ผลของความสำเร็จจากจินตนาการที่บริสุทธิ์ ไม่เป็นอกุศล ไม่ผิดศีลในข้อใดๆ ย่อมออกมาเป็นผลบวก ผลบวกที่ว่าไม่จำเป็นต้องเป็นความร่ำรวยเสมอไป อาจเป็นแค่ขอให้งานชิ้นนั้นๆ สำเร็จออกมาอย่างบริบูรณ์ราบรื่น เป็นจริงขึ้นมาให้จับต้องได้ ให้ได้ชื่นชมเท่านั้นก็เป็นพอ ความร่ำรวยไม่ใช่เป้าหมาย เพราะชีวิต เขาเพียงพอแล้ว เช่นชีวิตเราขณะนี้ ขอแค่ผลของงาน ความสำเร็จจากผลของงาน ความเป็นจริง ไม่ใช่ความร่ำรวย ต้องมีชื่อ หรือเด่นดังเสมอไป ซึ่งหากทำเพื่อความร่ำรวยแล้ว มันจะเจือปนด้วยกิเลสมารเข้ามาคือ ความโลภ ความไม่รู้จักพอ เบียดเบียน เบียดบังชาวบ้านเขา ท้ายสุดจมอยู่ในกองทุกข์ อย่างรัฐบาลไทยยุคนายกตู่ จัดเป็นตัวอย่างแห่งความโลภ การไม่รู้จักพอ เบียดเบียนชาวบ้านตาดำๆ อย่างไร้ยางอายที่สุด แม้จะจับได้กี่ที ก็ไล่มันไม่ทัน หนีกันหน้าด้านๆ น้ำขุ่นๆ เพราะอาศัยอำนาจบารมี ผลสุดท้ายร้อนเป็นไฟเพราะแรงกรรม กับคำสาบแช่งของประชาชนจากทุกสารทิศทั่วโลก
อีกเรื่องหนึ่งจากการหยุดเร็วเกินไปเพราะขาดความอดทน ย้อนกลับไปในอดีตเมื่อมีการค้นพบสายแร่ทองคำในมลรัฐแคลิฟอร์เนีย ในประเทศอเมริกา เมื่อกระทาชาย นายดาบี้ ได้ข่าว เขาได้ขายของมีค่าทั้งหมดที่มี แล้วย้ายมลรัฐ เดินทางไปเพื่อขุดทองในรัฐแคลิฟอร์เนียพร้อมกับทีมงาน เขากับทีมงานระดมเรี่ยวแรงกำลังกันขุดเหมืองทอง อยู่ 2 เดือนเต็มๆ เขาพบแต่ดิน กรวด ทราย ไม่ปรากฏวี่แววของสายแร่ทองให้เห็น ดาบี้จึงหยุด แล้วตัดสินใจขายอุปกรณ์ เครื่องไม้เครื่องมือในการทำเหมืองทองนั้นให้กับชายผู้ขายเศษเหล็กไปในราคาถูกๆ งานนี้ดาบี้หมดตัวต้องเริ่มต้นจาก 0 ใหม่ในที่ใดที่หนึ่ง แม้เขาไปเริ่มใหม่อีก เขาก็ต้องล้มเหลวผิดหวังอีก เพราะจินตนาการของเขาขายสูตรสำคัญไปหนึ่งตัว คือ ความอดทน หรือตัวขันติ ซึ่งเราเขียนบอกไปในบทแรกๆ แล้ว มันจึงทำให้ภาพพจน์ที่ปรากฏขึ้นในจินตนาการของเขาดับวูบขาดหายลงไปเกิดความท้อ แล้วหยุดทันที ตามปกติแล้วใครก็ตามที่เดินทางมาพบกับคำว่าท้อ ต้องชนด้วยคำว่า ทน แล้วก้มหน้าก้มตาทำต่อไปจึงจะพบกับความสำเร็จ เนื่องจากมารเข้าขวาง กับการปฏิบัติธรรมยังไม่ดีเพียงพอ
ชายผู้ขายเศษเหล็ก รับซื้ออุปกรณ์ต่างๆ จากดาบี้แล้วลงมือขุดต่อไปจากตำแหน่งที่ดาบี้หยุดทิ้งเอาไว้ เขาขุดต่อไปอีกเพียงแค่ 2 เมตร ได้พบกับสายแร่ทองคำที่บริสุทธิ์ เพียงแค่รถเข็นทองคำออกมาคันแรก มันเปลี่ยนให้เขาได้กลายเป็นเศรษฐีระดับต้นๆ ของประเทศเลยทีเดียว
