ชุดแรกที่ทำคือ Bird Feeder ที่ให้อาหารนก ก่อนหน้านี้ก่อนที่จะทำบ้านนก ชอบงานไม้ แกะสลักไม้จากไม้ชิ้นเดียวมาตั้งแต่อายุ 20 ปีกว่าๆ แล้ว เป็นสมัยที่ไปทำมาหากินครั้งแรกอยู่ที่มลรัฐโอคลาโฮมาเลยทีเดียว แล้วมันมาเกี่ยวอะไรกับจินตนาการที่ให้ผลบวกนั้น เป็นอย่างไร? ของใคร ? บทความนี้ใครที่ได้อ่านแล้ว อยากพบกับความสุขความสำเร็จของชีวิต ชีวิตราบรื่นปราศจากอุปสรรคทั้งมวลไปตลอดจนวันสุดท้ายของชีวิตได้นั้น ต้องเปิดใจรับธรรม ปฏิบัติธรรม สวดมนต์ไหว้พระปฏิบัติภาวนา ตามคำสั่งสอนขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเท่านั้น
เมื่อเราทำที่ใส่อาหารนก ถูกสั่งจองขอซื้อจนหมดทุกหลัง จากลูกศิษย์ลูกหา กับแฟนเฟสที่เห็น อาจเป็นเพราะช่วงโควิดด้วย คนส่วนมากทำงานอยู่กับบ้านจึงอยากดูแลนกเลี้ยงนกอยู่กับบ้าน เพื่อความเพลิดเพลินเจริญตา

ชุดที่สองที่จะทำจึงตั้งใจทำบ้านนก ที่ได้เอามาจากอเมริกา แบบบ้านนกเหล่านี้มันอยู่กับเรามานานจนกระดาษเหลืองบ้างก็ขาดหลุดรุ่น แบบที่ตั้งใจทำนี้ สมัยที่ทำงานโรงเรียนอยู่ที่แคนซัสนั้น เคยทำขายพวกครูที่โรงเรียนไป 4 – 5 หลังก็ขายได้หมด เรียกแบบนี้ว่า Wagon Train หรือหัวตู้รถจักร ซึ่งเป็นแบบที่ค่อนข้างทำยาก ซึ่งต้นฉบับดั้งเดิมออกมาเพียงง่ายๆแบบนี้
เมื่อตัดสินใจแน่ แบบเด็ดเดี่ยวแล้ว ทั้งๆที่รู้ว่าสร้างยาก สภาวะจิตของเราตอนนั้นไม่มีความลังเลอยู่ในจิตใจแม้แต่เพียงนิดเดียว ทั้งๆ ที่วัยตนเองขณะนี้ค่อนข้างจะลำบากในการตัดไม้ เลื่อยไม้ ไสไม้ แต่เมื่อเข็มทิศชี้ไปทางไหนเราต้องเดินไปทางนั้น ภาพบ้านนกรุ่นหัวตู้รถไฟได้ผุดขึ้นมาในจินตนาการอย่างเด่นชัด

แต่เป็นภาพเช่นนี้ มีทั้งบันได มีล้อเล็กๆ ซึ่งจำได้สมัยเป็นเด็กเห็นล้อรถไฟมีล้อเล็กตามแบบที่ทำออกมา ยังมีปล่องไฟ มีกระดิ่ง มีช่องลมด้านหลัง ช่องลมได้ติดตาข่ายด้านในอย่างละเอียด แข็งแรงลงตะปูตัวเล็กๆ จินตนาการมันสั่งให้ทำ ทำช้าๆ ทีละขั้นตอนตามที่ภาพมันบอกให้ทำ ทุกขั้นตอนไม่มีการผิดพลาดเจ็บตัวแม้แต่รอยขีดข่วน มันมหัศจรรย์อย่างยิ่ง การลงตะปูในเนื้อไม้อย่างแม่นยำไม่มีผิดพลาด

