เราร้องขอกับเพื่อนๆ ด้วยเสียงละห้อย ใครจะรู้ได้เล่า? แค่คำพูดสั้นๆ ของเราเพียงชั่วขณะ จิตจะส่งผลอย่างมหาศาลไปตลอดชีวิตที่เหลือของเราทีเดียว พวกเราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพระองค์สุดท้ายที่จะเชิญนี้ชื่ออะไร มีที่มาอย่างไร? เพราะแต่ละคนไม่มีใครมีใจฝักใฝ่กับพระเจ้าเท่าไหร่ วันๆ มีแต่จ้องจะโดดเรียน กิน เที่ยว เล่น ไปตามประสา ที่มีแต่กะโหลกแต่ไร้มันสมอง แม้เราจะมีใจอยู่บ้าง แต่เราก็ไม่เคยเข้าหาพระเลย เห็นพระองค์นี้อยู่ที่หิ้งพระของพ่อรวมกับพระองค์อื่นๆ มานานแล้ว มีแต่เดินผ่านไปมาหน้าหิ้งพระ ไม่เคยสนใจกราบไหว้สวดมนต์ ตอนนั้นไม่เคยอยู่ในใจ ทั้งๆ ที่ เมื่อ 4 ปีมาแล้วเคยมีพระผู้ปฏิบัติทักพ่อกับแม่ไว้ว่า ลูกคนที่ 2 ต่อไปจะแก่กล้าทางจิต กับการปฏิบัติ เราก็ยังเอาหูทวนลมไม่สนใจ แต่ยามนี้พอรู้ตัวว่าจะไปต่างแดน ซึ่งจะแตกต่างทั้งอาหารการกิน อากาศ ศาสนา ภาษา จัดเป็นการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในชีวิต จึงเริ่มคิดถึงพระพุทธคุณขึ้นมา หวังเอาเป็นที่ยึดเหนี่ยว พระองค์นี้ท่านเป็นพระประธานปางยืนสูงเกือบ 12 นิ้ว สะพายย่าม ถือไม้เท้าเป็นรูปพญานาค ไหล่ข้างหนึ่งแบกกลดหรืออะไรสักอย่าง บอกถึงพระป่าที่ออกธุดงธ์อย่างเดียว ทั้งองค์เป็นเนื้อเหล็กมีดินติดอยู่บางส่วน ที่ฐานมีรอยชำรุดสึกกร่อน เราจึงไปจุดธูปอัญเชิญท่านจากหิ้งพระมาที่กระดาน เพราะไม่รู้จักชื่อ เมื่ออัญเชิญดวงพระวิญญาณท่านเข้าถ้วยแก้วเสร็จ ถ้วยแก้วเริ่มขยับช้าๆ แต่เต็มไปด้วยความหนักแน่นกับพลังดูดสูงสุด เราถามทันที “ หลวงพ่อชื่ออะไรคะ? กับลูกขอลุขโทษที่บังอาจ แต่ลูกจะไปอเมริกา ไปไกล ลูกไปแต่ตัว ไม่มีสมบัติอะไร อยากได้องค์พระประธานไปเป็นที่ยึดเหนี่ยว เป็นกำลังใจ แต่ … ไม่มีพระประธานองค์ไหนไปกับลูกเลย ” มันเป็นเสียงจากใจเราที่คละเคล้าไปด้วยน้ำตา ที่สะอื้นจากอกออกมาอย่างสิ้นหวังและน้อยใจ เพื่อนๆต่าง มองหน้าเราอย่างแปลกใจไม่นึกว่าเราจะซีเรียส แล้วต้องแปลกใจกันยิ่งขึ้น เมื่อถ้วยแก้วที่นิ่งอยู่ครู่หนึ่ง เริ่มตอบรับ ขยับออกเดินไปที่อักษร สะกดรวมกันออกมาอย่างถูกต้อง อ่านได้ดังนี้ … สิ … ว … ะ … ลี คุณพระช่วย !!! พวกเรามองตากัน แล้วมองดูองค์พระ อย่าลืม พยานสายตามี … จากการอัญเชิญ … คุณพระสิวลี พระองค์ท่านเริ่มเข้ามาในชีวิตอันต่ำต้อยของเราเป็นครั้งแรกอย่างพิศดารที่สุด กับครั้งแรกที่เราได้รู้จักกับพระองค์นี้ ด้วยวิธีที่ ไม่เหมือนใคร? กับทำให้อดคิดไม่ได้ว่า ถ้าเราเป็นคนเลวมากๆ ใจบาปหยาบช้า ใครเล่า? จะอาสามากับเรา? ตรงข้ามท่านได้คาดการณ์ เห็นอนาคตข้างหน้าของเราล่วงหน้าเกือบ 30 ปี ว่ากมลสันดานของเด็กคนนี้ มันขัดเกลาได้ กับต่อไปภาคหน้ามันจะได้สร้างทานบารมี กับปฏิบัติวิปัสสนา ปลดทุกข์ของผู้ร่วมโลก นำพาแบกหามสัตว์โลกด้วยกันเข้าสู่ฝั่งจำนวนหนึ่ง แม้นจะไม่มาก มันมองหาหนทางเข้าสู่การหลุดพ้น กับมันลงมาเกิดในชาติภพนี้ด้วยปฏิปทาอันแก่กล้าที่จะช่วยทนุบำรุงพระพุทธศาสนา กับต่อไปจะได้พบกับคุณ อารยะ หวังทวีวิทย์ ที่จะทำหน้าที่มอบพระฉิมของท่านให้เรา ทั้งหมด กับสาเหตุที่พระทุกองค์ปฏิเสธไม่มากับเราเพราะ พระทุกองค์ก็ได้รู้ความเป็นไปล่วงหน้าก่อนแล้ว ว่าพระองค์ใดจะอาสามากับเรา เราไม่หวงหรอกว่าที่มาเราจะเป็นอย่างไร? ที่แน่ๆ คือถ้ามีพระองค์นี้ไปกับเรา เราจะไม่ห่วงที่ไปของเราเลย ในทุกชาติ ทุกภพ จากนั้นมาเราจึงอธิษฐานขอไปกับพระ สุดแท้แต่ท่านจะนำชีวิตน้อยๆ นี้ไปทิศทางไหน ดังนั้นคำที่เราพูดเสมอว่า “ ข้ามากับพระ ” ขอให้รู้ว่า มีที่มาที่ไปจึงกล้าพูดคำนี้ เราได้รู้จักกับพระพุทธคุณ สัมผัสกับบุญฤทธิ์ ความศักดิ์สิทธิ์ ปาฏิหาริย์ ในชีวิตจากพระสิวลี ที่ท่านแสดงต่อเรามานับไม่ถ้วน มีความเมตตาดุจบิดา ครั้นเข้าแอลเอ ลูกศิษย์ลูกหาบางคน ยังโดนแจ๊ตพ๊อด เกือบ 40 ปี ที่มีความผูกพันธ์ เหมือนเป็นบิดาบังเกิดเกล้า จึงบังเกิดเป็นความปลื้ีมปีติขนลุกซู่ซ่า กำลังใจกลับคืนมาทันที เราถือว่าเป็นมรดกจากพ่อโดยตรงที่ให้เรา … ใครบารมีไม่ถึงคงไม่ได้ท่านไปบูชา ของดีจึงจะอยู่กับคนดีๆ เท่านั้น อันนี้เป็นกฏเหล็ก จึงกราบเรียนถามท่านต่อไปด้วยหัวใจอันหวั่นไหว เพราะกลัวว่าท่านจะไม่ไปด้วยอีก “ หลวงพ่อจะมีความเมตตา … ไปดูแลคุ้มครองลูก เป็นที่ยึดเหนี่ยวของลูก … ที่อเมริกาได้มั๊ยคะ ” เราถามออกไปอย่างสิ้นหวังเพราะพระทุกองค์ ตอบ ไม่ไป จนเราท้อ แต่องค์พระสิวลี เดินไปที่อักษร … “ ไป ” และแล้ว … ละครจากชีวิตจริงเรื่อง “ ข้าไปกับพระ ” เริ่มเปิดฉากขึ้นแล้ว อเมริกา เรา ไปเกือบทุกรัฐ ช่วยปลดทุกข์ของผู้ร่วมโลก จบลงที่ … แอลเอ เป็น … เพียงบันไดก้าวหนึ่ง … ไปสู่จุดมุ่งหมาย ที่พระสิวลีท่านวางไว้ให้แล้ว จากนั้นมาอีกเกือบ 40 ปีคือ ณ.ปัจจุบัน ที่ได้รู้จักกับพี่แมว หรือคุณนงลักษณ์ พี่เค้าให้ไปชมอะไรที่บ้าน เมื่อไปถึง ต้องตะลึง เมื่อเข้าห้องพระ บนหิ้งพระมีพระสิวลีปางเดียวกันแบบเดียวกัน เหมือนแฝด ที่พี่แมวมีอยู่ “ ของแท้นะน้อง ต้องจากช่างสกุล คันธาระ ” กับชี้ให้ดู ว่าสะบงสะใบต้องเป็นอย่างนี้ และมวยผม ต้องเป็นอย่างนี้ ฐานต้องเป็นอย่างนี้ เมื่อกลับมาดูของตนเองที่ที่พัก … จึงรู้ว่า …ของเก่า … ของจริง องค์จริง ข้ามากับพระตัวจริง …. จากกรุของเก่าอย่างแท้จริง คือพระเถระ สิวลี … นี่เองคือคำตอบ ถ้าไม่ใช่ของแท้ของเก่า พระสิวลีเถระท่านคงไม่แสดงปาฏิหาริย์ ให้ปรากฏแก่สายตาของทุกคนในวันนั้น เพื่อนทุกคนมองหน้ากันไปมา เมื่อเราได้คำตอบ ได้พระแล้ว ทุกคนจบ เก็บข้าวของแยกย้ายกันกลับบ้าน แต่เราเพิ่งจะเริ่มต้น ครั้นพ่อกลับมาคืนนั้น ได้บอกพ่อว่า ขอนิมนต์พระสิวลีไปด้วย ซึ่งพ่อไม่ได้หวงแหนขัดแย้งแต่อย่างใด เคยถามพ่อว่า พ่อได้มาอย่างไร? ยังจำคำบอกเล่าของพ่อได้ พ่อเล่าว่า “ พ่อเคยช่วยพวกทหารลูกน้องไว้มาก มีลูกศิษย์ลูกหามาก เพราะเคยเป็นอาจารย์ สอนทหารมาหลายรุ่น เด็กพ่อคนหนึ่งขุดได้ที่ลำปางว่า เห็นเป็นแสงสว่างจากพื้นดิน จึงให้ผู้รู้เข้าสมาธิตรวจดู เมื่อรู้ว่าเป็นพระเถระสาวกจึงไปทำการอัญเชิญขุดขึ้นมา จึงได้เข้าสมาธิถามอีก ได้คำตอบว่า เจ้าของมีอยู่ 2 คนอยู่กรุงเทพฯ ใครมาก่อนให้คนนั้นไป พ่อไปรับมาก่อน แต่มาอยู่กับเรา เราก็ต้องเป็นเจ้าของโดยปริยาย พระองค์นี้เราบูชามา กับอยู่กับเรามาเกือบ 50 ปีแล้ว ส่วนปาฏิหาริย์ที่เคยแสดงให้เห็นในอดีตมากมายจนจำไม่หมด