จินตนาการสู่ความสุขสู่ความเป็นจริง สู่ความสำเร็จ เราจะเรียกร้องมัน ต้องการมันเท่าไหร่ย่อมได้ ไม่เป็นพิษเป็นภัย ต่างจากจากจินตนาการสู่ความร่ำรวย เมื่อเราปฏิบัติธรรมตามคำสั่งสอนของพระตถาคต เราย่อมพบกับความสุข ความสงบของจิตที่จะมีเข้ามาเองโดยไม่ต้องเรียกร้อง เราจะรู้จักคำว่า ปล่อยวาง เราจะเชื่อในกฏแห่งกรรม เราย่อมทำแต่กุศลกรรม ละความชั่วทุกชนิดตามคำสอนของพระตถาคต เมื่อเราทำได้ จิตมันจะสงบ เยือกเย็น อยู่ที่ไหนก็พบแต่ความสุข จะเข้าถึงสัจจธรรมคำสั่งสอนของพระตถาคต ที่สอนให้เรา สลัดกายให้หลุดจากการเป็นทาสของวัตถุ และสลัดจิตให้พ้นจากการเป็นทาสของทุกอารมณ์ทั้งหมด ทุกอย่างมันเริ่มจากจิต ออกมาจากจิตของเราเองทั้งสิ้น เราเรียกได้หมด เมื่อเข้าถึงคำสอนของพระตถาคตแล้ว เราจะพบกับคำว่า วาง ว่าง และพอ วางหมดทุกอย่างแล้ว กิน กาม เกียรติ์ ว่างจากทุกอารมณ์ ที่เข้ามากระทบจิต พอเพียงเท่านนี้แล้ว เมื่อนั้นเราก็จะเข้าซึ้งถึงคำว่า ความสงบ ความสุขของจิตโดยง่ายดาย เรามักพร่ำสอนลูกศิษย์ลูกหาเสมอว่า สวดมนต์คือ ยาทา วิปัสสนา คือยาทาน ใครที่ขาดยา 2 ตัวนี้ ชีวิตโค้งสุดท้ายได้ตายทั้งยืนแน่นอน
สำหรับนักบุกเบิกรุ่นใหม่ๆ ที่เพิ่งเข้าไปทำมาหากินในอเมริกากัน ยังไม่สายที่จะสานฝันของตนเองขึ้นมาจากแรงปรารถนาจากจินตนาการ มันสามารถพาเราไปถึงจุดนั้นได้อย่างแน่นอน เพราะเราทำมาแล้ว เห็นผลของพระธรรม เกินร้อยเปอร์เซ็น ก้าวแรกเลยเราขอให้เริ่มหันมาสวดมนต์ไหว้พระ เปิดใจรับพระธรรมคำสั่งสอนขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า พวกเราเป็นชาวพุทธ ยิ่งไปหากินต่างถิ่นต่างแดนไกลบ้าน ควรอย่างยิ่งต้องมีสิ่งยึดเหนี่ยว เมื่อสวดมนต์ไหว้พระจนติดเป็นนิสัยแล้ว ไปหาหนังสือ THINK AND GROW RICH มาลองอ่านดู

เมื่อได้สวดมนต์ไหว้พระปฏิบัติธรรมอย่างเคร่งครัดแล้ว พร้อมทั้งจบหนังสือเล่มนี้ คุณจะเปลี่ยนไป จะตื่นขึ้นมาจากชีวิตที่เดิมๆ พร้อมทั้งบางสิ่งบางอย่างจะจัดการให้เราได้ออกเดินก้าวแรกได้อย่างถูกจังหวะ ถูกทิศทาง และถูกวิธี ปัญญาที่ได้จากการปฏิบัติจะเป็นเข็มทิศ ย่อมชี้นำทางเราได้ถูกทิศทาง ปลอดภัย ยิ่งปฏิบัติมากขึ้นๆ สูงขึ้น อาการปฏิเวธที่ได้มาจะนำพาชีวิตเราเองอย่างมหัศจรรย์ที่สุดในโค้งสุดท้ายของชีวิต เพราะนั่นคือวิถีชีวิตของเราในปัจจุบัน อย่าให้เวลาที่เสียไปจากการอ่านบทความของเราต้องสูญเปล่า อย่าให้เวลากับวัยของเราต้องล่วงเลยไปโดยที่ไม่ยอมให้โอกาสกับชีวิตของเราเองสักครั้งหนึ่ง อย่าปล่อยให้การที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์แล้วในชาตินี้ ต้องตายทิ้งตายขว้างอีกเลย เพราะฉากสุดท้ายของทุกคนต้องมาถึง กับบุญกุศลคุณงามความดีนั้นเป็นเพียงสิ่งเดียวที่เราจะนำติดตัวกันไปไว้จับจ่ายใช้สอยกันได้ในทุกภพทุกภูมิที่เรียกกันว่า อริยทรัพย์ จงหมั่นสะสมอริยทรัพย์กันไว้เป็นเสบียงกันเถิดด้วยการเปิดใจรับพระธรรม …. มีกันหรือยังเริ่มกันหรือยัง หรือจะตายทิ้งตายขว้างกันไปอีกหนึ่งชาติเกิด … ขอให้ทุกคนได้พบแสงแห่งปัญญา