เมื่อทำเสร็จนำรูปลงเฟต พร้อมประกาศว่าไม่ขายจะแขวนไว้ที่บ้านบุญรักษา หลังหนึ่งอีกหลังหนึ่งจะไปวางที่ร้าน โชติ เขามีร้านขายปุ๋ย ขายต้นไม้ดอกไม้ ดอกไม้ อยู่แถวดอนจั๋น ชุดแรกที่เขาเห็นเขาอยากได้มาแขวนที่ร้าน แค่ชุดแรกแบบง่ายๆทำไม่ยาก โชติตีราคาหลักพัน ส่วนแบบในภาพนี้เพื่อนบ้านเห็นชมไม่ขาดปากว่า ทำเป็นธุรกิจเลย ราคาแบบนี้ขายได้สบายๆ 2000-2500 บาท สบายๆ อาจานทำได้ละเอียดมากน่ารักมาก มาถึงขั้นตอน ต้องติดกระดิ่ง เราพยายามหากระดิ่งให้ได้ตามแบบภาพที่ปรากฏขึ้นมาในจินจนาการ กดเข้าหาทางกูลเกิล ลาซิดา มีภาพกระดิ่งปรากฏขึ้นมามากมาย แต่มันไม่ใช่อย่างที่เห็นในจินตนาการ ใช้เวลา อยู่ 2 วัน จินตนาการมันบอกให้ไปหาที่ร้านญี่ปุ่นซึ่งอยู่ไม่ไกลจากบ้านมากนัก เป็น ของมือสองมีทุกอย่างชนิดสากกระเบือยันเรือรบ แต่กระดิ่งอันน้อยนิด จะซ่อนอยู่ส่วนไหน ในโกดังของมือสองนี้ซึ่งมีขนาดใหญ่ กว้างมีทั้งเสื้อผ้า กระเป๋า ตู้โต๊ะ เตียง เครื่องมือ จักรยาน ถ้วน จาน ชาม แก้ว เครื่องกีฬา เครื่องดนตรี ตุ๊กตา หมอน เบาะ นาฬิกา จะต้องใช้เวลานานเท่าไหร่ จึงจะหากระดิ่งอันน้อยๆนั้นพบ พูดไปแล้วจบลงด้วยคำว่าเป็นไปไม่ได้ ปาฏิหารย์ เท่านั้นจึงจะจัดให้ได้ ซึ่งเราได้สอนลูกศิษย์ลูกหาในคลาสสมาธิเสมอแล้วว่า ปาฏิหารย์ จะเกิดขึ้นได้กับผู้ที่ ปฏิบัติธรรมและรักษาศีลเท่านั้น

รากไม้เก่าๆจากธรรมชาติ เอามาคืนสู่ธรรมชาติ ทำเป็นคอนที่เกาะของนก
เสร็จแบบหัวรถจักร์ มาทำแบบใหม่ การทำบ้านนกนี้เราไม่คิดทำเป็นธุรกิจ แต่ทำเพราะใจรัก ที่เอาไปให้โชติขายเพราะโชติ เขาต้องการของดีๆ ของแปลกๆ มาสร้างสีสรรให้กับร้านเขา ซึ่งขายได้ เราก็แบ่งเปอร์เซ็นต์ให้เขาอย่างแน่นอน กว่าจะทำเสร็จแต่ละรุ่นแต่ละแบบเราใช้ เกือบ 2 เดือน
จึงชวน เลขา ไปร้านญี่ปุ่นกัน เลขารีบลงไปช่วยหาเสาะตามแผงด้วยจานซึ่งมีเยอะไปสุดลูกหูลูกตา แต่บางอย่างพาเราเดินไปด้านหลังร้านติดฝา บนชั้นที่ยาวไปเป็นแถว มีพวกกุญแจ ตุ๊กกระตา หมาแมว มีกระดิ่งกระพรวน เยอะแยะไปหมด เราจึงได้กระดิ่งแบบที่ปรากฏในจินตนาการมาสมใจจินตนาการ เลขาได้รีบตามมาช่วยเราเลือกอย่างแปลกใจว่า จาน หาเจอได้อย่างง่ายๆใช้เวลาไม่เกิน 5 นาทีได้อย่างไร?