดการปลดทุกข์ไถ่บ้านให้แม่ที่กรุงเทพฯ ที่ติดอยู่ในธนาคารออกมาให้แม่ก่อนอื่น คิดว่าประมาณ 6 – 7 แสนบาทตอนนั้น แม่จึงได้บ้านอันเป็นสุดที่รักของแม่ในกรุงเทพฯ กลับคืนมา
จากนั้นเราจึงเริ่มทำเพื่อตนเอง ขณะนั้นได้สวดมนต์ทำสมาธิ จนพระอรหันต์ธาตุของหลวงปู่มั่น หลวงพ่อปาน หลวงปู่ทวด เสด็จมายังที่พักแล้วมากมาย เราย้ายเข้าแอลเอเลย ก้มหน้าก้มตาเดินสายต่อ เก็บปัจจัยอีกสักพัก ตั้งใจว่า จากปี 2000 – 2010 จะกลับเมืองไทย พอแล้ว แม่กับน้องชายเป็นซิติเซ็นจะยื่นขอใบเขียวให้อยู่อย่างถูกกฎหมาย แต่เราไม่ยอมรับ บอก จะกลับไปอยู่เมืองไทย โดยตั้งเป้าไว้ว่า เมื่อได้เงินสดพอที่จะซื้อบ้านใหม่หนึ่งหลังเล็กๆ อยู่คนเดียว กับรถใหม่หนึ่งคันพอแล้ว ซึ่งต้องทำให้ได้ ก่อน อายุ 60 ปี ชีวิตไม่ต้องการอะไรแล้ว จำได้ว่าได้เงินกลับมาแลกเป็นเงินไทยได้ 2 ล้านบาทพอดี ได้ทุกอย่างตามปรารถนา แต่เหตุกลับเปลี่ยนไป คือ เมื่อจบทางอเมริกา เขาให้ไปโปรดคนไทยทางออสเตรเลียอีก ไปแต่ละครั้ง อยู่ 2 – 3 เดือนก็ได้ปัจจัยมาชดเชยเงินที่นำไปซื้อรถ กับบ้านกลับคืนมาอย่างอุ่นใจว่าเกษียณได้อย่างไม่ต้องทำงานเพราะเขาจัดให้ไปออสเตรเลียถึง 7 หน จากปี 2010 – 2018
เมื่อพอ คือพอ เมื่อตัดสินใจอย่างไรเราก็เดินไปตามเข็มทิศที่เราตั้งเอาไว้ ช่วงเดินสายตามรัฐต่างๆ นั้นเพราะหนังสือพิมพ์ส่งออกต่างรัฐ เขาต่างสมัครเป็นสมาชิกเพื่อได้อ่านบทความเรา แม้ทุกวันนี้บทความเรื่องต่างภพต่างภูมิกับดวงดาวยังมีคนติดตามอ่านออนไลน์กันอยู่จากทั่วโลก
จากจินตนาการสู่ความร่ำรวย เป็นอย่างเดียวที่เราต้องหยุด ต้องรู้จักพอ ไม่งั้นพังล้มทั้งกระดาน เพราะตัวความโลภ ธรรมมะขององค์พระตถาคต สอนไว้หมดแล้ว ทรงเตือนเราให้ใช้สติ ปัญญา คนบางคนรวยจนชาตินี้ใช้กันเที่ยวเล่นกันไม่หมด ตายก็เอาไปไม่ได้ ยังออกไปใช้เล่นมนต์กลอุบายโกงกินเอากับคนที่มีน้อยกว่า หรือแทบจะกินเกลือ ก็ยังไปขูดรีดหากินกับเลือดปู เอากับเขา เมื่อเราพอแล้วสำหรับคำว่าทรัพย์ ซึ่งลำพังตัวคนเดียว กินมื้อเดียว กินแต่ผักผลไม้ ไข่ รายจ่ายอะไรหลักๆ ไม่มี ค่าน้ำค่าไฟรัฐบาลช่วยจ่าย จึงหยุดเรื่องทรัพย์สินเงินทอง หันมาเอาอริยทรัพย์ ที่พระตถาคตชี้นำให้เห็นความสำคัญ ว่ามันเป็นเพียงอย่างเดียวที่เราสามารถนำติดตัวไปใช้ยังต่างภพต่างภูมิได้ ทุกชาติภพไม่ให้เราต้องลำบาก การคาดการณ์ของเราถูกต้อง ยอมเสียสละกลับมาเมืองไทยเพื่อโปรดคนในเมืองไทยต่อ ได้ช่วยทั้งคน ทั้งท่านที่อยู่ในผ้าเหลือง และในผ้าขาว ซ้ำยังมีโอกาสได้สนทนาธรรมกับพระอรหันต์ทางภาคเหนืออีกหลายรูปแบบตัวเป็นๆ กันเลย จากนั้นได้เปลี่ยนมาเป็นครูสอนสมาธิ ได้มีโอกาสสนทนาธรรมกับหลวงปู่โต ปู่ทวด ปู่ศรีสุทโธ พระอุปคุต แนวทางชีวิตใหม่เป็นครูสอนสมาธิ เริ่มแบ่งปัน เผื่อแผ่ ชี้ทางออกบอกทางเดินให้คนนับไม่ถ้วน พูดง่ายๆ ว่าได้สร้างคนทั้งในเมืองไทยและอเมริกามานับไม่ถ้วน ล้วนแต่เป็นลูกหลานของหลวงปู่หลวงตา แม่กวนอิม พระศิวะบ้าง พ่อหลวง ร. 5 บ้าง ท่านส่งเข้ามาให้อบรม ซึ่งเราได้แนะนำ ทุกคนจึงหันมาสวดมนต์ไหว้พระกันหมดเพื่อได้พบกับความสุขสงบทางใจ
จากจินตนาการสู่ความร่ำรวยจึงเป็นเพียงอย่างเดียวที่เราจะประมาทไม่ได้ ต้องควบคุม อย่าปล่อยให้ความโลภเข้าครอบงำ อย่าได้หิวกระหายต่อ ชื่อเสียงเกียรติยศ หรือความเด่นดังเด็ดขาด จงอยู่ให้ต่ำ ธรรมให้สูง แล้วจะพบกับความสุขที่แท้จริงของชีวิตที่เพียงพอ
เมื่อพูดถึงจินตนาการสู่ความร่ำรวยกับโทษของมันแล้ว เราจะขอพูดถึงจากจินตนาการสู่ความเป็นจริง และความสำเร็จที่จับต้องได้ ซึ่งไม่เน้นเรื่องความร่ำรวย
ต่อไปนี้มาเน้นกันเรื่องจากจินตนาการสู่ความเป็นจริง สู่ความสำเร็จ จะเริ่มอย่างไร ก้าวเท้าไหนออกก่อน จะไปทิศทางไหน ยังไม่ทันเริ่ม มันไปต่อไม่เป็นแล้ว มืดแปดด้านไปหมด เหตุปัจจัยที่จะทำให้จินตนาการของเราเป็นจริงขึ้นมาต้องไปเก็บทุกข้อที่เราให้มาทั้งหมด 6 ข้อในเบื้องต้นให้ได้ ให้หมด ว่าพร้อมที่จะลงมือออกก้าวเดินหรือยัง เพราะอุปสรรคแรกที่จะทำให้ฝันนั้นล่มสลาย กับทำให้ภาพของจินตนาการที่ผุดขึ้นมาไม่เด่น จนไม่เกิดเป็นภาพพจน์ให้เห็นนั้นสาเหตุมาจากอะไร? มันคือความลังเลสงสัย ความลังเลสงสัย คือศรัตรูตัวฉกาจที่ขัดขวาง กับถ่วงความเจริญก้าวหน้าของมนุษย์ ความลังเลสงสัยมันเกิดขึ้นได้อย่างไร? เพราะอะไร เราจะแก้ไขปัญหานี้ได้อย่างไร? เริ่มตรงไหน? ความลังเลที่มีเจอปนอยู่ในจินตนาการแม้เพียงธุลี เป็นหลักรับประกันของความล้มเหลว

โปรดติดตามตอน 4 ความลังเลสงสัยมาได้อย่างไร?