พระเถระสิวลี ท่านได้ปรับแต่งเราให้อยู่บนร่องบนรอย ฝักใฝ่ในการปฏิบัติ ทีละเล็กทีละน้อยตามกาลเวลาที่ผ่านไป แม้ในปี 2000 ที่มีโอกาส ไปโอ๊กแลนด์ นิวซีแลนด์ ยังนิมนต์ท่านไปด้วย เมื่อเห็นว่าการปฏิบัตินั้นอยู่ในสายเลือด ศีลเริ่มบริสุทธิ์ พอที่จะมีพระบรมสารีริกธาตุ กับพระอรหันต์ธาตุ ( ของหลวงปู่มั่น หลวงปู่ โต หลวงปู่แหวน หลวงปู่ทวด ) เสด็จมาเป็นกำลังใจ ได้ที่พระเถระสิวลี … ท่านจึงเปิดทางให้พบกับคุณอารยะ หวังทวีวิทย์ เซียน พระธาตุ ซึ่งได้มอบพระฉิมของพระสิวลีให้เราถึง 90 องค์ จากนั้นยังทรงแสดงเจตจำนงค์ให้เราเดินหน้าปฏิบัติต่อไปเหมือนจะรู้ว่าเราจะได้เป็นครูสอนสมาธินำพระธรรมของพระองค์มาสั่งสอน ด้วยการปรากฏพระเกษาในตลับ ปรากฏตัวขาวดำ มีพระธาตุตัวอ่อนๆ เหมือนออกลูก ( ซึ่งคุณ อารยะกล่าวว่าต่อไปจะโตขึ้นเรื่อยๆ กับไม่เคยเห็นปรากฏกับใคร ) กับ มีน้ำมันปรากฏให้เห็น พร้อมกับกลิ่นหอมที่ไร้เทียมทาน ไม่เคยได้สัมผัสกลิ่นนี้ที่ไหนมาก่อน …. มีผู้มาขอชมกันแล้วมากมาย เพื่อความเป็นสิริมงคล หลังจากนั้น อรหันต์เจ้าองค์อื่นๆ ต่างพากันเสด็จมาโปรด เพิ่มขึ้นตามกาลเวลา
ภาระกิจในอเมริกาได้เสร็จสิ้นลงแล้ว เพราะเมื่อปี 2000 ตอนออกมาเมกา ได้มีปฏิปทาอย่างแน่วแน่ว่า คนไทยในเมกาต้องรู้จัก จะต้องมาสร้างผลงานฝากไว้ทั้งความประทับใจอาลัยอาวรณ์ เมื่อยามจากโดยใช้ระยะเวลา 10 ปี ได้สำเร็จลุล่วงตามปรารถนา ในเวลาเดียวกันขอให้ผลงานจากทางเมกา ไปปรากฏที่เมืองไทยเช่นเดียวกัน … เชื่อเถอะเมื่อให้สัจจะกับตนเองเอาไว้ว่าจะต้องทำให้ได้ … แม้แอกที่แบกอยู่จะหนักอึ้งอย่างไร … แม้นจะเหนื่อยแค่ไหน ที่ต้องทำทั้งงานเขียน งานปฏิบัติ งานทำนายทายทัก 3 อย่างควบคู่กันไป ก็จะต้องทำให้ได้ … จึงไม่แปลกใจเลย ว่าพระเถระพระสิวลี หลวงปู่หลวงตา พระอริยเจ้าในอดีตกาลทั้งมวลจะ เอ็นดูเมตตา …. จนพบกับความสำเร็จในที่สุด ความสำเร็จนี้จะไม่มีทางเกิดขึ้นได้เลย ถ้าวันนั้นพระเถระสิวลี ไม่เสด็จเข้ามาสู่ชีวิตที่ต่ำต้อยของเรา ในวันที่เล่นผีถ้วยแก้ว …วันนี้เราก็คงไม่มี … อย่างแน่นอน